Gegen der Wind

Afgelopen maandag hebben we eens niet voor een Bob den Uyl tochtje gekozen, maar bewust voor een rondje Voorne Putten met oversteek naar de Hoek. Alleen werd het rondje uiteindelijk niet afgemaakt en was de heenweg zwaar tegen de wind in. Het merendeel van de tocht hebben we dus geploeterd, zodanig zelfs dat we na de oversteek met het pontje van de Maasvlakte naar Hoek van Holland, uitgeput en met zere dijen maar besloten om de trein terug te nemen naar huis, ondanks het feit dat we de terugtocht de wind redelijk mee zouden hebben. Het werd daardoor “slechts” 60,5 km in plaats van de verwachte 90.

Het was een winderig maar zeer zeker leuk rondje, met niet al te veel zon en zelfs ter hoogte van Hellevoet lichte motregen. We gingen van start in Spijkenisse Centrum, waar we met de metro arriveerden, een nieuwtje voor de Giant die nog nooit een metro in  het echt had gezien. En al helemaal niet van binnen! Via de Bernisse reden we de bekende fraaie route via de Zeedijk naar Hellevoetsluis. Beukend tegen de wind werden de dijen op de proef gesteld. Vlak voor Hellevoet een torenvalkje dat recht boven ons hing. Iets eerder het eerste zwanenest van dit jaar. We namen regelmatig pauzes, de laatste bij de Tenellaplas bij Rockanje. De vennetjes waren rijkelijk gevuld na alle regen, maar nog geen kikker te bespeuren. Via de ronding van het Oostvoornse Meer reden we de Maasvlakte op waar driftig werd gecrossed op het crossterrein. Dat wordt steeds populairder lijkt het wel, of anders was er een wedstrijd gaande misschien.

Ongeveer hier bemerkte ik dat we ons moesten gaan haasten om het pontje te halen, dat om het uur gaat op zondagen. Helaas konden we dus niet uitgebreid genieten van de 2e Maasvlakte die wel heel erg is opgeschoten sinds ons laatste bezoekje. We scheerden er dus langs en gelukkig hadden we op dit stuk eindelijk wel de wind mee zodat de 30 werd aangetikt. Maar o wat deden de dijen pijn in deze race. In de verte zag ik de Ferry al aanmeren en even vreesde ik dat we te laat zouden zijn, maar in de tijd die nodig was om mensen te laten uitstappen en anderen opstappen waren we net aan de poort en konden ook nog mee. Maar de pijn in de dijen ging niet meer weg, ook niet na het patatje en kroketje bij de snackbar bij de Hoekse Pier en daarom dus de trein terug en lekker op tijd weer thuis. Voor komend weekend staat er nog mooi weer (je weet nooit met TT) dus we gaan eens nadenken wat het gaat worden. Inmiddels ook de eerste 500 km achter de rug!

Het lukte zowaar ook nog het eerste panootje te maken van dit fietsseizoen!