Ook aan het eind van de week was er even tijd voor een lekker rondje. Liever had ik vandaag op deze schitterende vrijdag een wat langere rit gemaakt, maar dat zat er gewoon niet, ik moet vanavond ook nog schaken natuurlijk. Ik was vanmiddag om twee uur even in Schiedam bij kennissen om wat te stoeien met de helpdesk van hetnet.nl en dat duurde aanzienlijk langer dan gedacht. Na twee verschillende mensen aan de bel te hebben gehad (45 cent per minuut!) was de verrassende conclusie van meneer twee: "Ik zie het al, u bent afgesloten!". Op mijn verweer dat we toch echt internet hadden nog, maar alleen geen email konden ophalen was het logische vervolg: "Ja de email halen we als eerste er af, daarna verdwijnt ook de internetaansluiting als geheel, over een paar dagen heeft u niets meer waarschijnlijk", zei hij ietwat triomfantelijk. "En nu?", vroeg ik. "Ik geef u een tip", vervolgde de man vrolijk, "U wacht even totdat het internet totaal weg is, dan belt u ons nog eens en dan gaan we proberen de aansluiting te reanimeren!". "Kan dat reanimeren dan niet nu meteen?", bleef ik naief volhouden. "Nee, dat is technisch niet mogelijk meneer", siste de man bestraffend, alsof ik dat toch zelf ook wel had kunnen bedenken. "Waarom zijn we eigenlijk zomaar afgesloten, we hebben deze aansluiting pas sinds maart?". "Tja, dat staat niet in de computer meneer, zelf begrijp ik dat ook niet helemaal moet ik toegeven."
En zo ging dat nog een tijdje door, maar je komt toch nergens natuurlijk met deze simpel geboren nitwits. Dus we wachten noodgedwongen maar even af en daarna wordt het waarschijnlijk reanimeren, mond op mond beademing misschien of stroomstoten door het ADSL-kastje of zo.... wat een drama dat Hetnet!! Een groot wanproduct! Kan allemaal maar in Nederland.
Inmiddels was het al half vijf, maar ik liet mij niet ontmoedigen en besloot toch maar even de frustratie eruit te laten waaien. Ik reed het Broersvest uit, door de Spaanse Polder en naar de Schie, en vandaar lekker door Delfland in het zonnetje, langs de golfbaan, en via het jaagpad langs de Vlaardingervaart weer terug naar Vlaardingen en naar huis. Toch nog 33,40 km.
Nooit gedacht dat ik zo blij zou zijn dat ik bij Chello zit...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten