Vrijdagnacht donderde het tot in Keulen en de regen kwam in bakken naar beneden. Ik had dan ook weinig hoop op een tocht vandaag. Maar 's morgens klaarde het redelijk op en buienradar liet na half twaalf weinig dreiging meer zien. Dus ik mailde Frank met een voorstel voor een tocht en om twaalf uur vertrokken we vanaf Vijfsluizen richting de Hoek. Deze keer weer eens ouderwets via het fietspad langs de Waterweg en niet via de Foppenplas. Onderweg stopten we uiteraard bij Koot en zijn vismaten die in het hok aan het kijken waren naar de Olympische Spelen. Ik had niet de indruk dat het vangen van vis hoog op de lijst van bezigheden stond. Na een leuk praatje over met name Adri Jumelet en zijn schaakkunstjes (stukje van John Dessens lezen), vertrokken we weer op tijd om het pontje te kunnen halen in Hoek van Holland. Het was de hele tijd beuken tegen de NW wind, maar gestaag maakten we vorderingen, en lieten we de bult bij de stormvloedkering maar voor wat ie was. Ergens op dit stukje meenden zowel Frank als ik dat Peter de Bloeme voorbij flitste, maar we kunnen het mis hebben. Hij reageerde in ieder geval niet op mijn geroep. We arriveerden bij de afvaart van het pontje en het bleek dat we de tijd verkeerd hadden ingeschat, we moesten nog een stief kwartiertje wachten. Onderwijl liep het ponton aardig vol en ik gedachten zag ik de arme Adelaar al kapseizen met zoveel fietsen. De "echte" Fast Ferry is immers nog steeds kaduuk en ligt in Gorinchem in de reparatie. Gelukkig kwam er een geheel andere boot deze keer, duidelijk groter dan het kleine Adelaartje die ik de laatste keer had genomen. Schijnbaar heeft de RET een aardige vloot achter de hand. Deze boot kon redelijk wat mensen en fietsen kwijt en vrijwel direct vertrok hij weer richting de Maasvlakte. Voor 3 euro krijg je toch wel een heel mooie tocht, die ook met deze wat grotere boot toch nog zo'n 20 minuten duurt. Het bootje stak eerst voorlangs een aantal binnenlopende oceaanstomers en mede ook door de wind was de deining van een redelijk "Fear Factor" nivo (zie foto boven klik voor grotere versie). Ik zat helemaal op de voorplecht op een bankje, het zilte sop spatte in mijn gezicht en ik zette voor de zekerheid mijn voet schrap tegen de reling. Een zwemmende Adelaar willen we niet meemaken natuurlijk. In mijn ooghoek zag ik Frank ook al een beetje nerveus speuren naar de reddingvesten.
Na de oversteek en de doorgang bij de landtong kwamen we gelukkig in rustiger vaarwater en na een tijdje tuften we vrolijk de Petroleumhaven binnen en stapten weer aan wal. Na wat eten en drinken vervolgden we onze tocht over de Europaweg, langs de Slufter en naar het Oostvoornse Meer. We besloten daar maar omheen te fietsen en ook nog even bij onze vennetjes te kijken. Ik spotte toch nog een paar kikkertjes en verder zaten er vreemde visjes, je zou zweren goudvissen. Frank riep me nog voor een bijzondere ontdekking, maar dat bleken gewone bloedzuigers die in grote getale in het vennetje lagen te spartelen. Na de ronding kwamen we aan bij het Kruiningergors, maar daar reden we met een grote boog omheen en via Brielle gingen we richting zuid om het trambaanpad te zoeken. Dat lukte niet echt vlekkeloos, maar uiteindelijk bij Oudenhoorn vonden we de aansluiting bij een snackbar waar we dan maar even een ijsje namen. Via het trambaanpad, waar ik nog even een witte reiger spotte, ging alles op de automatische piloot richting huis en met 81,10 km was het weer een fijne tocht, met geen spatje regen en heel veel zon!
2 opmerkingen:
Het is je weer gelukt mooie pano's gemaakt Adelaar.
De Bloeme maakt beduidend minder kilometers dan jullie. Sinds hij een oto gekocht heeft laat hij ook de fiets naar het werk (5 km...) staan.
De kans dat het Peet was is derhalve nihil :-)
Een reactie posten