Pinksterzonnetje meegepikt

De schaarse zonnige dagen moeten direct worden meegepikt, anders wordt fietsjaar 2013 met dit natte en koude weer echt helemaal niks. Op eerste Pinksterdag was er plots zo'n kleine uitschieter tussen de regendagen door met zon en bijna 20 graden, dus tijd voor een lekker ritje met de wind mee, een ritje dat inmiddels bijna tot het standaard repertoire hoort. Verder commentaar dus eigenlijk overbodig, trein naar Heemstede, langs de kust gerold met NO4 in de rug en bij de Hoek de trein weer terug naar huis.Heerlijk dagje 69 km. De duinen waren weer ouderwets druk en fraai, de nieuwe boulevard van Scheveningen met het geweldige fietspad er naast een belevenis. Eind mei wacht Drenthe weer, hopelijk met langdurig beter weer.

Opening fietsjaar 2013

Met twee vroege maartse ritjes is het recreatieve fietsen 2013 gestart. Een plotse tijdelijke verzachting van de pittige winter werd direct uitgebuit. Op maandag 4 maart reed ik in mijn eentje het inmiddels bijna standaard maar altijd weer mooie rondje Foppenplas, deze keer weliswaar iets anders na de Duifpolder, namelijk niet naar Schipluiden en langs de Vlaardingse Vaart terug, maar via Maasdijk en de Oranjeplassen naar de Waterweg en zo weer naar huis. Een lekker begin van uiteindelijk 48 km, alleen was het terug langs de Waterweg met oostenwind tegen behoorlijk afzien en afgepeigerd kwam ik thuis. Dat krijg je met rondjes rijden, Bob den Uyl keek hoofdschuddend op mij neer. Weinig bijzonderheden verder, lekker een tijdje meditatief op een bankje bij de Kwakel gezeten, dat doet een mens weer goed na zoveel tijd. Vorig jaar liep het fietsjaar eind mei namelijk grandioos in de soep door een ziekenhuisopname met lange nasleep. Hopelijk wordt 2013 de revanche. Hieronder de track en een blik over de Oranjeplassen.

Meteen daarna, op woensdag 6 maart, volgde met nog beter weer een zeer fraaie rit met schaakclubgenoot en fietsvriend Hans. We spraken af bij het pontje van Maassluis waar ik met de trein naar toe ging. Om elf uur werd gestart en met de wind in de rug was het een fluitje van een cent naar de Hoek. Daar werd een boterhammetje gegeten en genoten van de rust van het strand en omgeving buiten het drukke seizoen. Over een paar maanden ziet het daar weer zwart van de mensen en moet je er ver wegblijven. De strandslagen lijken trouwens behoorlijk opgeknapt met nieuwe winkeltjes, bankjes en strandtentjes. Ziet er allemaal keurig uit.

Ook toen we verder trokken richting Kijkduin bleek dat er nogal wat aangepast is langs de kust sinds ik daar voor het laatst reed. Zo lopen er nu na de aanleg van de zgn. "Zandmotor" plots nieuwe fietspaden pal langs het strand, nog boven de paden van de LF1 dus! Dat begint al even voor Monster en bij Monster zelf begint een geweldig fraai nieuw pad van 9 km dat direct uitmondt in Kijkduin en langs de zee en de Zandmotor voert. Zie foto hierboven, Hans met in de verte Kijkduin. Geweldig fietsen en er werd uitgebreid even gestopt om foto's te maken. De Zandmotor is een gigantische zandvlakte van 21* 10^6 m3 zand die de komende 20 jaar de kust tussen Hoek v Holland en Scheveningen op natuurlijke wijze gaat versterken. Meer info over dit unieke nieuwe project in dit uiterst informatieve filmpje. Ook dezandmotor.nl is het naslaan waard. Op de Zandmotor staat de 40-meter hoge "Argustoren" (zie foto onder), voorzien van camera's die het verloop van het zandmotormechanisme in de gaten gaan houden.

Bij Kijkduin hielden we een langere stop om te lunchen aan de strandboulevard en werd ook het schaakbord van Hans tevoorschijn gehaald om wat recente partijen aan elkaar te laten zien. De gehele rit plus de stop bij Kijkduin was trouwens eigenlijk bijna een exacte kopie van de geweldige 4e Schaakfietstocht van 2009.

Ook nu ging het net als in 2009 na Kijkduin via de Uithof en Wateringen naar het ludieke 't Woudt, het kleinste dorpje van Nederland. Hier natuurlijk een stop voor wat catering bij De Hooiberg, die ook al helemaal op de schop is gegaan en het nieuwe terras werd zelfs nog aangelegd. Het was er door dit plots mooie weer erg druk met voornamelijk oudere mensen en elektrische fietsen en we moesten bijna losse stoelen pakken en maar buiten gaan zitten, maar vonden nog een plekje in de aangebouwde boerenschuur. Deze is nu zeer fraai verbonden met de Hooiberg zelf middels een glazen gang. Na de koffie met een lekkere Woudtse Plak, reden we via Schipluiden en langs de Gaag naar pontje de Kwakel en zo verder dwars door Maassluis weer terug naar ons startpunt, alwaar we tegen vijf uur aankwamen. Ik ging met Hans mee het pontje op naar de overkant bij Rozenburg waar zijn wagen stond en reed na het afscheid van daar weer met wind tegen naar huis en daardoor eindigde ik meteen op een flinke 71,5 km, maar gek genoeg kwam ik aanzienlijk fitter thuis dan de maandag er voor. Een lekkere start zo met even wat fraai weer, hopelijk komt snel het vervolg. Ik kan haast niet wachten om weer door Zeeland te cruisen in een T-shirtje. Hieronder nog de track van de rit met Hans.