Schrikkelritje

Vandaag het slotritje van februari, een korte trip naar Poortugaal met een klein ommetje. Niet veel soeps en waarschijnlijk voorlopig het laatste ritje want gezien de weersvoorspelling waagt de komende dagen hooguit een Baksteen of een geheel afgeschermde banaan zich nog naar buiten. Heen ging het wel lekker, al moet ik nog steeds de eerste paar kilometers flink op gang komen en gaat het stroef, maar dat is het nadeel van Pernis, er zijn maar een paar uitgangen en wat je ook neemt, het is klimmen om uit die put te komen, of je nu de tunnel neemt of de heuvel bij de Vondelingenweg (de roltrappen waren ook daar weer eens "in onderhoud"...). Als Frank en ik een ritje maken moet ik altijd eerst door die tunnel ploegen 's morgens vroeg en kom al behoorlijk rood aangelopen bij hem aan. Frank staat dan fris en fruitig te wachten en spurt meteen weg, meestal kan ik ternauwernood aanhaken...
Aan het eind van de middag ging ik weer terug en toen ik naar buiten stapte druppelde het al en dat werd vrij snel plenzen, desondanks kon ik aardig boven de 20 blijven koersen en was vrij snel, edoch doornat weer thuis.

's Avonds een potje gespeeld voor de RSB-4-tallen competitie. Deze keer geen onsportieve huilebalk uit de Hoeksche Waard tegenover mij, maar wel had De IJssel speciaal iemand ingehuurd om tegen mij te spelen. Dat lukte vrij aardig, het jonge talent overspeelde mij in de opening, had een kwaliteit kunnen winnen met behoud van aanval, maar koos de verkeerde weg en voor de kwaliteit kreeg ik drie pionnen en het spel was aan mij. Uiteindelijk kreeg ik hem nog redelijk eenvoudig op de knieen, maar het was wel een narrow escape! Het team speelde overigens 2-2.

Directe gepost vanuit Flickr

Deze tekst + foto van de kunstwerkachtige stoeltjes langs de Vlaardingervaart nabij het trekpontje, is ingetikt en gepost direct vanaf mijn Flickr account! Ook de Flickr widget die ik heb toegvoegd in de rechterkolom is direct verbonden met dit account, zodat je meteen foto's kunt bekijken van de meest recente tochtjes. Het moet toch eigenlijk niet gekker worden al die mogelijkheden met Blogger :-) Nog even en je kunt direct vanaf je mobiele telefoon bloggen....oh nee, dat schijnt geloof ik ook al te kunnen.
Voor een giga-hoeveelheid widgets voor bij je Bloggerblog zie www.widgetbox.com/. Het mooie is dat de widgets meteen vanuit die site kunnen worden toegevoegd aan je blog (ook bij andere weblog diensten!), een paar klikken en klaar.

Header

Het duurde even een stief uurtje, maar het is toch gelukt een zelfgemaakt plaatje als header toe te voegen aan de blogger template. De mogelijkheden van Blogger zijn enorm, maar alles is natuurlijk net even minder flexibel als b.v. Wordpress. Maar we komen er wel. De foto van de header is trouwens een panoramaatje dat ik heb gemaakt van foto's die ik nam op de Hondsbossche Zeewering nabij Petten, 21 juli 2007, toen Frank en ik op een schitterende zaterdag de LF1b reden van Schiedam naar Den Helder over maar liefst 176 km! Een verslag van die tocht is te vinden op de weblog van de Pelikaan, en wel HIER.

Zilverreiger!

Ik had eigenlijk niet verwacht vandaag nog te fietsen, gisteren kwam ik eind van de middag thuis met knallende koppijn en algehele ongesteldheid. Ik moest de wedstrijd van het tweede team tegen RSR Ivoren Toren noodgedwongen laten lopen (team won gelukkig) en ging vroeg naar bed. Vanmorgen echter voelde ik me eigenlijk wel weer kiplekker na een lange nachtrust en omdat er een leuk ritje gepland stond met Hans van Calmthout besloot ik het er toch maar op te wagen. Ik had met Hans afgesproken om half een bij cafe restaurant De Veerheuvel nabij het pontje bij Rozenburg. We dronken er een paar kopjes koffie, bekeken wat fietskaarten i.v.m. komende tochten, en namen toen het pontje naar Maassluis. Hans had nog nooit gefietst bij de Foppenplas dus een leuke gelegenheid om hem eens wat te laten zien van deze omgeving. Het weer was niet geweldig vandaag, een straf windje soms, maar zeker goed te doen.

We reden na aankomst dwars door Maassluis, langs de haven en over de Noordvliet en gingen bij de Trekkade de Vlietlanden in. Via de Kwakelweg en het Gaagpad ging het richting Schipluiden, waar ik Hans liet kennismaken met de favoriete stek van Frank en mij, de ijssalon. We namen aldaar een kop erwtensoep met brood en speelden op een magnetisch bordje wat partijen na die Hans had meegebracht met een bepaald openingssysteem (meer zeg ik niet, maar de Baksteen moet uitkijken volgende keer).
Vandaar ging het tochtje langs het jaagpad (Vlaardingsekade)naar Vlietzicht en via Vlaardingen over het water weer de Broekpolder in, richting Foppenplas, alwaar we natuurlijk de Koot met zijn visbuddy tegenkwamen. Wederom was er niets gevangen door de heren!
We bleven even chatten en namen wat foto's en vervolgens ging het weer richting Maassluis. Net voordat we het Foppenplas gebied verlieten spotte ik in het weiland bij het Foppenpolderpad een lepelaar. Althans, dat dachten we. Het beest stond naast een blauwe reiger en redelijk ver weg. Hans nam wat foto's met zijn 10x zoom camera en pas nadat hij deze 's avonds gemaild had zagen we dat het geen lepelaar was , maar een kleine Zilverreiger! Vrij uniek want als we de berichten mogen geloven broeden er maar enkele tientallen paren in Nederland en het beest staat op de zgn 'rode lijst'.
De foto van Hans staat hier onder (klik voor grotere versie), genomen van vrij grote afstand dus en met weinig stabilisatie, maar onmiskenbaar een kleine zilverreiger!


Een leuk einde van de tocht en via Maassluis namen we weer het pontje, dronken bij het cafe restaurant nog een kop warme choco met slagroom en gingen ieder ons weg naar huis. De terugweg was dankzij de ZW-wind absoluut een pretje te noemen, soms ging het met 30+ km op het vlakke. Om kwart over zes was ik weer thuis met 61,07 km op de telller. Dat maakt alleen deze maand al 313 km totaal, vorig jaar was dat t/m eind februari slechts 81 km! Waar gaat dat heen dit jaar?

Sprokkelen

Een aantal korte ritjes aan het eind van de week, met een totaal van 40 km. Het brengt de voorsprong op het schema van vorig jaar op 300 km en het einde is nog niet in zicht want ook voor komend weekend staat weer wat gepland. Vandaag even naar Smitshoek gefietst en pas laat in de middag weer terug, gelukkig was de pittige wind meestentijds zijwaarts want het begon zowaar ook wat te regenen. Dan is een jas met capuchon gelukkig handig. De late terugkeer was niet gepland, maar gastheer Alistair, eigenaar van House of Chocolates en ChocoladeFontein.com, hield mij flink bezig met een zelf gerestaureerde flipperkast uit de jaren 70. Een heel gaaf ding. Er moest natuurlijk fanatiek worden gespeeld. In mijn jeugdjaren speelde ik constant op dit soort kasten, meestal als ik weer eens spijbelde van school en ergens in een cafe zat met mede-spijbelaars. De ervaring bracht vele herinneringen terug, het enige dat miste was op de achtergrond "In the Ghetto" van Elvis en "Rock your Baby" van George Mccrae. Leuk om ook eens het binnenwerk van zo'n ding te zien en de techniek erachter.

Nakomertje

Het toch al schitterende weekend van 109 km totaal kreeg vandaag zowaar een nakomertje. Het zonnetje straalde wederom geweldig en ik moest even naar Schiedam om kennissen te helpen met wat computerproblemen. Dat lukte maar ten dele helaas, de ene computer draait weer, de andere zal waarschijnlijk een clean install nodig hebben. In ieder geval was het een mooi excuus om voor de derde achtereenvolgende dag te fietsen, en dat in februari! Het was een simpel ritje weliswaar, maar als je al die ritjes bij elkaar sprokkelt gaat uiteindelijk het totaal toch lekker omhoog, zo leren wij van De Baksteen :-)
Het was deze keer achterin Schiedam (Kethel) en het eindresultaat was 16,37 km. Eind deze week wachten nog twee ritjes naar weer andere computerprobleempjes (waarom werk ik eigenlijk nog bij TNT?), dus we gaan vrolijk door.

Kaarten scoren in Den Haag

Vandaag was het zelfs nog een betere dag dan gisteren, de kou was iets uit de lucht doordat de wind er nauwelijks meer was en bovendien naar het westen was gedraaid. Om twaalf uur sprong ik op de Gazelle met een missie, een boekhandeltje bezoeken in Den Haag om wat fietskaarten te scoren voor de komende maanden als Frank ook weer aktief gaat worden. Er staan o.a. diverse LF-routes op het programma en natuurlijk komt in mei de 3e Charlois Europoort Fietstocht er aan! Het boekhandeltje Stanley & Livingstone was ik tegengekomen op internet en beweert o.a. een groot assortiment fietskaarten in huis te hebben. Het zit vlak bij het Binnenhof.

In de Beneluxtunnel ben ik vandaag schijnbaar tot tweemaal toe de Baksteen uit Maassluis misgelopen, zo lees ik op zijn weblog! Jammer.
De route ging allereerst naar Delft, en dit keer eens niet via de Zweth, zoals Frank en ik hem meestal rijden, maar ik reed direct via de Harreweg midden door Delfland heen, Abtswoudse Bos in, onder het spoor door en zo Delft binnen via de Schiekade. Vanaf daar ging het wel weer volgens de geijkte route, dwars door Delft en via de Delftweg langs de Delftse Vliet helemaal tot aan het viaduct van de Rotterdamse weg, daaroverheen en zo Den Haag in.

Den Haag herken je volgens Frank meteen aan het rondvliegend straatvuil en daar is nog niets aan veranderd zo bleek, even goed oppassen dus. Ik besloot direct maar naar het boekwinkeltje te gaan en had de Schoolstraat vrij snel gevonden. Het assortiment fietskaarten viel toch wat tegen eigenlijk, al waren wel net wat kaarten voorhanden die ik zocht. Wel een gezellig winkeltje en beetje ambachtelijk. Het zou zo in Schipluiden kunnen staan. Ik scoorde "Ronde van Nederland via LF-routes" en de "Knooppuntenatlas voor Zeeland, Brabant en Limburg" (alles in 1 boekje!). Een kleine 40 euries lichter fietste ik naar het Binnenhof om aldaar aan de Hofvijver bij Johan van Oldebarneveldt wat uit te rusten. De duifjes waren er erg tam zoals je hieronder ziet!
Op het bankje gezeten met een Red Bull belde ik nog even met Frank, die weer tot zijn oren in de computerconfiguraties zat en alles af moet hebben voor zijn tweede maand USA begint. De zon en de strakblauwe luchten gaan jammerlijk aan hem voorbij momenteel.


Het was toch al weer dik half drie, maar ik besloot desondanks door te karren naar Scheveningen, dat is immers maar 5 km vanaf het Binnenhof. Ook hier weer de route die ik altijd met Frank neem, richting Vredespaleis en door de Scheveningse bosjes.
Het was bijzonder druk op de boulevard, een Duitse invasie! Ik heb er niet al te lang gedraald, wel zocht ik nog even de Beachcam op van www.scheveningenlive.nl en belde Frank zodat hij een screenshot kon nemen als bewijs (spot de Adelaar onderaan dit bericht!) :-)

Vanaf de Scheveningse boulevard ging het vervolgens rondom het haventje en door de duinen naar Kijkduin. Ook hier erg veel volk op de been, het ging soms stapvoets over het fietspad. Via Kijkduin was het plan om naar Wateringen te rijden, dan naar 't Woudt, Schipluiden en via Vlaardingen naar huis. Wateringen lukte nog wel, maar daar verdwaalde ik op een gegeven moment doordat een fietspad vrij onopvallend (heel bizar achteraf) overging in een autoweg, waar ik pas vrij laat achterkwam. Daar moest ik dus noodgedwongen van af en niemandsland in. Op een gegeven moment stond ik midden op een verlaten bouwterrein, alwaar de enige troost was dat er een WC-cabine was zonder slot waar ik even de al enige tijd hevig protesterende blaas kon legen. Terug dus maar via plaatwegen voor bouwverkeer en grindpaadjes totdat ik ineens weer bordjes Delft zag en om verder niet moeilijk te doen ging ik maar die kant op. Na lang ploeteren in onbekend terrein zag ik toch ook weer bordjes Schipluiden, en via dit centrum van Delfland en de Zouteveenseweg en Negenhuizen kwam ik zowaar aardig uit in Vlaardingen, nam de rotonde bij Koot, en via Vijfsluizen was ik toch redelijk snel weer thuis, klokslag zes uur. Een heerlijke dag, de hele rit geen handschoenen of muts hoeven gebruiken. Ook het lichaam doet nergens pijn en de km's werden prima weggetrapt. Op de teller stond een mooie 79,15 km, en dat maakt dit weekend een totaal van 109 km. Nu al een voorsprong van 241 km op vorig jaar, maar toen waren maart en april wel erg mooi, dus niet te vroeg juichen nog.

215 meter de hoogte in

De gevoelstemperatuur was vandaag volgens Buienradar in Rotterdam zo rond half een MIN 3 graden. De zon scheen echter zo fantastisch tegen een strakblauwe lucht dat mijn fietsgevoel overheerste. Dus stapte ik rond half twee dik ingepakt op de Gazelle voor een klein ommetje Foppenplas, alwaar Koot en vismaat aan het hengelen waren (met een fles witte wijn tegen de kou, zo bleek later). Op de heenweg had ik veelal het windje mee (de oostenwind was er ondanks de voorspelling ZW nog steeds) en dat ging soms wel erg lekker. Hier en daar lag zowaar ijs op de sloten en plassen, maar met de zon op het bolletje leek het wel lente. Via de Broekpolder kwam ik bij de Foppenplas alwaar ik bemerkte dat de bewegwijzering van het knooppuntensysteem aardig opschiet. Leuk, maar voor ons natuurlijk mosterd na de maaltijd, iedere centimeter fietspad in Delfland is immers al meerdere malen verzwolgen door de Adelaar en de Pelikaan.
Na het witte bruggetje genomen te hebben bleken Koot en kornuit nog geen honderd meter verder al aan het water te zitten, verscholen tussen het riet, lekker languit in de zon. Ik bleef een uurtje bijpraten, even wat drinken en toen maar weer op pad want het leek zo rond half vier toch wat kouder te worden en de wind leek wat aan te trekken. Enorme wolken ganzen trokken trouwens voortdurend over. Ik las op Teletekst dat er nogal wat worden afgeschoten omdat ze complete velden van boeren leeggrazen.

Via de Foppenplas en Maasland, reed ik Maasluis binnen via de Noordkade, langs Grootmeester Cees Boer en door naar het pontje. Daar sloeg ik meteen linksaf en ging langs de waterkant weer op huis aan. Onderweg nam ik nog wat foto's van de imposante Rowan Gorilla VII bij Rozenburg, die maar liefst 215 meter de lucht in steekt. Een booreiland dat aldaar ligt om zijn 3 stalen poten te laten verlengen. Het eiland is dus hoger dan de Euromast, de KPN-toren in de Waalhaven (193 meter), en de superschoorstenen van Shell Pernis (213 meter). De toren is zelfs zo hoog dat je er met een mobieltje geen ontvangst hebt.
Wanneer de klus eind deze maand geklaard is, laat het platform zichzelf weer naar beneden zakken. Op een transportboot zet het gevaarte vervolgens zeil naar Angola om in de zeebodem een nieuwe olieput te slaan.


Tja, zo brengt de Rotterdamse haven iedere keer wel weer een verrassing als je er doorheen fietst. De volgende verrassing kwam overigens alweer snel, toen ik bij de "helmpjes" arriveerde. Uit een auto stapten twee mannen met enorme jachtgeweren, een van de mannen liep (hagel)kogels in het geweer te klikken. Een gigantische jachthond (ponyhoogte) liep er arrogant met gespitste oren naast. Ik keek hem maar niet in de ogen. Waar dit allemaal toe moest gaan leiden wist ik niet, maar ik was blij dat ik de andere kant op moest... het schot in mijn rug bleef gelukkig ook uit! Ik lees het nog wel in de krant wie daar is omgelegd.
Via de bekende paden kwam ik weer bij Vijfsluizen aan en dook de Beneluxtunnel in alwaar diverse plakkaten waarschuwden voor kapotte roltrappen (what's new?).
De fiets ging de schuur in met 30,20 km op de teller. Een lekker rondje, morgen misschien weer?

Afgepeigerd

Het KNMI voorziet nu reeds dat deze winter bij de tien zachtste sinds 1901 zal horen. En Nederland trok er massaal op uit deze zondag. Onderweg zag ik de auto's al in rijen van tien naar de Slufter stuiven. Daar moest ik dus niet zijn. Ik was om half twaalf al opgestapt voor een onbestemd rondje in het mooie februariweer. De bedoeling was eigenlijk Scheveningen, Kijkduin en afzakken naar de Hoek, maar ik vermoedde dat dit een zeer moeizaam tochtje zou gaan worden door het drukke fietsverkeer en voetvolk in Delfland e.o. en dus besloot ik maar eens aan deze kant van de Maas te blijven, richting Oostvoorne via de landtong langs de Brielse Maas. Daar was het inderdaad vrij rustig op de fietspaden al werd dat in de loop van de middag ook flink slechter. In ieder geval reed ik heerlijk met de wind(?) mee en ik moest moeite doen om onder de 25 te blijven. Na een stief uurtje zat ik al heerlijk zonder jas in het zonnetje op een bankje langs het Brielse Meer met een blikje Red Bull en besloot even Frank te bellen. Die was uitermate jaloers natuurlijk, maar het zit er wegens de drukte gewoon even niet in voor hem en nu heeft hij ook nog een achillespees blessure die hem opspeelt. Hij verwacht tegen de tijd dat hij weer gaat rijden een achterstand van 1000 km op mij, maar zo hard zie ik het nog niet gaan. We spraken nog even over de plannen voor de komende 3e Charlois Europoort fietstocht (waarschijnlijk eind mei te houden) en daarna hervatte ik mijn tocht over de landtong.

Alles is nog kaal en dor in het landschap, maar de vogels, en aan de molshopen te zien vooral ook de mollen, zijn al flink in de weer. Die moeten ook aardig in de war zijn bij deze omstandigheden. Er waren erg veel ganzen en andere watervogels en onderweg passeerde ik een bord waarop stond "Buizerd!". Gelukkig heb ik een aardige haardos, het schijnt dat ze een kale kop nogal eens willen aanvallen :-)
Bij het Oostvoornse Meer aangekomen bemerkte ik een uitermate lage waterstand. Volgens een infobord langs de kant wordt er druk gewerkt en gaat het hele gebied op de schop, waarbij het meer zelfs van zout water wordt voorzien. Het Oostvoornse Meer wordt steeds zoeter en ondoorzichtiger schijnt het. Het mooie meer wordt een onderwaterwoestijn! Ook de natuur van het Groene Strand heeft te lijden onder de verzoeting.
Vanaf de lente van 2008 wordt schoon en helder zout water uit het Beerkanaal in het meer gepompt. Net zolang tot het zoutgehalte voldoende is en de natuur weer ‘tot bloei’ komt. Het water wordt op minimaal vijftien meter diepte in de meer dan 800 meter lange leiding gezogen en in het meer gemengd met het brakke water. Overtollig water wordt uit het meer in het Beerkanaal teruggepompt. Tegelijk wordt gewerkt aan: het waterpeil, dat in de winter ongeveer 40 centimeter hoger wordt dan voorheen, de grinddammen en de recreatiestranden, voorzieningen onder water voor de duiksport. Ik ben benieuwd! Alles zou uiterlijk zomer 2008 klaar moeten zijn. Onderstaand een foto die ik nam (klik voor vergroting).


Zoals gezegd kon ik met gemak de verleiding weerstaan om naar de Slufter te fietsen en dus reed ik een rondje om het meer heen. Daar waar Frank en ik meestal doorsteken naar Rockanje besloot ik nu gewoon strak rond het meer te fietsen en dan weer richting huis te gaan. Onderweg had ik al te lang zitten genieten van het mooie weer, bovendien voelden de benen verdacht slap en pijnlijk. Achteraf een wijze beslissing want de terugweg was een lijdensweg. De ZO wind was toch weer eens pittiger dan gedacht en de conditie is nog helemaal niet afgesteld op 60+ ritten.
Toen ik aankwam ter hoogte van Kruininger Gors rook ik een enorme brandlucht en even later vlogen diverse brandweerwagens het pad op richting TokkieTown. Waarschijnlijk de eerste mislukte barbeque van het jaar. Ik ging er maar met een grote boog omheen.
On top of it all reed ik ook nog even verkeerd waardoor ik niet via Heenvliet en Geervliet terug ging, maar via de Groene Kruisweg en Spijkenisse. Een kleine omweg zelfs nog. De martelgang kwam tenslotte om even na half vijf ten einde met 69,37 km op de teller. Daar ben ik wel tevreden over natuurlijk en ook over de mooie rit, maar het gestel is nog niet toe aan dergelijke lange ritjes, dus langzaam opbouwen maar en wat vaker naar het sorteercentrum rijden.
Wel lig ik inmiddels al bijna 200 km voor op vorig jaar dus dat wordt nog wat, zeker als februari zo lekker blijft.

Februariwarmte!

Schitterend weer gisteren en vandaag, maar van fietsen kwam niet al te veel. Gisteren gewoon te druk, vandaag alleen op de fiets naar het eerste team wezen kijken, dat thuis speelde tegen Middelburg. John van de Laar was arbiter en had verder weinig te doen dus besloten we onderling maar een partij te spelen voor de Clemens Cup (vriendschappelijke competitie van CE). Het werd wederom een nederlaag voor John, die al weer vreest voor promotie. De luwte van groep 3 is wel aardig natuurlijk, maar echte mannen spelen hoger :-)
Het eerste stond in no-time op 5-0 voor en alleen Kresna Soerjadi verloor nog en Valery Maes speelde remise. Cor de Wit rekte zijn partij tot klokslag zeven uur en won ook, dus een knappe 6,5-1,5 overwinning. Helaas blijft koploper Stukkenjagers 2 alsmaar winnen dus promotie zit er weer niet in dit seizoen. Zelfs Dordrecht staat heel knap nog boven ons.
Het was uitermate gezellig moet ik zeggen, we hadden een aantal vlaaien laten aanrukken en ook het aantal bezoekers viel niet tegen. Arjen was net terug uit Tanzania en was direct vanaf Schiphol naar het clubgebouw gekomen. Hij was onlangs als donateur van Terres des Hommes door SBS 6 uitverkozen om een aantal projecten ter plekke te gaan bekijken voor een nieuw TV-programma. De reportage met Arjen is in april op SBS te zien. Hij had een fabuleuze week en vertelde alles in geuren en kleuren. Krijgt ongetwijfeld een vervolg in het clubblad van maart!

Het ritje terug was in het donker, maar nog steeds was het heerlijk weer en geen wind. De Schwalbes scheerden met bijna 30 over het asfalt. Om half acht werd de garage bereikt. In totaal een schamele 17 km. Morgen hopelijk weer eens het echte werk en een 50,60 of 70 plusser! Zou wel uniek zijn voor februari. Frank heeft het erg druk en is deels ook nog uitgeteld van de USA-trip en zal waarschijnlijk moeten passen voorlopig. Ik verwacht hem pas weer in april terug aan het front, na zijn tweede maand USA.