Aardig slot januari

Volgens het KNMI was januari met gemiddeld 6,5 graden in De Bilt op één na de zachtste sinds het begin van de waarnemingen in 1706. Dat was ook aan het fietsen wel te merken. Vorige jaren werd er in januari nauwelijks gereden (vorige jaar zelfs helemaal niet), deze keer staat de teller aan het eind van de eerste maand op 128 km. Een aardig begin van het nieuwe fietsseizoen. Nu al een voorsprong op het recordschema van vorig jaar. Over 5 jaar de Baksteen passeren??
Dinsdagavond zag ik het niet helemaal zitten om weer op de fiets te springen naar het sorteercentrum, er was regen voorspeld voor woensdagmorgen. Dat kwam ook uit, een druilerig regentje waar ik mooi aan ontsnapt ben. Bovendien kon ik met een collega meerijden tot aan Hoogvliet, zodat ik lekker snel thuis was. Ook niet verkeerd na een intensieve nachtdienst.

Gisteren echter leek me de gok wel weer verantwoord. Er waren weliswaar flinke windstoten voorspeld voor donderdag, maar die zouden pas in de middag gaan beginnen en dat klopte ook al weer als een bus. Het bleef lekker droog en eigenlijk heb ik van de wind zelfs vrij weinig gemerkt op de terugweg vanmorgen, terwijl ik hem toch eigenlijk flink tegen had moeten hebben. Toen ik even na acht uur my hometown binnenreed werd ik zelfs beloond met een prachtig rode zonsopgang.
En zo werd weer 35 km toegevoegd aan het totaal. En passant werd het mysterie van de Gazelle koplamp ontrafeld. Gisteren besloot ik maar weer nieuwe batterijen erin te doen voor ik weg ging en ik had er drie klaargelegd en de koplamp gedemonteerd, toen ik bemerkte dat er niet drie maar vier batterijen in moeten! De vorige keer heb ik in mijn haast de vierde batterij, die diep verscholen onder de andere drie ligt in de lamp, schijnbaar gemist en er slechts drie vervangen, zodoende was het natuurlijk alweer snel afgelopen. Nu brandt het zaakje weer volop en kan ik er weer even tegenaan.
Benieuwd wat februari gaat brengen. Frank komt zondag trouwens weer naar huis voor even en gaat begin maart weer terug naar de USA. Wellicht worden er in februari nog wat gezamenlijke ritjes gemaakt. Jammer dat voor komend weekend niet veel goeds te verwachten valt, anders zou ik wel even naar het Noteboomtoernooi zijn gefietst denk ik.

Niet te onderdrukken drang

Gisteravond dan toch maar op de fiets gesprongen richting het sorteercentrum. Soms is de drang om toch even wat kilometers te maken om wat conditie terug te krijgen te sterk en dan moet je gewoon toegeven. Met de Ipod op (Lucinda Williams) en een lekkere dikke jas aan ging het prima, wind mee en in een klein uurtje was ik op het werk. Omdat je ook nog eens lichamelijk werk doet de hele nacht is de terugweg 's morgens natuurlijk minder, met ook nog eens wind tegen, maar het viel deze keer eigenlijk best mee. Alleen begaf mijn voorlicht het weer terwijl ik er toch nog niet zo lang geleden nieuwe batterijen in gedaan heb, de levensduur is bizar kort. Misschien moet je speciale batterijen hebben voor de Gazelle, zal eens informeren. Anders maar oplaadbare proberen. In totaal 1 uur 48 gereden over heen en terugweg, dus best goed gezien de omstandigheden. Toch weer 35,5 kilometer erbij en januari gaat zowaar eindigen op 100+, eigenlijk niet meer verwacht. Komende dagen wordt het snel minder met zelfs sneeuw aan het eind van de week, dus of ik meerdere ritjes zal maken is even de vraag. We zien wel. Que sera sera.

Stil op de blogs

Het is stil en niet alleen op dit fietsblog. Een teken dat er weinig wordt gefietst. Op de spaarzame dagen dat er een beetje een zonnetje staat en weinig wind blijk ik toevalig net geen tijd te hebben en op de momenten dat ik de neiging om op de bike te springen nauwelijks kan onderdrukken giert het aan alle kanten naar beneden. Afgelopen vrijdag moest ik even voor een boodschap voor Koot (hij wil een schilderij laten inlijsten) naar vriend Bob in Schiedam en toen pakte ik toch maar weer eens de Gazelle, daar de lucht redelijk helder was en de wind wel te doen. Een ritje van totaal 12 km, maar goed, toch weer even de feeling terug van het fietsen. Even gezellig bij Bob zitten kletsen met koffie, bij Free Record Shop nog even Seinfeld seizoen 8 gehaald en weer terug naar huis omdat er 's avonds natuurlijk moest worden geschaakt. Dat bleek een anticlimax! In de RSB-viertallenwedstrijd tegen Hoeksche Waard gaf mijn tegenstander al op zet zeven een stuk weg en ging vervolgens duidelijk gepikeerd in de rondte zitten kijken, alsof het mijn schuld was. Onderwijl liep zijn klok almaar door. Na zo'n anderhalf uur van dit potsierlijke toneel (af en toe liep hij zelfs even demonstratief weg om de benen te strekken!) viel zijn vlag. Ik weigerde echter te claimen bij zo'n onsportief figuur en had hem rustig tot elf uur zo in zijn sop laten zitten gaarkoken, als niet wedstrijdleider van Malde de partij verloren had verklaard. Geen hand kreeg ik van de man, geen woord, niets. Hij kocht een consumptie, bleef tot zijn teamgenoten ook klaar waren en vertrok met stille trom. Ik had eigenlijk moeten roepen: "Vuilnisman! Kan deze ZAK ook nog mee?". Nee, Hoeksche Waard zal ik even niet komen voorlopig. Meest vreemde partij die ik ooit heb gespeeld. Dat dan weer wel.
Voor de geinteresseerden: 1.e4 c5 2.Pc3 Pc6 3.Pf3 g6 4.Lb5 Pd4 5.Pxd4 cxd4 6.Pe2 Lg7 7.d3?? Da5+ en zo bleef het bord anderhalf uur lang staan...

Eens kijken maar of ik deze week niet af en toe op de fiets naar het werk kan, kom ik in januari misschien toch nog op 100+. Eind van de week is het immers al weer februari!

The First Fifty

De eerste maanden van 2008 zullen wat het fietsen betreft worden gekenmerkt door de afwezigheid van fietsmaatje Frank die tot april in de USA zit voor zijn werk. Gisteren vloog hij via Dallas naar Seattle. Uiteraard zal dat mij niet weerhouden er op uit te trekken als dat maar even mogelijk is. Een unieke kans om Frank eens flink op achterstand te rijden :-)
Gisteren was het meteen raak, een prachtige zonovergoten dag in januari (leve de global warming!). Frank belde nog vanaf Schiphol en wist het meteen al "Je gaat zeker fietsen?". Ik meende afgunst in zijn stem te horen. Direct na zijn telefoontje klom ik op de trouwe Gazelle en reed via de Beneluxtunnel met haar eeuwig kapotte roltrappen richting de Foppenplas. Doel was niet alleen een mooi ritje, maar ook een bezoekje aan het nieuwe Weekendtoernooi dat in Delft werd gehouden dit weekend, het OGD Prinsenstadtoernooi.

Ik reed in het heerlijke zonnetje via de Broekpolder langs de Foppenplas (in Google Maps steevast de Floppenplas genoemd). Hordes ganzen vlogen in v-vorm hoog over het water en ik stopte even om wat foto's te maken. Via Maasland en de andere kant van de Foppenplas (Trekkadepad) nam ik de Kwakelweg richting de Gaag en via het Gaagpad ging het naar Schipluiden. Allemaal gesneden koek deze route natuurlijk, maar een leuk ommetje om zo in Delft te komen. Onderweg was het behoorlijk druk, en de meeste mensen kiezen er dan natuurlijk voor om breeduit over het fietspad te wandelen met hond(en), kinderen, schoonmoeders en andere aanhangsels. Heel irritant en nog een geluk dat ik geen Baksteen uit Maassluis ben, die zou absoluut geen tempo hebben kunnen maken met dit volk op de been.

Om ongeveer twee uur was ik bij de trambrug van Schipluiden, en ik besloot gezien de tijd toch maar geen rondje 't Woudt erbij te doen, maar direct naar het toernooi te rijden om daar de laatste ronde nog even mee te maken. Ook onze favoriete ijssalon in Schipluiden sloeg ik over, ik had deze keer weinig trek in de erwtensoep uit blik. Via Den Hoorn dus verder. Met 27 km op de teller kwam ik bij de speelzaal in Delft aan, waar vader Jan van Overdam toevallig net naar buiten kwam en mij even op de hoogte bracht van de stand van zaken betreffende zijn talentvolle zoontjes Jan en Julian en onze overige clubgenoten. Eenmaal binnen bleek ook Arjen Kouwenhoven als supporter aanwezig en hij zat wel lekker aan de erwtensoep. Jan en Julian speelden weer uitstekend dit toernooi en met name Jan jr. kon nog hoge ogen gooien, maar verloor helaas zijn laatste partij van Bonno Pel. Desondanks toch weer een prima score van 3,5 uit 6 en een tpr van 2150! Julian eindigde ook prima op 3 uit 6. Cor de Wit stelde teleur met 2 uit 6 en voorzitter Filip Borst kon al helemaal geen potten breken dit toernooi en eindigde op een schamel halfje. De laatste partij stond Filip prima tegen oud-rsb voorzitter Willem Jan van den Broek, maar bij thuiskomst zag ik toch dat hij nog had verloren.

Na nog wat praatjes hier en daar en wat analyseren met Arjen, besloot ik even na vier uur weer huiswaarts te gaan. Wel even nog wat foto's geschoten bij de Kolk (zie boven) en toen langs de Schie naar huis. De route terug was vrij direct omdat het al aardig kouder begon te worden met een snel ondergaand zonnetje. Gelukkig had ik mijn nieuwe warme jas aan, een mooi kado van Marianna. Onderweg raakte ik nog even verstrikt in een drijfjacht op een minuscuul klein wit hondje dat in paniek heen en weer over het fietspad en de autoweg rende. Het liep gelukkig goed af. Uiteindelijk kon ik even voor half zes de Gazelle stallen met 47 km op de teller, een aardig beginnetje van het fietsjaar 2008! In het telefoongesprek met Frank had ik nog terloops gezegd dat mijn target voor dit jaar voorlopig 3000 km is (wat neerkomt op een lousy 58 km per week). In 2007 ben ik geeindigd op 3350, dus die uitdaging moet te doen zijn. Voorwaarde is wel weer zo'n prachtig voorjaar.