Afgelopen zondag had ik de eer de rit te mogen plannen en al langere tijd wilde ik terug naar de Heuvelrug. Vorig jaar augustus waren we daar ook en eindigden toen via de Alblasserwaard bij de Pyramide van Austerlitz. Die bleek toen net dicht aan het eind van de middag en we dropen af naar Amersfoort. Die Heuvelrug beviel toen wel. Pittig klimwerk door mooie bossen en spectaculaire afdalingen. Deze keer dus een herkansing. Ik plande een rit van Rhenen naar Hilversum, kris-kras over de Heuvelrug en bij Hilversum ook nog eens dwars door de prachtige Gooische Heide. Onderweg natuurlijk ook nog de Amerongse Berg, geinspireerd door de recente belevenissen van de Baksteen.
Aan de hand van de GPS-track die Frank van mij had gekregen en een kaart met het knooppuntenschema gingen we van start om elf uur in Rhenen. Prachtig weer en natuurlijk stond de wind ZO, zodat we die veelal mee zouden hebben. Al snel bleek dat in Utrecht de knooppuntborden ooit zijn opgehangen door een stel dronken plantsoenwerkers. Als ze al niet verscholen waren achter andere borden dan ontbraken ze in zijn geheel juist bij tweesprongen en de nummering was allesbehalve opvolgend. Alle nummers op mijn lijstje bleken te bestaan, maar de route als geheel niet. Achteraf de track bekijkend valt het me nog mee en zijn we toch grotendeels gereden zoals gepland. Slechts een stompzinnige onnodige lus van een paar kilometer ontsiert de track.
De rit was geweldig moet ik zeggen. We reden al snel tegen de Amerongse Berg op, na er aanvankelijk wat omheen gedraald te hebben. Een paar oud-schiedammers (bleek) die in de tuin aan het werk waren wezen ons de juiste oprit. De klim viel reuze mee, waarschijnlijk namen wij de berg aan de goede kant want de afdaling was schrikwekkend steil en lang! Als we die kant hadden moeten klimmen…. het was wel een fantastisch gevoel, met als topsnelheid zo’n 50 km per uur. Daarna reden we door fraaie gebieden en de knoopunten brachten ons (met enig kunst en vliegwerk) tot aan Austerlitz waar we spontaan besloten om wraak te nemen voor de vorige keer en de pyramide te beklimmen. De hele rit (die op papier overigens maar 90 km was) hebben we het kalm aan gedaan, lekker door de bossen in de schaduw gereden en veel rustpauzes ingelast. De pyramide was een pittig klimmetje, bijna zwaarder dan de Amerongse Berg. Uitzicht was geweldig. Eindelijk terug aan de top na bijna 45 jaar!
Na de pyramide vonden we wat shortcuts tussen de knooppunten en volgden ook de “rondje Heuvelrug” borden. De bossen bleven prachtig en aan het eind van de middag kwam het voorspelde hoogtepunt, de Gooische Heide boven Hilversum. Nog nooit zo’n grote heide gezien, en we reden niet eens door het grootste gedeelte ervan. Eerst aan de rand van de heide een sapje met uitzicht op de heide in bloei in de avondschemer en daarna op ons gemak er doorheen gefietst en vele foto’s genomen. Een grote kudde hooglanders doorwaad en op het laatst stond er plots ook nog een hertje voor onze neus, die weliswaar snel de benen nam maar we konden hem wel nog in de verte fotograferen en filmen. Geweldige rit weer en als we de diverse hoogtepunten goed aan elkaar gelast krijgen wordt het een terugkerend ritje, zeker weten! Uiteindelijk waren we om half tien weer op Rotterdam CS en eindigde de rit voor mij met een totaal van 108 km.
1 opmerking:
mooie rit, mooie plaatjes!
Morgen gaat de Baksteen van huis naar Assen fietsen, stay tuned!
Een reactie posten