Het zat er al een tijdje aan te komen en vandaag is dan toch de daad bij het woord gevoegd. Een paar stukjes geleden schreef ik dat de eerste 100+ niet lang meer op zich zou laten wachten en dat is uitgekomen. Ik had vrijdag al afgesproken met Hans van Calmthout om vandaag een lange tocht gaan rijden en om 10 uur vanmorgen vertrok ik vol goede moed en volgeladen met broodjes en energiedrankjes richting restaurant La Campagne in de Bernisse, wat ons trefpunt zou zijn. Dat ritje liep wat stroef omdat het in Heenvliet paardenmarkt was, met een enorme kermis erbij, zodat ik daar stapvoets doorheen moest en toen bleek ik enige tijd later ook nog aan de verkeerde kant van de Bernisse te zitten want er was een complete brug verdwenen. Ik stond dus tegenover La Campagne, maar aan de verkeerde kant van het water. Ik belde Hans, die mij aanwijzingen gaf en mij tegemoet reed. Dat waren dus al een paar kilometers extra. Maar om klokslag 11 uur zaten we dan toch aan de koffie en werd de rit van vandaag besproken. Hans had al diverse mogelijkheden uitgezocht en opperde voorzichtig dat we b.v. een ronde Goeree zouden kunnen doen, eerst via het pontje van Hekelingen naar Hoeksche Waard, daar verder naar het Hellegatsplein en zo Goeree op en over langs de kust en via de Haringvlietbrug weer tot aan thuishaven Hellevoetsluis (voor Hans), waarna ik dan alleen terug naar huis zou moeten vanaf dat punt. "Maar ja, zei Hans, dat komt voor jou wel op 120 km." Hij liet ook nog wat alternatieve kortere routes zien, maar mijn keus was eigenlijk al gemaakt, het moest er maar van komen vandaag, de 100+! We dronken snel onze koffie op en vertrokken richting het pontje van Hekelingen.
Het eerste deel van de rit ging redelijk vol tegen de wind. Eerst tot aan het eind van de Bernisse, dan rechtaan langs het water op het pontje af, wat nog een aardig stukkie was. Na de overtocht trokken we daarom meteen wat tijd uit voor een broodje en wat drinken en namen we de knooppuntenkaart van de Hoeksche Waard door. Het zou 2,4,5,6,17,8,9 gaan worden en dan zouden we direct bij het Hellegatsplein zijn. na enige tijd stapten we weer op en de knooppunten deden uitstekend hun werk. Voordeel van dit systeem is ook dat je eigenlijk automatisch langs de wat mooiere paden wordt geleid. Onderweg namen we daarom ook ruimschoots de tijd voor foto's. Sommige fietspaden bleken nogal verrassend en liepen niet altijd langs de voorspelbare vlakke velden van de Hoeksche Waard, maar ging soms langs mooie watertjes. Het ging heerlijk relaxed via Piershil, Korendijk en Zuid-Beijerland tot aan het Hellegatsplein. Daar troffen we zoals verwacht de eerste Roparunners aan, maar we konden er zonder problemen langs. We reden over het Haringvliet en doken onder de A29 door en voor we het wisten zaten we op Goeree en had ik al bijna 50 km weggetrapt!
Het eerste stukje Goeree is niet zo lekker, je rijdt lange tijd langs de N59 op een daarnaast gelegen fiets- annex autoweg die nogal druk is en waar mensen nogal hard langs je heen scheren. Ook hier namen we nog even een drinkbreak. We reden toen door richting Den Bommel en konden eindelijk de drukke wegen verlaten. Het ging nu over de Molendijk en de Zeedijk tot aan Stad aan het Haringvliet, waar we onze eerste lange break namen en op een bankje bij de haven flink insloegen en dronken. Veel drinken was toch al het devies van vandaag, al viel de hitte me achteraf niet tegen, gisteren was het echt veel drukkender. Langs het Haringvliet fietsen is natuurlijk ook wel lekker. We voelden steeds een heerlijk windje dat een beetje waterkoud was zelfs. Tussen Stad aan het Haringvliet en Middelharnis fietsen is echt heel erg mooi. Eerst kom je na enige tijd bij een heel fraaie doorgang over een dijk met windmolens (zie bovenste pano hieronder, klik voor grote versie), met prachtig uitzicht over het Haringvliet. Ook hier heel gave foto's genomen. 
Dan volgt bij de haven van Middelharnis (zie pano boven van de havenmond, klik voor grote versie) een sluisje waar je zelf mag bepalen door een druk op de knop dat de haven dicht gaat en jij met je fiets er overheen mag (al zat er nu een dame die de knop bediende) en daarna gaat het plots weer heel anders door het Goereese vlakke landschap over de lange Bekadeweg tot aan de Oost Havendijk, waar wederom een prachtig bruggetje met sluiswachterhuisje volgt. Hier gingen we weer even lekker in de schaduw op een bankje zitten om bij te drinken voor ons laatste stukje Goeree, naar Stellendam.
Via de immens lange Zuiderdiepweg doorkruisten we vervolgens het schitterende landschap van Goeree en de Scharrezeeweg bracht ons bij de molen in Stellendam. Hier was het een en al zondagsrust en alles was gesloten. Gelukkig wist Hans nog een leuk tentje vlak voor de Haringvlietbrug en daar koersten we maar op af. Het bleek inderdaad een verborgen gezellig restaurantje met uitzicht over het Haringvliet. Hier dronken we onze laatste gezamenlijke drankjes en om half zes vertrokken we voor het laatste rukje van Hans, die nog maar 10 km hoefde, en daarna zou voor mij nog de terugtocht een aanvang nemen. Inmiddels was er hier en daar al een wolkje voor de zon verschenen en op de Haringvlietbrug was het zelfs een beetje koel. Na de brug nam Hans het heft in handen want we waren nu op zijn terrein aangekomen. Met vaste hand leidde hij ons via de kortste weg naar Hellevoet. Maar daar stopte hij niet, maar bracht mij dwars door Hellevoet via een route die ik niet meer zou kunnen reconstrueren tot aan het bekende trambaanpad. Vanaf hier was het nog 13 km tot aan Spijkenisse en vervolgens dan nog ongeveer 5 tot aan Pernis. Totaal 18 dus, te overzien. We namen afscheid, het was een heel mooie dag en schitterende rit geweest. Ik zette nog eenmaal aan en begon de tocht via de voormalige trambaan. Ergens halfverwege stopte ik nog even voor een broodje en mijn laatste blikje energiedrank. Vlak voor de Spijkenisserbrug nam ik bij het tankstation ook nog een ijsje en sloeg een nieuwe voorraad energiedrank in voor als ik thuis was, om lekker na te drinken. Om tien over acht kwam ik dan eindelijk weer in Pernis aan. Ik voelde mij nog prima, heb ook de hele dag geen inzinking gehad. De eindstand kwam op 123,57 km! Als je de paar kilometers niet mee zou tellen die ik bij de Bernisse verkeerd ben gereden dan is de berekening van Hans exact uitgekomen!
En nu maar lekker uitpuffen de rest van de week. Geen werk, maar er zal ook niet meer gefietst worden. Vrijdag vertrek ik voor een weekje naar Drenthe, misschien dat ik daar door de 1500 km grens ga, oftewel: de helft van de target!
1 opmerking:
Zo'n afstand heeft de Baksteen nog niet weg! Mooi man!
Een reactie posten