Ze houden het nog steeds goed vol, de fietsers van SC Charlois Europoort. Zondag 5 september werd alweer de 5e editie van de jaarlijkse Schaakfietstocht gereden. Er was zelfs een recordaantal deelnemers, namelijk tien! En dan te bedenken dat er ook nog zes afmeldingen waren, waaronder een aantal vaste meefietsers en helaas ook mede-organisator Frank Hendriksma, die een maandje in Duitsland vertoeft. Zodoende was het aan deze eenzame fietser om de tocht te organiseren.
Enige tijd geleden viel mijn oog op een aankondiging van een schaaktoernooi in Fort Sabina. Nooit gehoord van die locatie, maar Google Maps leerde mij dat het in de buurt ligt van Willemstad. En al vrij snel kwam het idee op om de fietstocht te combineren met een bezoekje aan dit toernooi, op deze unieke en fraaie locatie. Na de tocht te hebben voorgereden (zie vorige berichten) werd mijn enthousiasme alleen maar groter. Met ook Willemstad in de tocht verwerkt en prachtige paden in de Hoeksche Waard kon de route niet meer stuk. De aankondiging ging de deur uit en resulteerde dus in 10 aanmeldingen. Gezien het potentieel volgende keer richting de 15 tot 20?
Zondag om acht uur ‘s morgens kreeg ik helaas een late afmelding te verwerken van De Baksteen uit Maassluis, maar even later ging de telefoon en Adri Jumelet meldde zich spontaan aan! Alleen lukte het mij niet om Adri (ongetrainde fietser, en kettingroker) te bewegen eerst de metro te nemen naar ons startpunt. Hij zou de 20 km vanuit Rotterdam-zuid wel komen fietsen! Stipt op tijd arriveerde Adri bij startpunt Nieuw-Beijerland, in gezelschap van John van de Laar en Lennart Heijnen. John en Lennart zagen onderweg hoe Adri een eenzame vrouwlijke jogger lastig viel met kletspraatjes over duurtraining, onderwijl met haar meefietsend, en wisten de arme dame nog maar net te bevrijden. Inmiddels hadden Gerrit Boer, Lendert van den Ouden en Herman van Malde hun fiets al uit of van de auto geladen en waren ook Ben Boog en Jan Hendrik Leopold gearriveerd. Het wachten was nog even op de iets vertraagde Hans van Calmthout, maar toen was het peloton toch compleet en kon om 10:45 worden gestart. Met echt fantastisch weer, een knallende zon en een matig windje gingen we op weg.
De heenweg zou 34 km gaan worden en de terugweg 23 km. Dat is perfect uitgekomen, maar met de GPS tegenwoordig is dat ook geen probleem meer. Op de heenweg zat natuurlijk het bezoekje aan Willemstad verwerkt. Na ongeveer 12 km over geweldige paden, langs Piershil naar het Haringvliet, bereikten we onze eerste drinkstop bij het pontje dat naar natuureiland Tiengemeten gaat. Hier bevindt zich een behoorlijk verborgen lange stenen bank aan het water die Frank en ik ooit ontdekten. Een geweldig uitzicht geeft dit en alle reden om hier ruim 30 minuutjes te pauzeren en lekker na te keuvelen over de ALV van de vrijdag er voor.
Na deze break volgde het zwaarste en langste stuk met de wind tegen, langs de rand van de Hoeksche Waard naar de opgang van het Hellegatsplein. Al vrij snel na de stop bleek dat het voor Adri een beetje te veel werd. De 20 km naar het startpunt zat toch meer in de benen dan gedacht en de wind was ook net iets te pittig voor hem. Ik reed al pratend naast Gerrit Boer en een blik achterom leerde dat Adri totaal uit zicht was verdwenen. Gelukkig was Hans bij hem gebleven en nadat de groep even halt hield kon Adri weer bijkomen. Maar de rest van de dag zou Adri voortdurend aan het elastiek blijven hangen. Met moeizame blik en zware benen werd het een martelgang voor hem. Klasse dat hij het toch wist te volbrengen en nu nog stoppen met roken en vaker fietsen Adri!
Nadat de groep het Hellegatsplein had geslecht (al vonden sommigen het een klim van niks), werd een draai naar vesting Willemstad gemaakt. Ook hier pauzeerden we aan het Haringvliet onder het genot van broodjes, patat en ander ongezond spul. Het was zeer druk en gezellig in Willemstad, met allerlei tentjes en kraampjes aan de haven. Nu was het nog slechts 5 km naar Fort Sabina, een makkie, en Adri zag er een stuk opgeluchter uit met zijn sigaret in de hand op een bankje in de zon. Een stukje verderop in de vesting werd Adri zelfs nog vrolijker (zie foto onder).
Vanuit Willemstad reden we een rondje langs Fort de Hel (maar helaas geen tijd om ook daar te stoppen) en zo naar Fort Sabina, aan de andere kant van het Hellegatsplein. Een fraaie oprit langs de oude boothuizen waar vroeger de boten lagen die de “torpedos” (watermijnen) in het water moesten leggen, bracht ons in Fort Sabina. Hier werden we hartelijk ontvangen. En niet alleen bleek de entree gratis te zijn, er stond ook gratis koffie en thee klaar. Ons bezoekje werd duidelijk gewaardeerd ook door de organiserende vereniging De Schaakhoeve uit Hoeven, o.l.v. voorzitter Ruud Martin, want het aantal deelnemers aan het schaaktoernooi (14) viel ietwat tegen en verdubbelde door onze komst dus bijna. Helaas konden we niet het volledige toernooi meedoen (volgend jaar zeker!), maar we mochten een ronde meespelen. Ik maakte foto’s, de andere negen speelden mee en werden met 5-4 ingemaakt! Opvallend was de nederlaag van Ben Boog tegen Frank Lambregts van De Schaakhoeve/De Pion. Behalve van de schaakclub uit Hoeven waren er ook deelnemers van schaakvereniging UNK uit Zevenbergen en De Pion Roosendaal aanwezig. Het was heerlijk schaken in het zonnetje, met een biertje erbij en er werden leuke contacten opgedaan. De gang naar de toiletten, door de spelonken van het Fort was erg grappig en sfeervol.
Nadat we hadden meegespeeld volgde een zeer leuke rondleiding door het Fort onder leiding van Rob Andrea van SC Zevenbergen, waarbij beknopt de historie werd verteld en geillustreerd aan de hand van de overblijfselen. Het Fort is werkelijk zeer fraai, met zeer veel groen met grazende schapen op de hellingen, en kent leuke verborgen plekjes en gangenstelsels. We volgden Rob Andrea door zo’n ondergrondse gang van 30 meter, waarin het pikdonker was, naar een soort geschutskoepel die vroeger bemand werd door 8 infanteristen en 2 lichte kanonnen. Voor alle verdere historische feiten verwijs ik naar de website van het Fort. Tip: op 12 september a.s. is er in het Fort een Napoleon weekend met allerlei aktiviteiten!
Door de deelname aan het schaken en de rondleiding liep het tijdschema toch wel uit en om kwart over vier i.p.v. half vier vertrokken we weer richting de Hoeksche Waard. We namen hartelijk afscheid van de schakers en hopen volgend jaar van de partij te zijn. De terugweg begon wat ludiek met het bestijgen van een lange trap naar een hoger gelegen gedeelte van het Fort en vandaar een stukje fietsen door grasland naar een pad langs het Haringvliet. Daarna weer door een ruig pad met dichte begroeiing en we waren weer bij het Hellegatsplein. Na de sluizen lieten drie man ons in de steek, vanwege het late tijdstip boog John af naar Dordrecht, Lennart naar de Heinenoord en Ben naar Oud-Beijerland. Deze drie misten wel een zeer fraai stuk Hoeksche Waard nog, namelijk het Dijkgraaf van der Lindenpad. En ook de Oosthoek is een van de mooiste dijken in de Hoeksche Waard. Er werd nog een drinkstop ingelast, die Adri weer hard nodig had en daarna volgden de laatste 8 km naar Nieuw-Beijerland. Een gelukje voor Adri: Gerrit had nog plek voor een fiets erbij op zijn fietsdrager en zo werd Adri de 20 km naar huis bespaard, anders zou hij op bijna 100 km zijn gekomen! Respect overigens voor Adri, Hans, Lennart en John, die in totaal aanzienlijk meer reden dan de tocht. De rest nam de metro of de auto en eindige op de geplande 57 km. Om half zeven namen we tevreden afscheid van elkaar.
Iedereen dank voor de deelname en de gezelligheid, volgend jaar is er sprake van een voorjaars en najaarstocht en hopen we op nog meer deelnemers. In ieder geval kunnen we zeggen dat met de nog steeds doorzettende groei het idee voor een jaarlijkse Schaakfietstocht zeker niet verkeerd was!
Er is een diashow met de gezamenlijke foto’s van ondergetekende en Hans van Calmthout op Flickr, klik hier.
Op YouTube een filmpje, klik hier.
In BN De Stem verscheen de maandag na de tocht nog een
kort stukje.
