Pestvogels op lentedag

Gisteren was het een fraaie, bijna lenteachtige dag. Te mooi om de fiets in de schuur te laten en daarom werd wederom een rondje Voorne-Putten gefietst. De track bekijkend lijkt het rondje sterk op dat van een maand geleden, nu iets uitgebreider en rond het Oostvoornse Meer, maar deze keer was er een heel andere aanleiding behalve het fraaie weer. Al enige weken namelijk zijn er Pestvogels neergestreken bij het bezoekerscentrum van de Tenellaplas in Rockanje. Die wilde ik natuurlijk wel eens live zien! Ik nam deze keer de metro naar eindpunt de Akkers en vandaar fietste ik naar Simonshaven. Koud Spijkenisse uit stuit ik op een slagveld. Een eind het weiland in zie ik twee buizerds die verschillende ganzen (ik tel zeven lijken!) tot prooi hebben gemaakt (of waren ze wellicht eerder al afgeschoten? Pakken buizerds wel ganzen?). De ene buizerd zit op het gemak een gans kaal te plukken, de andere kijkt van een afstandje toe. Verschillende andere kapers komen ook even loeren, waaronder een reiger. Een heel vreemd tafereel, dat ik helaas niet kon fotograferen omdat de TZ-7 met superzoom kaduuk is en de Sony die ik bij me had dat zoombereik niet heeft. Na een tijdje te hebben toegekeken probeer ik dichterbij te komen. Hierop vliegen de buizerds weg en nemen plaats in een hoogspanningsmast. Ik fiets daarom maar verder.

Via Simonshaven bereik ik de Bernisse en fiets verder als op 9 januari naar Hellevoetsluis, dus langs het water en via de Zeedijk. Bij Hellevoet nog steeds weinig bijzonders in de gorzen, wel spot ik twee zwarte zwanen. Op het punt beland waar ik de vorige keer huiswaarts ging fiets ik nu door naar Rockanje en bereik tegen half drie de Tenellaplas. Zoeken waar de Pestvogels zich precies bevinden hoeft bepaald niet. Onder een boom staat een hele groep vogelaars met enorme bigma’s in de aanslag. Ik parkeer de fiets voor het bezoekerscentrum en ga ook de heemtuin in. Het groepje staat ontspannen te babbelen en de Pestvogels zitten rustig in het zonnetje in de boom en eten af en toe wat besjes van de Maretak! Bepaald niet schuw dus! Onderweg baalde ik nog dat ik mijn kijker thuis had laten liggen, maar dit euvel wordt ruimschoots goedgemaakt door een paar Belgische vogelaars die zo vriendelijk zijn omstanders mee te laten kijken door hun enorme veldkijkers op statief. En inderdaad, de Pestvogels zijn zeer fraai! Beeldvullend in de kijker tuur ik geruime tijd naar deze gasten uit het hoge noorden. De Belgen vertellen ronduit over deze vogels en spotten onderwijl nog allerlei andere beestjes waar ik geen benul van had dat ze er ook zaten. “Kijk, daar gaat een eurootje”, roept de ene Belg, en het betreft dan een Europese Kanarie zo blijkt. Ook geluiden zijn geen probleem voor deze sympathieke fanaten, de Belg steekt een vingertje in de lucht, “Hoor, een boomklever!”. Waanzinnig als je die kennis bezit. Allemaal Nico de Haantjes die daar stonden!

Na een klein uurtje genieten neem ik afscheid van de Belgen en stap ik weer op en rijd ook nog even langs “onze” vennetjes. Geen leven nog in het heldere water, wel veel kapwerkzaamheden, boswachters en wilde paarden. Rond het Oostvoornse Meer en een boterhammetje in de zon later rijd ik weer op huis aan. Deze keer half over de landtong langs het Brielse Meer en van daar omhoog naar Rozenburg en deze keer voor de afwisseling maar eens langs de industrie en over de Botlekbrug. Half zes ben ik weer terug met 71 km op de teller. Een geweldige rit en leerzame middag met mooie en bizarre spots!