Witte bandjes op de schelpenpaden in Zeeland

Heerlijk fietstochtje deze zaterdag vanaf Spijkenisse De Akkers, via de Bernisse, Zeedijk naar Hellevoetsluis, Haringvlietbrug en zo verder over de eilanden naar Middelburg. Eigenlijk dus onze "klassieke" Zeelandtocht, maar die hadden we 1,5 jaar lang niet gedaan dus het werd wel weer eens tijd. Koud windje maar wel in de rug uiteraard, de zon deed de rest. Mooie stops op een paar favoriete plekjes (de 18% heuvel vlak na Renesse uiteraard!) en ook een paar plekjes waar we zeer lang niet hadden gezeten. Het ging behoorlijk hard over de stormvloedkering. Alle paden nog even fraai in Zeeland, met name ook de schelpenpaden op Goeree en Schouwen-Duiveland. Via Veere bereikten we rond half zeven Middelburg. De terugreis per trein was even minder, kwart voor zeven in de trein, kwart over tien thuis omdat bij Roosendaal iemand besloot met zijn auto door de slagbomen te gaan en hard weg te rennen!? Trein stopte vlak voor station, niemand mocht er uit. Takelwagen kwam pas na anderhalf uur. Dat heb je in die dorpjes op het platteland. In totaal precies 100 km! April blijkt tot nu toe een prima fietsmaand.

Into the Wormhole

Fraai zonnig weer maar niet buitengewoon warm deze zondag. Een rondje flowen met Frank met de wind zoveel mogelijk mee. We starten langs de Schie en dwalen af langs de Ackerdijkse Plassen, richting Pijnacker en de Dobbeplas. Bekend terrein maar we komen nu verrassend van een andere kant en zijn hier ook lange tijd niet geweest. Vervolgens door het Bieslandse Bos en uiteindelijk dwars door Zoetermeer. Ergens ter hoogte van Hazerswoude besluiten we via Leiderdorp naar Noordwijk te gaan en langs de kust verder naar Zandvoort. De wind is flink gunstig en staat meest zuid. Het hele Leiderdorp/Leiden gebied blijkt een drama van omleidingen en druk verkeer. Als we er eindelijk uit weten te komen worden we na Oegstgeest beloond met vele kleurrijke bollenvelden. In Noordwijk rusten we uitgebreid op de boulevard met een hapje en een drankje. Het laatste stuk wordt blazen met de wind volop mee zo laten de vlaggen zien. Toch nemen we na 8 km bij het Langevelderslag weer even rust. Hierna begint namelijk een stuk door de duinen dat wij "The Wormhole" hebben gedoopt en waar de krachten nodig zullen zijn. Een bizar stukje door de duinen. Je wordt als het ware het golvende terrein in gezogen, de tijd verdwijnt, je komt in een ander universum. Een bekend segment ook op Strava, waar het zelfs deels geflagged staat als gevaarlijk. Niet zo verwonderlijk. Wielrenners gaan hier voluit, zoals vroeger Gerrie Knetemann. Een fraai verhaal van Tim Krabbe in zijn nieuwe boek "De Veertiende Etappe" (aanbevolen!) vertelt over een ontsnapping van Knetemann op dit stuk tijdens een training, hij werd voor Zandvoort door zijn wielermaatjes, waaronder toch een aantal profs, niet meer ingehaald hoezeer de groep ook samenwerkte:

Zo werkt de Wormhole, de versnelling is abnormaal en het voelt als een droom als je er eenmaal in zit. Zo hard als de Kneet gaan wij uiteraard niet op onze normale fietsen, maar Frank klokt wel 42 ergens. Daarna weer even heerlijk rusten in Zandvoort. Gezien het late namiddaguur en de toenemende koude wind duurt dit echter niet te lang en we stappen weer op voor het laatste stukje naar Heemstede en de trein naar huis. Alles flowt nog steeds want de trein komt na zeven minuten al en de fietscoupe is leeg met een luxe zitcoupe er naast. Zeer voldaan komen we drie kwartier later in Schiedam weer aan. Fraaie tocht! 89 km.

Paasrondje

Geen geweldig weer met Pasen, behalve dan eerste Paasdag. Temperatuur laag, maar veel zon en relatief weinig wind. Grote plannen even in de koelkast dus voor volgend weekend, waar de verwachting wel richting de 18/20 graden gaat, en met Frank een rustig Paasrondje gereden. Bekend rondje voor ons via de Broekpolder, Foppenplas en de Kwakel naar 't Woudt en door Wateringen naar Kijkduin en via de duinen naar de Hoek en langs de Waterweg weer naar huis. Toch tikt dat nog aan en het werd maar liefst 79 km. Veel volk op de fietspaden wederom, met name bij Kijkduin waar de fietspaden wel erg fraai zijn geworden, maar er loopt geen voetpad naast dus alles en iedereen loopt maar in de weg. Een verschijnsel dat je steeds meer ziet in Nederland, mag allemaal ook weer niet te veel geld kosten natuurlijk. Maar af en toe moet je flink in de remmen om groepjes mensen te doorkruisen, en wij zijn dan nog niet eens racefietsers. Maar goed, fraaie dagje en goed uit te houden ook op de bankjes bij de diverse stops onderweg. Gaat het voorjaar volgend weekend echt exploderen dan?