Rondje door de Hoeksche Waard

Er is niet veel gereden afgelopen week. Eigenlijk na het ritje Westerbork in Drenthe helemaal niet meer. Gisteren moest ik even een zonnebril op sterkte ophalen bij Pearl in Rotterdam centrum dus dat pikte ik wel even mee (23 km). En vandaag dan toch een wat langer ritje gemaakt. Toen ik laatst de tocht naar Goeree maakte met Hans door o.a. de Hoeksche Waard viel me op dat het daar wel erg mooi fietsen is, maar dat we meestal niet meer doen dan er snel dwars doorheen fietsen, op weg naar een andere bestemming. Vandaar dat ik dus vandaag besloot tot een rondje Hoeksche Waard. Ik kon pas om twaalf uur vertrekken en er werd in de loop van de middag regen voorspeld dus het regenjack ging voor de zekerheid mee. Ik nam de gebruikelijke route naar de Heinenoordtunnel, eerst langs Rhoon en de Oude Maas, en ook langs de mooie pano van Frank. De bestemming werd bereikt na precies 16 km. De tunnel was zoals gewoonlijk steenkoud en dus toch maar even het jack aan. Het was trouwens uberhaupt niet zo gek warm op de fiets vandaag. Op de heenweg had ik natuurlijk wel strak het (soms frisse) windje mee en ging het regelmatig met 27 in het uur.

Na de tunnel (knooppunt 19) ging ik meteen links op weg naar knooppunt 34,  Puttershoek. Mooie polderwegen en goede fietspaden hier en al snel zag ik de stellages van de Suikerunie opdoemen. Vanaf hier had ik mij eigenlijk voorgenomen om helemaal langs de kustlijn te blijven en de knooppunten had ik thuis al genoteerd. Echter, de regendreiging knaagde in mijn achterhoofd toen ik zag dat lichte wolkjes zich al begonnen te vormen. Ik besloot na een blik op de knooppuntenkaart langs de weg daarom een route te nemen langs de Binnenbedijkte Maas (nooit van gehoord). Dus van punt 34 ging het naar 32,31, en 23. Ik moet zeggen daar had ik geen spijt van (al is de route langs de kust ook niet verkeerd misschien). Ook hier erg mooie slingerende paden door schitterend landschap langs breed water en fraaie molens. In het water zaten tientallen echt grote karpers en de kikkers kwaakten je gek! Hier nam ik ook een uitgebreide drink en etenspauze. Via St. Anthonypolder (zie pano) en Zwanegat kwam ik dan uiteindelijk in Maasdijk aan en hier ging ik met het oog op de toch wat donkere lucht ook maar voor de wat kortere route. Via Mijnsheerenland ging het weer richting Oud Beijerland en na knooppunt 16 schoot ik meteen rechtdoor naar Nieuw Beijerland, alwaar ik het pontje nam naar Spijkenisse. In Spijkenisse nog even een ijsje en toen maar weer naar huis, waar ik voor mijn doen verrassend vroeg arriveerde, al om 4 uur. Toch een gaaf ritje van 60,33 km en heerlijk relaxed. Althans, zo voelde het, maar toen ik op de teller keek zag ik dat het gemiddelde een flinke 20,4 was!

En zo eindigt fietsmaand mei met maar liefst 621 km! Een schitterende maand, mede door de ritjes in Drenthe natuurlijk en de klapper van 123 km met Hans. Nog drie van zulke maanden en de target is meer dan dik gehaald....en met een mooi najaar erbij...wie weet.

Halfway mark

Terug uit Drenthe en zoals voorspeld ben ik daar de helft van de target gepasseerd. In vier ritten werd in totaal 155 km afgelegd de afgelopen week en met 1561 km lig ik al weer 190 km voor op het schema van vorig jaar. Toen werd in juni niet al te veel gereden dus alle kans om nog meer uit te lopen. De meimaand was tot nu toe lekker met bijna 600 km op de teller.

Drenthe (en Groningen) was weer fantastisch fietsen, al heb ik dus maar vier ritjes kunnen maken. Het koningsritje mislukte zelfs nog. Op zondag wilde ik even de blits maken door van Drouwen naar Ter Apel te fietsen en vanuit daar even de Duitse grens over te gaan. De Drentse bospaden en wegen zijn echter ondoorgrondelijk en nog niet voorzien van knoopunten. Zo kan het gebeuren dat je een mooi fietspad tegenkomt, en na drie kilometer stopt dat midden in een omgeploegd weiland... Zomaar, zonder enige uitleg. Je ziet het pad zelfs op Google Earth. Ook de diverse boswachterijen zijn niet eenvoudig te doorkruisen. Zondag ging het na Borger al fout, ik kwam in een soort loop terecht en bereikte pas na vele bosrijke omzwervingen Exloo, van daaruit ging het wel goed naar Valthe en Valthermond, maar op 7 km van Ter Apel had ik het helemaal gehad met de pittige wind en de eindeloze vlaktes tussen de bossages. Ik gaf het maar op en ging weer terug richting Borger en Drouwen. Volgende keer revanche!

Woensdag reed ik in totaal 64 km, eerst naar Stadskanaal (ook weer verkeerd gereden) en van daar met mijn neef een rondje Onstwedde, rondom de Juffertoren, een schitterend 14e eeuws kerktorentje (zie foto onder). Erg mooie omgeving en deels reden we de nieuwe Stroomdalroute. Een citaat uit de weblog van mijn neef: "De bekende Stroomdalroute is geheel vernieuwd en voorzien van nieuwe bewegwijzering. De Stroomdalroute verbindt het veenkoloniale landschap van Stadskanaal met het landschap van Westerwolde, dat bestaat uit slingerende beken, oerbossen en essen."  Niets aan toe te voegen, schitterend landschap. Een mooie pano van de Juffertoren zal ik op Flickr zetten.

Donderdag reed ik ook nog (weer) even naar voormalig Kamp Westerbork, slechts 16 km van Drouwen. Vorig jaar reed ik ook daarheen verkeerd en had ik niet al te veel tijd over om alles goed te bekijken, deze keer was ik er na een goede kaartlezing in drie kwartier en ben ik er lang gebleven. Ook hiervan volgen nog foto's en twee pano's (als ze lukken). Al met al lekker weer gehad en mooie omgevingen gezien. Het huisje waarin we zaten werd bovendien bezocht door de complete vogelgids van Kluwer. Er was zelfs een nestje boomklevers in de tuin, die op de laatste dag dat we er waren uitvlogen. Erg gaaf.

En nu heb ik eigenlijk wel weer eens zin in een fantastische rit Vlissingen-Rotterdam....

Nog een verslag

Ook Hans heeft inmiddels zijn verslag gepost van onze trip van afgelopen maandag, op zijn weblog "De Fietsende Schaker", te vinden via deze link. Ook heeft hij wat van zijn eigen foto's erbij geplaatst.
Zelf zit ik morgenmiddag in Drenthe, misschien doe ik verslag ter plaatse, anders volgende week als ik terug ben, maar fietsen zal ik zeker :-)

De eerste klassieker van het jaar!

Het zat er al een tijdje aan te komen en vandaag is dan toch de daad bij het woord gevoegd. Een paar stukjes geleden schreef ik dat de eerste 100+ niet lang meer op zich zou laten wachten en dat is uitgekomen. Ik had vrijdag al afgesproken met Hans van Calmthout om vandaag een lange tocht gaan rijden en om 10 uur vanmorgen vertrok ik vol goede moed en volgeladen met broodjes en energiedrankjes richting restaurant La Campagne in de Bernisse, wat ons trefpunt zou zijn. Dat ritje liep wat stroef omdat het in Heenvliet paardenmarkt was, met een enorme kermis erbij, zodat ik daar stapvoets doorheen moest en toen bleek ik enige tijd later ook nog aan de verkeerde kant van de Bernisse te zitten want er was een complete brug verdwenen. Ik stond dus tegenover La Campagne, maar aan de verkeerde kant van het water. Ik belde Hans, die mij aanwijzingen gaf en mij tegemoet reed. Dat waren dus al een paar kilometers extra. Maar om klokslag 11 uur zaten we dan toch aan de koffie en werd de rit van vandaag besproken. Hans had al diverse mogelijkheden uitgezocht en opperde voorzichtig dat we b.v. een ronde Goeree zouden kunnen doen, eerst via het pontje van Hekelingen naar Hoeksche Waard, daar verder naar het Hellegatsplein en zo Goeree op en over langs de kust en via de Haringvlietbrug weer tot aan thuishaven Hellevoetsluis (voor Hans), waarna ik dan alleen terug naar huis zou moeten vanaf dat punt. "Maar ja, zei Hans, dat komt voor jou wel op 120 km." Hij liet ook nog wat alternatieve kortere routes zien, maar mijn keus was eigenlijk al gemaakt, het moest er maar van komen vandaag, de 100+! We dronken snel onze koffie op en vertrokken richting het pontje van Hekelingen.

Het eerste deel van de rit ging redelijk vol tegen de wind. Eerst tot aan het eind van de Bernisse, dan rechtaan langs het water op het pontje af, wat nog een aardig stukkie was. Na de overtocht trokken we daarom meteen wat tijd uit voor een broodje en wat drinken en namen we de knooppuntenkaart van de Hoeksche Waard door. Het zou 2,4,5,6,17,8,9 gaan worden en dan zouden we direct bij het Hellegatsplein zijn. na enige tijd stapten we weer op en de knooppunten deden uitstekend hun werk. Voordeel van dit systeem is ook dat je eigenlijk automatisch langs de wat mooiere paden wordt geleid. Onderweg namen we daarom ook ruimschoots de tijd voor foto's. Sommige fietspaden bleken nogal verrassend en liepen niet altijd langs de voorspelbare vlakke velden van de Hoeksche Waard, maar ging soms langs mooie watertjes. Het ging heerlijk relaxed via Piershil, Korendijk en Zuid-Beijerland tot aan het Hellegatsplein. Daar troffen we zoals verwacht de eerste Roparunners aan, maar we konden er zonder problemen langs. We reden over het Haringvliet en doken onder de A29 door en voor we het wisten zaten we op Goeree en had ik al bijna 50 km weggetrapt!

Het eerste stukje Goeree is niet zo lekker, je rijdt lange tijd langs de N59 op een daarnaast gelegen fiets- annex autoweg die nogal druk is en waar mensen nogal hard langs je heen scheren. Ook hier namen we nog even een drinkbreak. We reden toen door richting Den Bommel en konden eindelijk de drukke wegen verlaten. Het ging nu over de Molendijk en de Zeedijk tot aan Stad aan het Haringvliet, waar we onze eerste lange break namen en op een bankje bij de haven flink insloegen en dronken. Veel drinken was toch al het devies van vandaag, al viel de hitte me achteraf niet tegen, gisteren was het echt veel drukkender. Langs het Haringvliet fietsen is natuurlijk ook wel lekker. We voelden steeds een heerlijk windje dat een beetje waterkoud was zelfs. Tussen Stad aan het Haringvliet en Middelharnis fietsen is echt heel erg mooi. Eerst kom je na enige tijd bij een heel fraaie doorgang over een dijk met windmolens (zie bovenste pano hieronder, klik voor grote versie), met prachtig uitzicht over het Haringvliet. Ook hier heel gave foto's genomen.




Dan volgt bij de haven van Middelharnis (zie pano boven van de havenmond, klik voor grote versie) een sluisje waar je zelf mag bepalen door een druk op de knop dat de haven dicht gaat en jij met je fiets er overheen mag (al zat er nu een dame die de knop bediende) en daarna gaat het plots weer heel anders door het Goereese vlakke landschap over de lange Bekadeweg tot aan de Oost Havendijk, waar wederom een prachtig bruggetje met sluiswachterhuisje volgt. Hier gingen we weer even lekker in de schaduw op een bankje zitten om bij te drinken voor ons laatste stukje Goeree, naar Stellendam.

Via de immens lange Zuiderdiepweg doorkruisten we vervolgens het schitterende landschap van Goeree en de Scharrezeeweg bracht ons bij de molen in Stellendam. Hier was het een en al zondagsrust en alles was gesloten. Gelukkig wist Hans nog een leuk tentje vlak voor de Haringvlietbrug en daar koersten we maar op af. Het bleek inderdaad een verborgen gezellig restaurantje met uitzicht over het Haringvliet. Hier dronken we onze laatste gezamenlijke drankjes en om half zes vertrokken we voor het laatste rukje van Hans, die nog maar 10 km hoefde, en daarna zou voor mij nog de terugtocht een aanvang nemen. Inmiddels was er hier en daar al een wolkje voor de zon verschenen en op de Haringvlietbrug was het zelfs een beetje koel. Na de brug nam Hans het heft in handen want we waren nu op zijn terrein aangekomen. Met vaste hand leidde hij ons via de kortste weg naar Hellevoet. Maar daar stopte hij niet, maar bracht mij dwars door Hellevoet via een route die ik niet meer zou kunnen reconstrueren tot aan het bekende trambaanpad. Vanaf hier was het nog 13 km tot aan Spijkenisse en vervolgens dan nog ongeveer 5 tot aan Pernis. Totaal 18 dus, te overzien. We namen afscheid, het was een heel mooie dag en schitterende rit geweest. Ik zette nog eenmaal aan en begon de tocht via de voormalige trambaan. Ergens halfverwege stopte ik nog even voor een broodje en mijn laatste blikje energiedrank. Vlak voor de Spijkenisserbrug nam ik bij het tankstation ook nog een ijsje en sloeg een nieuwe voorraad energiedrank in voor als ik thuis was, om lekker na te drinken. Om tien over acht kwam ik dan eindelijk weer in Pernis aan. Ik voelde mij nog prima, heb ook de hele dag geen inzinking gehad. De eindstand kwam op 123,57 km! Als je de paar kilometers niet mee zou tellen die ik bij de Bernisse verkeerd ben gereden dan is de berekening van Hans exact uitgekomen!

En nu maar lekker uitpuffen de rest van de week. Geen werk, maar er zal ook niet meer gefietst worden. Vrijdag vertrek ik voor een weekje naar Drenthe, misschien dat ik daar door de 1500 km grens ga, oftewel: de helft van de target!

Kroegenlopers

Vandaag weer eens een ritje. Vrijdag weliswaar op de fiets naar de club geweest, maar gisteren een rustdagje. Morgen staat een lange tocht op de rol met Hans van Calmthout. Als ik om half twaalf vertrek richting de Foppenplas is het al drukkend warm en dat werd alleen maar erger. Ik ga op weg naar het Delfts Kroeglopertoernooi waar o.a. Gerard Kool meespeelt met Willem Jan van den Broek. Ook Frank wil er wel eens een keertje uit en hij neemt de trein. We spreken af om 1 uur op de Markt, de meeste speellocaties zijn daar in de buurt. Op de heenweg neem ik de bekende weg en rij alleen in de Broekpolder eens een keertje linksom het Broekpolderpad op. Bij de Foppenplas aangekomen is het gekwaak van de kikkers niet van de lucht, maar ze laten zich niet fotograferen. Een kwartier lang zie ik ze alle kanten op schieten, maar krijg ze niet voor de lens, ik stap maar weer op. Vlak voor de trambrug bij Schipluiden belt Frank dat hij al op de Markt lekker in de schaduw zit. Ik zet nog wat aan en kom een kwartiertje later ook in de toeristendrukte aan. We lopen wat door Delft op zoek naar schakers en drinken wat op de Beestenmarkt. Na verloop van tijd komen we ze tegen, Kool en v/d Broek en ook Rijkeboer en v/d Sluis van Shah Mata. We laten ze nog even in de zon gaarsoppen met hun biertjes en gaan eerst Frank's historische kennis wat bijspijkeren want hij is nog nooit in het Prinsenhof geweest laat hij zich ontvallen. Dat kan natuurlijk niet! We kopen kaartjes en gaan op speurtocht door het voormalige Sint-Agathaklooster. Frank vergaapt zich aan de immense schilderijen, de restanten van de beeldenstorm en aan de gaten in de muur waar de kogels terechtkwamen die Willem van Oranje velden. In 1584 werd hij in Het Prinsenhof vermoord door Balthasar Gerards.

We verlaten deze stille 16e eeuwse wereld en komen weer in het Delfts gedruis terecht waar we een politiewagen passeren met opstandige arrestant, we zijn weer in 2008. Na een heerlijk italiaans ijsje gaan we dan toch maar aanschuiven bij de schakers en toevallig vinden we Kool-vd Broek weer. Met een lekker koud biertje in de hand speel ik zelfs nog wat potjes met een passant en wat vluggertjes met Willem Jan. Kool-vd Broek winnen met 2-0 en mogen nu tegen wat toppers aantreden. Frank en ik hebben het echter wel gezien na deze lange middag en we vertrekken, het is ook te warm. Ik loop met Frank mee tot aan het station en spring daar op de Gazelle. Via het kolkje fiets ik langs de Schie en krijg nog wat zwaar oponthoud bij Proteus-Eretes die een of andere wedstrijddag hebben. Volgens hun site is het zelfs het evenement van het jaar en zijn er meer dan 2000 roeiers, en dan nog de omstanders. Werkelijk alles is geblokkeerd en ik moet zelfs de fiets over wat boten heen tillen om verder te komen. Kan allemaal maar. De rest van de tocht is rustig en relaxed al klapt mijn hoofd bijna uit elkaar van de warmte. Morgen toch maar een petje meenemen. Uiteindelijk kom ik thuis met een bescheiden 45,78 km op de teller. Morgen het echte werk weer.

GTA IV

Omdat de wind 's avonds redelijk gaat liggen, ben ik gisteren maar weer eens een keertje op de fiets naar het sorteercentrum gereden. Op de heenweg lichte wind tegen en vanmorgen terug lekker relaxed met de wind mee en snel thuis. Als je door het centrum van Rotterdam fietst tegenwoordig heb je een beetje het idee alsof je midden in GTA IV zit, het is een jungle waar je heel goed op je tellen moet passen. Alles scheert en snelt langs je heen, rode stoplichten zijn geen garantie dat van opzij komende voertuigen ook daadwerkelijk gaan stoppen voor je. Voetgangers (of moet ik zeggen voetgangsters) kijken je aan alsof ze ieder moment je fiets onder je kont vandaan zouden kunnen plukken.  Maar goed, we hebben het weer overleefd en er mag weer 34,59 km op de teller bij. Het weekgemiddelde dit jaar staat nu op bijna 65 km en is goed voor een schema van 3300+, niet slecht. Wat wel slecht is, vanmiddag belde ik met de Giant uit Schiedam die vandaag voor controle moest en hij moet voorlopig nog tot 30 mei aan de mitella en daarna mag hij pas aan de fysio. Het ziet er dus naar uit dat Frank eind juni of begin juli pas weer volledig aan de bak kan en aangezien hij medeorganisator is van de 3e CEF (Charlois Europoort Fietstocht), die gepland stond voor eind mei,  zullen we deze maar uitstellen tot augustus. Zonder Frank gaan we natuurlijk niet van start! Ter compensatie maar kijken of we eind mei niet een alternatief ritje kunnen organiseren met een klein groepje.

Leuke spot

Toen ik gisteren vanaf het pontje de lange Europaweg nam, reed ik een tijdje gelijkop met wat oudere mensen, waarvan er een uit Maassluis kwam en daar regelmatig op het orgel schijnt te spelen, hij vertelde dat hij nogal orgelfanaat was en de dag ervoor in de Laurenskerk had gespeeld en binnenkort in Haarlem gaat spelen op een orgel dat ook aangeraakt is ooit door Mozart. Zijn fietsmaat (die er nu niet bij was) is ook orgelfanaat, maar bovendien erg kundig op het gebied van het determineren van dieren, plantjes etc. Onderweg weet hij van alles te vertellen over de flora en fauna. Jammer dat deze man er niet bij was gisteren want een paar minuten later spotte ik in de buurt van de slufter een klein vuurrood vlindertje dat ik nog nooit had gezien. Meteen stopte ik, stapte af en achtervolgde het vliegensvlugge krengetje, net zolang totdat ik hem op de foto had (zie hierboven, klik voor grotere versie). Niemand van het groepje wist wat het was en ook de natuurgidsen thuis boden geen uitkomst. Pas vandaag wist ik het diertje op te sporen op internet, het gaat om een Sint-Jacobsvlinder een dagactieve nachtvlinder uit de familie Arctiidae, de beertjes. Toch weer een leuke spot.

Fotoverslagje ponttochtje

Zoals beloofd in het vorige bericht heb ik de foto's van het ponttochtje op Flickr gezet, in totaal een twintigtal, te vinden als overzicht HIER, of als diashow HIER.

Het nieuwe pontje en meer ontmoetingen

De 69 km van gisteren hadden de benen niet echt aangetast en vol goede moed ging ik ook vanmorgen weer bepakt en bezakt de volle zon in voor een tochtje naar het nieuwe pontje van de RET dat per 1 mei is gaan varen tussen Hoek van Holland en de Maasvlakte. De heenweg naar Hoek van Holland neem ik liever niet meer via Vlaardingen Oost en daarom koos ik voor hetzelfde begin als gisteren, via de Broekpolder en de Foppenplas naar Maassluis en daar pas naar de waterkant. Ik heb het zelden zo druk gezien als vandaag bij de Foppenplas. Op het water leek het wel hartje zomer, met talloze boten en op de fiets- annex wandelpaden was het ook al een drukte van belang. Geen baksteen die ik tempo zag maken, dat was niet echt mogelijk. Naarmate ik vorderde richting de Hoek zou het ook alleen maar drukker worden, alsof half Rotterdam de vluchtweg naar het strand nam.

Net buiten Maassluis spiekte ik nog even bij Koot's viswatertje, maar daar zat vandaag geen Koot! Meteen door dus en bij de waterkering nam ik nog even de heuvel, om een pano te maken, maar die bleek bovenaan gekomen vol te staan met tokkies met flesjes bier in de hand, een soort Hell's Angels zonder motoren. Snel dus maar weer naar beneden want gezellig is anders. Met de wind mee ging het trouwens fantastisch de hele heenweg en ik ben niet vaak onder de 27 geweest geloof ik. Bij de Hoek aangekomen zag ik meteen in het haventje het gele ponton liggen van het nieuwe pontje. Ik besloot echter even naar het strand door te rijden, wat achteraf een foutje was want ik had even moeten kijken naar de afvaartijden.... Bij het strandslag zag het zwart van de mensen! Na een korte drinkpauze ging ik rap maar weer terug naar het ponton. Op de boulevard nam ik eerst nog een ijsje en zag plots collega Trees, die in HvH blijkt te wonen met uitzicht op de Waterweg. Na een kort praatje ging het weer verder. Bij het ponton aangekomen bemerkte ik dat het pontje om het uur op het hele uur ging en het was pas kwart over twee. Ik ging er maar lekker bij zitten in het zonnetje om wat bruin te bakken en belde ook nog even Koot. Die was net vijf dagen achtereen wezen vissen zo bleek en zat vandaag dus gewoon bruingebrand lekker thuis te huismussen!

Om even voor drie uur kwam het pontje en dat is dus echt een heel gezellig klein bootje met een unieke naam: "De Adelaar" !! Ik voelde mij aan boord dan ook meteen thuis. Als je binnen zit in het hutje zit je bij de schipper op schoot, zo klein is het. En dan lag er ook nog een scheepshond. Maar wel avontuurlijk, je vaart dwars over een van de drukste vaarplekken, door de geul bij de heuvel van Rozenburg en zo tussen de zeeschepen door naar de 8e Petroleumhaven. Het tochtje duurde maar liefst een dikke 20 minuten en het was zeker een van de mooiste ponttochtjes die ik gemaakt heb! Per 1 juli komt er een nieuwe snelle boot in de vaart met plaats voor 100 man (hier kunnen er 30 op als ze geen fiets hebben, anders hooguit 15. De conductrice vertelde nog dat ze die ochtend al mensen hadden moeten laten staan wegens plaatsgebrek.), maar ik kan iedereen aanraden om voor die tijd nog even dit bootje te nemen, een hele belevenis! Ik ga het zeker nog een keertje doen voor 1 juli.

Er is trouwens ook nog maar 1 aanlegpunt aan de andere kant (aan de Antarcticaweg) en dat is behoorlijk hoog in de Maasvlakte. Vanaf het aanlegpunt naar de punt van het Brielse Meer (Brielse Meeroever) bleek maar liefst 15 km! Het fietspad gaat helemaal rond via de Europaweg namelijk. Ik reed met wat andere mensen al babbelend een stukje mee en bij een van de strandtenten langs de weg nam ik wat lekkere koele drank. Vanaf hier ging het steeds voller tegen de wind in, tot aan huis! Ik reed heerlijk relaxed de havens uit en langs het Oostvoornse Meer. Bij de Brielse Maasoever aangekomen hoorde ik een auto naast me toeteren en daar was zowaar de Fietsende Schaker himself, Hans van Calmthout! Net terug uit Drenthe, alwaar hij 180 km heeft gefietst zo vertelde hij. De foto's komen nog op Flickr. Wat een toevalsontmoeting weer, na gisteren de Baksteen. We spraken af om misschien volgend weekend wat te rijden en namen weer afscheid want de Adelaar moest nog een heel stuk karren.

Ik nam de landtong uiteraard, die heb ik dit jaar nog niet in zijn geheel gereden en het ging nu vol tegen de wind. Desondanks kon ik het tempo aardig strak houden en het uiteindelijke gemiddelde van vandaag was een knappe 19,1, mede dankzij de heenweg natuurlijk. De landtong was heerlijk rustig, met slechts schapen, hazen en ganzen, bijna geen fietser gezien. Onderweg nam ik nog een flinke drinkbreak en schoot ook nog wat pano's. Via de Spijkenisserbrug en Hoogvliet kwam ik uiteindelijk om even na half zeven thuis aan met 76,86 km op de teller. Een aardig fietsweekend dus qua kilometers, maar voornamelijk gewoon twee heerlijke ritjes, met volop zon en alles is heel mooi groen geworden en tot leven gekomen. Onderweg hoorde ik ook al aardig wat kikkers kwaken. Jammer dat Frank er niet bij was, maar ik belde hem vrijdag nog en het gaat wel steeds beter met hem gelukkig. Hopelijk een snel herstel dus, zodat we ook samen nog even het pontje kunnen pakken voordat de snelle boot komt. Ik zal later nog wat foto's van het pontje op Flickr gooien.

Adelaar meets Baksteen & Son

Gisteravond werd de meimaand begonnen met een retourtje clubgebouw als opwarmertje voor het weekend. Voor vandaag stond een rustig ritje naar Rijswijk op het programma, alwaar een van onze talentjes, Jan van Overdam, het NK-Jeugd t/m 12 jaar speelde. Het leek Gerard Kool wel leuk om ook te gaan kijken en toen hij hoorde dat ik op de fiets zou gaan, besloot hij mee te fietsen. Zijn eerste rit van 2008 en meteen al een 60+, dat is lef. Ik wachtte Gerard op bij metro Vijfsluizen en we vertrokken richting de Broekpolder om klokslag elf uur. Het werd de gebruikelijke route door het Broekpolderbos tot aan de golfbaan en daar namen we een korte break. Ik vertelde Gerard dat we nu in Baksteenland waren en dat Mart hier bijna dagelijks zijn rondjes reed. Maar in al die tijd was ik de Baksteen slechts eenmaal tegen gekomen. Ik had het echter nog niet gezegd of een bekend gezicht zoefde voorbij met een kleine Baksteen in zijn kielzog. Ik schreeuwde zijn naam en het remmen duurde even, maar uiteindelijk kwam hij teruglopen en konden we even wat bijpraten met Baksteen en zoon Bram. Een unieke ontmoeting toch weer! Overigens komt het op mij over alsof de Baksteen de rol van zoon Bram behoorlijk aan het downplayen is op zijn weblog, deze jongeman scheerde werkelijk als een volleerde kilometervreter over de weg en gaat een grote bedreiging vormen voor vaderlief. Wie trainde wie hier eigenlijk?

Na het afscheid van dit dynamische duo, vervolgden Gerard en ik onze weg langs de Foppenplas, het Trekkadepad, de Kwakelweg en langs de Gaag naar Schipluiden. Er werd direct verder gekard naar 't Woudt alwaar we een break namen met koffie en cake bij de Hooiberg. Altijd heerlijk rustig daar en we bleven er dan ook zeker een dikke drie kwartier. Hierna ging het volgens de knooppunten rap en redelijk feilloos richting Rijswijk en alleen in Rijswijk zelf was het even zoeken naar het Julialaantje met de speelzaal maar dat lukte gelukkig met behulp van de lokale bevolking zeer snel. Bij de speelzaal aangekomen zagen we meteen Jan van Overdam sr. en Michel de Wit die al aan het supporteren waren. Uiteindelijk deed Jan jr. het zeer goed, hij werd derde en mag daarom naar de EK! Zie voor een verslag de website van Charlois Europoort.

We zijn uiteindelijk een paar uurtjes gebleven, namen wat broodjes en drank voor de nodige energie en even na vier uur gingen we weer op pad voor de terugweg. Deze keer kozen we voor de rechte lijn naar Rotterdam, door Delft en langs de Schie, over de Kandelaarbrug. Ik reed nog even wat km's mee met Gerard tot aan de Beukelsdijk en van daar ging het via de Europoint richting Schiedam en Pernis en om zes uur was ik weer thuis met precies 69 km op de teller. Een lekker dagje met een rit die grotendeels zonder jas gereden kon worden. Het weer gaat de goede kant op en komende week en volgend weekend ziet er ook al weer erg mooi uit. Morgen overweeg ik het nieuwe pontje eens te testen bij de Hoek, wat zeker ook een rondje van 60+ zal worden.