Dinsdagavond zag ik het niet helemaal zitten om weer op de fiets te springen naar het sorteercentrum, er was regen voorspeld voor woensdagmorgen. Dat kwam ook uit, een druilerig regentje waar ik mooi aan ontsnapt ben. Bovendien kon ik met een collega meerijden tot aan Hoogvliet, zodat ik lekker snel thuis was. Ook niet verkeerd na een intensieve nachtdienst.
Gisteren echter leek me de gok wel weer verantwoord. Er waren weliswaar flinke windstoten voorspeld voor donderdag, maar die zouden pas in de middag gaan beginnen en dat klopte ook al weer als een bus. Het bleef lekker droog en eigenlijk heb ik van de wind zelfs vrij weinig gemerkt op de terugweg vanmorgen, terwijl ik hem toch eigenlijk flink tegen had moeten hebben. Toen ik even na acht uur my hometown binnenreed werd ik zelfs beloond met een prachtig rode zonsopgang.
En zo werd weer 35 km toegevoegd aan het totaal. En passant werd het mysterie van de Gazelle koplamp ontrafeld. Gisteren besloot ik maar weer nieuwe batterijen erin te doen voor ik weg ging en ik had er drie klaargelegd en de koplamp gedemonteerd, toen ik bemerkte dat er niet drie maar vier batterijen in moeten! De vorige keer heb ik in mijn haast de vierde batterij, die diep verscholen onder de andere drie ligt in de lamp, schijnbaar gemist en er slechts drie vervangen, zodoende was het natuurlijk alweer snel afgelopen. Nu brandt het zaakje weer volop en kan ik er weer even tegenaan.
Benieuwd wat februari gaat brengen. Frank komt zondag trouwens weer naar huis voor even en gaat begin maart weer terug naar de USA. Wellicht worden er in februari nog wat gezamenlijke ritjes gemaakt. Jammer dat voor komend weekend niet veel goeds te verwachten valt, anders zou ik wel even naar het Noteboomtoernooi zijn gefietst denk ik.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten