Eerste klassieker in februari

In het groeiende lijstje "Klassiekers" die we regelmatig fietsen neemt de rit Hoek van Holland-Zandvoort (of vice versa als de wind N is) een bijzondere plaats in. Vandaag reed ik hem met Frank misschien wel voor de dertigste keer. Frank heeft hem nog enkele malen alleen gereden ook. Met Z5 in de rug door de duinen, er is niets heerlijkers. En het zijn schitterende paden, zeker de nieuwe paden bij o.a. Kijkduin en nu ook weer in het Noord-Hollandse deel van de rit. Het laatste stukje naar Zandvoort is een droom, FietsZen, een wormhole waar je doorheen gaat, alles flowt en de snelheid blijft permanent behouden en gaat zelfs heuvel op nog richting de dertig. Heel bijzonder en natuurlijk veel te kort. Maar ook de andere stukken zijn geweldig. De wind bleef ons gunstig gezind, de regen bleef uit, de zon scheen uitbundig. De treinreis terug o.a. door de nieuwe, vandaag geopende spoortunnel bij Delft verliep voorspoedig. Wat wil een fietser nog meer en dat nog steeds in februari. Half zes weer thuis na een start om twaalf uur bij de Hoek. 67 km.