Eerste klassieker in februari

In het groeiende lijstje "Klassiekers" die we regelmatig fietsen neemt de rit Hoek van Holland-Zandvoort (of vice versa als de wind N is) een bijzondere plaats in. Vandaag reed ik hem met Frank misschien wel voor de dertigste keer. Frank heeft hem nog enkele malen alleen gereden ook. Met Z5 in de rug door de duinen, er is niets heerlijkers. En het zijn schitterende paden, zeker de nieuwe paden bij o.a. Kijkduin en nu ook weer in het Noord-Hollandse deel van de rit. Het laatste stukje naar Zandvoort is een droom, FietsZen, een wormhole waar je doorheen gaat, alles flowt en de snelheid blijft permanent behouden en gaat zelfs heuvel op nog richting de dertig. Heel bijzonder en natuurlijk veel te kort. Maar ook de andere stukken zijn geweldig. De wind bleef ons gunstig gezind, de regen bleef uit, de zon scheen uitbundig. De treinreis terug o.a. door de nieuwe, vandaag geopende spoortunnel bij Delft verliep voorspoedig. Wat wil een fietser nog meer en dat nog steeds in februari. Half zes weer thuis na een start om twaalf uur bij de Hoek. 67 km.

Plassen, rivieren, heide.

Mooie start vandaag van het fietsjaar 2015. Met Frank vanaf een van onze favoriete startpunten, NS station Gouda Goverwelle, naar NS station Hilversum. Vanaf Goverwelle is het exact twee minuten fietsen en je zit al bij de Reeuwijkse Plassen. Geen bebouwde kom waar je je eerst uit moet worstelen. Zo hoort het. We moeten eens een lijstje maken van dat soort stations. Meestal gaan we vanaf Goverwelle rechtsaf naar de Vlist en zakken we die af naar de Alblasserwaard, deze keer sloegen we linksaf, de Reeuwijkse Plassen op. Niet warm, maar een lekker zonnetje op de rug en weinig wind. Opvallend aantal witte reigers vandaag en veel gewone blauwe, de winter is natuurlijk vriendelijk geweest met veel voedsel. Na de plassen verder naar boven en langs de Oude Rijn naar en door Woerden, vervolgens nieuwe paden naar landgoed Haarzuilens. Even gesnuffeld bij het kasteel aldaar, maar het restaurant was vol en een rondleiding bewaren we voor een volgende keer. Wel even koffie met appelgebak in het Haarzuilense dorp even verderop.

Na de break verder door Breukelen en eindelijk eens langs de Vecht gefietst. Leuke huisjes. De geplande track wees ons halverwege al weer over de volgende waterpartij, de Wijde Blik, nabij de Loosdrechtse Plassen. Daarna ging het even wat minder met navigeren, maar uiteindelijk kwamen we toch bij de Hilversumse heide aan. Niet het beste seizoen om daar te rijden, de paden waren bijzonder modderig en de fiets klonterde, onder de spatborden met name, snel vol. Hier en daar was het zelfs even gevaarlijk thrillseeken bij een glibberige afdaling of bocht. Maar we bleven overeind. Even afzakken en we zaten plots midden in de bossen rond Lage Vuursche en kasteel Drakesteyn. Aardige drukte rond het pannenkoekenhuis en toch ook even uit de verte een blik geworpen op het graf van Prins Friso. Rondom het zwaar beveiligde Drakesteyn gefietst en door de bossen terug naar Hilversum. Inmiddels liep het al tegen het eind van de middag en was het aardig koud geworden en we zaten al over de 80 km, zodat we besloten het laatste stuk heide niet te slechten maar direct voor het NS station te gaan. Een geweldige rit die om er optimaal van te genieten zeker nog een keer in de zomer gereden moet worden. Met drie treinen en de metro terug naar huis, 89 km. Mooi begin.