Nog 30 km en de 3000 is bereikt! En dat allemaal dankzij vier zonnige oktoberdagen. Vier achtereenvolgende ritten met een totaal van 210 km! De icing on the cake werd zondag jl. aangebracht met een geweldige rit van 114 km langs de Lek, van Wageningen naar Alblasserdam. En eigenlijk bij toeval. Er waren heel andere ritten gepland, maar omdat de NS aan het oefenen was geslagen voor de komende winter en er vele trajecten onbegaanbaar bleken, bleef de rit langs de Lek eigenlijk als enige kandidaat over. Een lucky shot, want achteraf hadden we absoluut geen andere rit willen rijden. Rijden langs rivieren is namelijk heerlijk, de blik kan op oneindig (letterlijk!) en je hoeft niet steeds te navigeren. In dit geval rij je bij Ede even naar beneden naar Wageningen, je neemt het Lexkesveer Wageningen-Randwijk (zie foto hieronder, weer een pontje bij de verzameling!) en je rijdt de Randwijkse Rijndijk op en klaar, almaar rechtdoor naar Alblasserdam!
En zo is het ook gegaan, eigenlijk spreken de foto’s voor zich, geweldige uiterwaarden en vergezichten. Een stop tegenover de Grebbeberg (zie pano onder, klik voor groter) was heel speciaal (en niet alleen omdat Frank daar zijn enige fles drinkwater liet staan), met daarna een bijzonder pad langs de Nederrijn (pas bij Wijk van Duurstede begint eigenlijk de Lek). Het was geweldig rijden en omdat Frank in zijn eentje ooit al Arnhem-Alblasserdam had gereden, ook aan deze kant van het water, was het geen probleem om hier en daar de wat moeilijker punten te navigeren.
Met slechts een paar stops onderweg reden we een schitterend tempo langs het water. Wel moest enigszins rekening worden gehouden met de laatste waterbus vanuit Alblasserdam, maar op het laatst leidde de GPS ons vrij direct naar het ponton en hadden we zelfs nog 50 minuten speling over. Om kwart over zes vertrokken we weer richting Rotterdam met de waterbus. De start was even na twaalf uur in Ede. Onderweg trouwens aardig wat leuke spots, zoals twee grote zilverreigers en een aantal roofvogels, zelfs een die vlak voor ons langs over de weg scheerde.
Enig minpunt is de almaar toenemende (zo lijkt het althans) overlast van (groepen) motortokkies die denken dat 150+ over een dijk heel stoer is. Gewoon ook langs een familie met kleine kinderen scheren en lekker gas geven. Ook de bewoners langs de dijk hadden hier en daar borden geplaatst met vermanende teksten, maar dat helpt uiteraard niet. Maar goed.
En nu doorzetten en in oktober nog een fraaie Veluwerit proberen te rijden!
1 opmerking:
Zo te zien een hele mooie fietstocht geweest. Weer met prachtige foto's. Wie weet krijgen we nog een paar mooie dagen.
Een reactie posten