Hoppend over de A58 door Brabant

Het lukt nog steeds om ieder weekend een leuk tochtje te maken. Meestal zet ik die tochtjes handmatig uit, met de Onroute Fietskaart in Mapsource. Ik “Wikificeer” de route op leuke punten om te bezoeken, selecteer op bossen, heide, duinen, water- en natuurgebieden etc. Ook gebruik ik de satellietbeelden van Google i.c.m. Streetview om e.e.a. op voorhand te bekijken. Zo ontdek je soms fraaie plekjes. Onlangs b.v. bij het uitzetten van een tochtje over Tholen zag ik de nabijgelegen Oesterdam. Onderstaand het beeld zoals je dat kunt zien op Google Streetview. Gaan we zeker eens overheen fietsen!

Bij het uitzetten van de tochtjes is het de kunst om zoveel mogelijk de drukke bebouwde kom te vermijden en fraaie gebieden aan elkaar te rijgen. Tot nu toe is dat altijd aardig gelukt, met als hoogtepunt de nog steeds onovertroffen rit door Brabant vanaf Nijmegen. Ook afgelopen zondag besloten Frank en ik tot een rit door Brabant, deze keer van Tilburg naar Bergen op Zoom. De wind kwam immers uit het oosten en Brabant is nu eenmaal schitterend fietsen. De route van net 80+ zou bovendien een goede opwarmer zijn in dit voorseizoen. Deze keer echter moest ik door tijdgebrek en zomertijdperikelen de tocht zaterdagavond laat even snel in elkaar flansen en deed dat via knooppunten op de Online Fietsrouteplanner van de Fietsersbond. Een fraaie site die de route aan de hand van ingegeven punten voor je berekent en ook direct exporteert naar een Garmin track. En zo gingen we dus zondagochtend om elf uur in Tilburg op weg met 39 waypoints in het apparaat. Voor de zekerheid had ik de 39 knooppunten ook op een blaadje genoteerd. Daarnaast hebben we ook nog gewone kaarten bij ons. Die dingen van papier.

Al snel bleek dat we de papieren kaarten uit de tas konden halen want het lukte niet om op de track te komen. De GPS-apparaten lijken weliswaar onfeilbaar tegenwoordig, de gebruikers zijn dat bepaald niet. We konden even geen wijs uit de vele menuutjes en knopjes. Maar na een toch aardige, niet geplande rondrit door Tilburg en langs het Wilhelminakanaal (achteraf viel het trouwens nog wel mee) kwamen we dankzij een knooppuntenbord via een shortcut gelukkig direct op punt 3 van de track en kon het feest beginnen. Laat ik vooropstellen dat het een geweldige rit was, door prachtige bossen en wijds land, afgewisseld met ludieke boerengehuchten en Brabantse dorpjes waar het gezellig druk was op de terrasjes. Maar toch liep de route hier en daar wat vreemd. Zo hebben de knooppuntenontwerpers schijnbaar weinig moeite met snelwegen. De opeenvolgende punten 39,40, en 41 onder Breda, in combinatie met een stuk LF13b, liet ons maar liefst 4(!) keer over de A58 klimmen. Bizar gewoon en niet bepaald plezierig. Voor de volgende rit dus maar weer terug naar handmatig plannen.

Maar goed, zoals gezegd was het een prima dag, knallende zon, weinig wind, koffie met appelgebak en verse slagroom op z’n Brabants, broodjes eten in de verstilde bossen, heerlijk slingeren over smalle onverharde bospaadjes en overal vriendelijke dagjesmensen. We reden zelfs een klein stukje nog door Belgie en schampten daar bij een kruispunt met kapelletje een eerdere rit die we door het buurland maakten. Hoewel de rit uitliep naar 94 km kwamen we om kwart over zes, een mooie tijd, aan bij Bergen op Zoom CS. Om kwart voor acht zat ik tevreden nagloeiend weer thuis aan de koffie. De volgende rit door Brabant zal niet lang op zich laten wachten denk ik, we willen de bloesemtocht vanaf Nijmegen namelijk nog eens rijden.

Lees ook het verslag van Frank!

Tochtje door de achtertuin

De lente is geweldig begonnen en het ziet er naar uit dat we de hele week prachtig weer krijgen. Gisteren brak de zon echter pas laat volledig door en hoewel ik daarom eerst een dagje huismussen had gepland, besloot ik rond twee uur om toch maar even te gaan toeren. Het kon geen ritje worden waar een treinreis in voorkwam, want gisteren was het gratis reizen bij de NS op vertoon van het boekenweekgeschenk. Daar hebben dus 200.000 mensen gebruik van gemaakt! Daarom een ritje in de buurt. Ook niet slecht natuurlijk want met de Oude Maas in je achtertuin heb je geen klagen. Eerst reed ik via Hoogvliet en het Ruigeplaatbos naar de Spijkenisserbrug, daar liet ik mij onderdoor langs de Maas zakken, en reed verder over de Vossendijk. Gek genoeg nog nooit eerder gedaan vanaf dat punt.

Als je zo langs de Maas blijft rijden tot aan de Heinenoordtunnel, praat je over een geweldig mooi stuk langs het water van ongeveer 15 km. Bij de Rhoonse Grienden stapte ik nog even af voor een kleine wandeling door dit prachtige gebiedje met getijdewerking en vele bijzondere planten- en dierensoorten. Tussen oktober en maart wordt ieder jaar een deel van de grienden geknot. Het wilgenhout wordt nog steeds gebruikt voor o.a. zinkstukken, maar ook de olifanten van Diergaarde Blijdorp krijgen wilgentakken uit de grienden om op te knabbelen. Het knotten was hier en daar nog in volle gang. Er staan geloof ik 15 verschillende soorten wilgen daar. Ik ga er binnenkort nog eens wat uitgebreider wandelen, nu was het gewoon te druk ook.

Ook voor het eerst het uitkijkpunt nabij Smitshoek beklommen met uitzicht over de Gaatkensplas en in de verte een prachtig kijk op de Rotterdamse binnenstad. Meestal als ik met Frank rijd dan scheren we hier voorbij. Zelf ben ik gek op uitkijktorens en hoge punten in de duinen b.v. en zal als het even kan niet nalaten omhoog te klauteren.

Het hele stuk tot aan de Heinenoordtunnel had ik de wind mee, maar achteraf bezien was de wind een minimale factor. De tunnel was totaal verlaten, een vreemde gewaarwording om in je eentje door de koude verlaten tunnelbuis te zoeven. Aan de andere kant, in de Hoeksche Waard, bleef ik langs de Maas rijden richting Oud-Beijerland en vandaar door het haventje verder naar Nieuw-Beijerland. Terug richting west dus en nu met de wind tegen, maar met gemak haalde ik de 20 km p/u. Met het pontje bij Hekelingen over naar Spijkenisse en om vijf uur pakte ik de metro terug naar huis met exact 40 km op de teller. Een fraai en relaxed lenteritje! Met een beetje mazzel gaat het me misschien wel lukken om woensdag ook nog wat te rijden.

Rustige zondagmiddag in Midden-Delfland

Aan het einde van week 10 is dan toch de eerste 1000 km een feit. Niet dat het enorm belangrijk is natuurlijk, maar als je eenmaal in gedachten neemt om gemiddeld 100 km per week vol te houden dan gaat zoiets toch meer leven dan je zou denken (of zou willen?!). In ieder geval geeft het geen slecht gevoel! De zondagmiddagrit met Frank van gisteren was heerlijk relaxed en totaal niet voorbereid. Weinig wind, geen zon, maar een redelijk aangename temperatuur van 14 graden. Vanaf Vijfsluizen werd onze eerste target het rustieke kerkdorpje ‘t Woudt. Het traject daarheen kunnen we natuurlijk geblinddoekt rijden. Onderweg al aardig wat lammetjes nabij Maasland, wederom twee buizerds dicht bij elkaar dansend in de lucht en natuurlijk weilanden vol ganzen en ook wat hazen. Ook geluiden van de Kievit. Afgelopen week werd in Maasland dan ook het eerste Kievitsei gevonden. Bij de Kwakel een lekkere lange drinkstop en toen via Schipluiden naar ‘t Woudt. Net na Schipluiden zoefde een gele banaan voorbij die ik begroette met “Hoi Eduard!”. Geen idee of het Eduard Botter was, maar met standplaats Wateringen moet dat toch haast wel? Bovendien zie ik nu dat hij gisteren inderdaad een rondje heeft gemaakt. Wie we wel misgefietst zijn is clubgenoot en gemeenteraadslid Arno Bonte, die deze middag ook een ritje door Midden-Delfland heeft gemaakt, en wel op de Twitterfiets!

Op een bankje voor het kerkje van ‘t Woudt namen we onze volgende break, aangezien koffiehuis De Hooiberg nog dicht is zo vroeg in het seizoen. Dus nog geen Woudtse Plakken helaas. Na deze stop wilden we aanvankelijk naar Leiden fietsen via Kijkduin en Wassenaar. Dat werd later echter weer bijgesteld toen we eenmaal in Kijkduin waren. Na ‘t Woudt en Wateringen, ging het alsmaar rechtdoor, langs de Uithof, richting de duinen. Bij de Groen van Prinstererlaan stuitten we zowaar op de 37e City-Pier-City loop. Hier werd het even moeilijk rijden, we moesten noodgedwongen het parcours volgen, maar redelijk soepel arriveerden we toch bij Kijkduin. Op het bekende bankje voor de frietkraam een stop om de energie weer op te laden en even met leedvermaak drukke zondagmiddagmensen met drukke kinderen bekijken. Inmiddels leek het ons beter om toch maar tegen de wind in naar de Hoek te rijden en daar de trein te pakken naar Schiedam. Altijd goed voor de conditie om een beetje te stoempen. Het ging overigens zonder al te veel problemen, geen wind van betekenis. Even na half vijf waren we bij de Hoek en rond vijf uur weer thuis. Mooie rit! 52 km.

Lees ook het verslag van Frank.

Aan de kust, de Zeeuwse kust

Vrijdagavond op de schaakclub werden de plannen gesmeed voor de fietszondag. Zoals verwacht, bij een voorspelling van mooi weer met NO wind 3 hoef je Frank maar aan te kijken en je leest: Zeeland! Aanvankelijk zou @lennylenny78 ook meegaan, maar hij meldde zich wegens te veel werk zaterdagavond alsnog af. Zondagochtend dus de metro in met Frank, start in Spijkenisse De Akkers. Niet direct op de goede lijn richting ZW, maar hierdoor wel eerst fraai door de Bernisse en over de vertrouwde Zeedijk naar Hellevoetsluis. Altijd toch net weer anders dat gebied, ander licht, andere vogels, (de eerste lammetjes in de wei gezien!) en in de winter nog geen opgeschoten en uitgeschoten groen en dus een vrije blik over het riet en het Haringvliet tot aan de windmolens van Middelharnis. Bijzonder helder weer was het. Later over de deltawerken gereden b.v. konden we met gemak en scherp in de verte de Zeelandbrug zien liggen. De ochtend begon zonnig maar met wat wolken, de dag zou eindigen met een smetteloze blauwe lucht.

En veel leuke spots deze dag! Al snel na de start in Spijkenisse werd dichtbij het fietspad een lepelaar gesignaleerd die echter snel en sierlijk wegvloog toen we dreigden onze camera te pakken. Bij de gorzen na Hellevoetsluis was het helemaal raak, eerst wat hertjes die over de vlakte naar de beschutting van een groepje bomen snelden en iets later twee buizerds die een dansje in de lucht met elkaar maakten. Ook tot tweemaal toe een biddend valkje. Later op de dag zouden nog wat buizerds volgen en meer valkjes waaronder een die voor onze ogen een kill maakte in de berm! Als slagroom op de taart dan nog wat spelende zeehonden bij de Brouwersdam, op de vaste plek. Hier kon Frank eindelijk eens zijn superzoom camera uitproberen.

Verder toch ook weer totaal nieuwe indrukken tijdens deze rit. Slot Haamstede voor het eerst gezien bijvoorbeeld. En omdat we deze keer eens de binnenkant van Goeree namen, ontdekten we een bovendijks pad voorbij de Ouddorpse haven (de Oudelandse Zeedijk) naar de Preekhilpolder. Een schitterend natuurgebied. Deze zomer zeker nog eens kijken daar. Mede-schaakfietser Hans van Caltmhout schoot op dit pad trouwens toevallig een filmpje voor zijn fietsblog.

Zon, zee, strand en duinen. Prachtig helder weer met verschillende gradaties blauw, groen en cyaan tussen lucht en zee, de Zeeuwse kust stelde ons weer niet teleur. Wel werd deze keer gekozen voor een vrij rechte lijn ZW richting Middelburg. Het was immers Frank’s eerste rit van het jaar, en voor mij ook de langste tot nu toe, dus geen gekke dingen doen. De Ausdauer is er nog niet.  Eenmaal in Zeeland kun je niet meer terug, er gaan geen treinen op Goeree en Schouwen. Je moet door, almaar door, ins blauwe hinein. En de laatste 20 km bleken voor Frank inderdaad een bezoeking. Niet dat ik zelf nou nog 30 km had kunnen doorgaan, maar ik zat er nog redelijk fris bij. Voordeel van het woon-werk fietsen wat ik nu consequent doe. Alles opgeteld was deze 93 km knap te noemen, zo vroeg in het fietsseizoen. In Middelburg werd toch maar snel de trein genomen om de toenemende kou en de vermoeidheid te ontvluchten. Volgende keer weer eens wat meer struinen door deze prachtige stad. Maar goed, de rit was wel übergeil, om maar weer een duits woord te gebruiken, want al waren de fietspaden, stranden en duinen heerlijk rustig deze zondag, de duitsers waren er natuurlijk al wel in groten getale. Een gegeven ook al zo Zeeuws als de babbelaars. Om half acht arriveerden we weer op Schiedam CS.

Zie ook het verslag van Frank.