Het 61e ritje van dit jaar alweer en deze voerde mij wederom naar Ouddorp, strandslag 10, waar ik onlangs met Frank had gezeten in de strandtent. Toen kwam Frank met de auto daar naar toe, deze keer reed hij weer met de Giant! Natuurlijk wil je als je na zo lange tijd weer fietst naar Goeree toe. De eilanden zijn echt prachtig fietsen. Het zou vandaag drukkend warm worden, met onweersbuien en de wind O2. Alleen het drukkend warme weer klopte een beetje, voor de rest bleek het stralend blauw met een knallende zon en de wind was juist tegenovergesteld, W2, aantrekkend later tot zeker 3. Gelukkig maar want dat betekende dat we op de terugweg de wind mee hadden en dat was ook wel nodig, zo bleek later...
Om even tien uur vertrokken we vanaf de Beneluxtunnel aan mijn kant deze keer. We namen bij Spijkenisse gewoon het trambaanpad en reden al vroeg Hellevoetsluis binnen. Daar ging het meteen naar de haven en bij de vuurtoren een korte break voor wat vast voedsel. Het strandje aldaar zat al vol met mensen en de ene na de andere miljonairsboot voer uit. We stapten weer op en reden langs de gorzen, waar deze keer de lepelaars het lelijk lieten afweten, er stond er niet 1! Op Goeree aangekomen volgden we de bekende route via het "schelpenpad" naar de strandslag met de uitkijktoren waar we dus laatst ook waren. Deze keer bleven we lekker op een bankje zitten voor een lange break. Frank zat hier immers al tegen de 50 km! We overzagen rustig het immer druk krioelende strandleven. Vreemd dat mensen met zoveel kilometers heerlijk strand tot hun beschikking toch bij elkaar klitten rond een strandtent.
Om even na half twee stapten we weer op en begonnen aan de terugtocht. Deze keer staken we over naar de andere kant van Goeree en lieten hier en daar wat onnodige lussen vallen, dat krijg je met het blindelings volgen van knooppunten. Na vandaag heeft Frank het geloof ik een beetje gehad met knoopunten volgen. We reden uiteindelijk via Stellendam weer de Haringvlietbrug op en terug naar Hellevoet, alwaar in de schaduw aan de haven weer een drinkbreak volgde. Geen luxe met dit warme weer! Hier gingen we natuurlijk verder richting de Zeedijk. Dit prachtige stuk met de wind mee was fantastisch en is eigenlijk veel te kort. Toen we bij het eind van de Bernisse aankwamen besloten we via Simonshaven te gaan, maar ook dit bleek achteraf een vreemde lus, al is het wel mooier fietsen dan de dijk volgen tot aan het pontje van Hekelingen. Inmiddels echter ging bij Frank enigszins het lampje uit, wat niet vreemd is als je al in je tweede week weer 100+ wilt gaan rijden en dan nog met erg warm weer. Toen we uiteindelijk de outskirts van Spijkenisse bereikten zag Frank het niet meer zo zitten en zelf snakte ik ook wel een beetje naar het einde, hoewel ik mij nog fit genoeg voelde. Inmiddels zaten we toch al meer dan zeven uur op de fiets in dit weer. Daarom besloten we bij metrostation Heemraadlaan gewoon op de metro te stappen. Het betekende voor mij wel dat een zekere 100+ in het water viel, maar de rit werd er niet minder mooi op. In Pernis nam ik afscheid van Frank en stapte uit voor de laatste halve kilometer naar huis. Op de teller stond 96,50 km na een fraaie dag fietsen! Frank moet echter duidelijk nog conditie opdoen voor dergelijke lange ritten en misschien helpt het als hij ook wat ritjes naar zijn werk erbij pakt.
