Afgelopen zondag was het gelukkig net te doen, weinig wind, droog en niet te koud. Eindelijk weer eens tijd voor een gezamenlijk ritje, en nog wel door onze geliefde Alblasserwaard. De laatste recreatieve rit was op 6 november 2011 naar Middelburg. Daar is geen verslag van gedaan hier, de fut was zodanig uit het verregende fietsseizoen 2011 dat de weblog een flinke tijd heeft stil gelegen. Gek genoeg heb ik wel een record aantal km’s gemaakt vorig jaar, 4495 km! Maar daarvan was slechts 2033 recreatief en de rest voornamelijk woon-werk verkeer. De absolute toprit van 2011 was die naar Goes via de Zeelandbrug. Ook had ik prachtig weer tijdens een najaarsvakantie in Drenthe in september en kon daar het seizoen nog enigszins goedmaken met enkele fraaie ritten. Met name de zomer verregende dus flink en als we de berichten mogen geloven gaat dat dit jaar niet veel beter worden. We hopen er maar het beste van. Het voornemen is in ieder geval om weer vaker verslag te doen op deze weblog.
Zondag vertrokken we om elf uur met de eerste Waterbus vanaf de Erasmusbrug naar Alblasserdam. De opzet was om grotendeels de rit van 30 januari 2011 te rijden, maar in omgekeerde richting. Toen met Lennart, nu met Frank. De Waterbus bleek plots 6 euro te kosten voor een enkele reis! Bizar. Waarschijnlijk dwingelandij om mensen te bewegen geen kaartjes meer te kopen maar gebruik te maken van de OV-chipkaart. Deze korte reis was bijna 2 euro duurder dan de terugreis later op de dag met de trein vanuit Woerden. Afijn. We waren te vol van het feit dat we weer konden fietsen om ons hier heel druk over te maken. Als jonge honden schoten we in Alblasserdam van de kade de paden op naar de molens. Ondanks de totaal kaal gemaaide Kinderdijk was het direct vanaf het begin heerlijk fietsen, de eerste 15 km tot aan het pontje bij Schoonhoven eigenlijk op de automatische piloot en daardoor konden we volop genieten van deze geweldige fietsregio. Wel bleek weer eens dat Nederland flink aan het verganzen is. Als die dadelijk allemaal jongen krijgen dan zal het een hels kabaal worden op en rond de fietspaden. Tussen de ganzen door landde plots een fraaie Grote Zilverreiger! Een mooie spot om het seizoen mee te beginnen. Daarnaast kregen we zowaar ook nog wat zonnestraaltjes te verwerken.
Na het pontje namen we in Schoonhoven een gebruikelijk kopje koffie bij “Carte Blanche”. Zelfs met appeltaart voor Frank er bij bleef de prijs haperen op 4,75! Vergelijk dat maar eens met andere tenten tegenwoordig. Na de stop reden we enige tijd langs de fraaie Vlist omhoog en bogen halverwege af richting Oudewater, alwaar beroemde inwoner Johan Derksen niet op zijn racefiets voorbij kwam scheuren helaas. We slingerden langs de prachtige oude geveltjes en zo weer de polder in. Zowel Frank als ik kregen inmiddels toch wat krampjes en pijntjes en uiteindelijk kwam Woerden als een kleine verlossing, de 62 km van deze eerste rit was net perfect. Met een voldaan gevoel stapten we in de trein van half vijf richting Schiedam. Het smaakt naar meer!
