Stel dat alle fietsers met de auto naar het werk zouden gaan, of naar de supermarkt...
Het is opvallend hoe slecht het nog steeds gesteld is met de waardering voor de fietser. In Rome worden ze gezien als domme zielenpoten, in Londen zijn ze voor de automobilist staatsvijand nummer één. In Nederland zijn ze menig automobilist nog vaak een gruwel.
De fietser wordt gezien door diens veilige autoruit, vanaf de comfortabele autofauteuil. Want de automobilist kan makkelijk doorrijden. Voor hem is het geen probleem te stoppen voor een verkeerslicht, speelt weer of wind geen rol.
De fietser beweegt zich voort vanuit heel andere principes. Iedere meter die hij of zij aflegt wordt bevochten op de weerstand van weg en weer. Daarom hebben fietsers ook wel eens de neiging eerder door te rijden bij een stoplicht, routes af te snijden, de kortste weg te nemen. Iedere meter kost kracht.
Voor zijn gang worden geen fossiele brandstoffen aangesproken, wordt er niet in ellenlange files gestaan, vindt er geen CO2-uitstoot plaats. De fietser beweegt zich vrijwel geluidloos voort, neemt zeer weinig plaats in en voegt zich naadloos in het landschap.
Lees dit artikel verder in dagblad Trouw...
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
-
Als fervente aanhanger van Bob den Uyl’s fietsfilosofie (In 1970 publiceerde de in 1992 overleden Rotterdamse auteur Bob den Uyl een boekje ...
-
Ongetwijfeld spannende Pinkstertochten staan voor de deur, maar ik loop nog een verslag achter op deze weblog, namelijk de geweldige tocht v... -
Vandaag even een kort bezoekje aan Koot, om wat schaakzaken voor komend seizoen op een rijtje te zetten. Nadere details laat ik achterwege d...
2 opmerkingen:
Het artikel is iets te negatief. Vergelijk fietspaden in NL met andere landen en je weet dat je bijna in de fietshemel bent :-)
alleen veel loggeslagen bakstenen en bananen op de fietspaden die denken dat de fietshemel van hun alleen is
Een reactie posten