Vandaag was het prachtig weer, zomaar in februari, zomaar midden in deze kwakkelwinter. Zo'n kans laat je niet onbenut. Frank mailde direct vanmorgen en na enig beraad werd besloten een van onze klassiekers te rijden: Haarlem-Schiedam. Lekker door de duinen langs de kust. Er was eigenlijk geen wind van betekenis, maar voor de zekerheid werd toch maar Haarlem als startpunt gekozen, aangezien NW tot W werd voorspeld. Met de trein van kwart voor twaalf, die gelukkig 10 minuten vertraging had anders hadden we hem gemist, kwamen we rond kwart voor een aan in Haarlem. Vandaar is het ongeveer 7 km naar Zandvoort, maar deze keer sloegen we voor de verandering halverwege af en reden eerst nog een flink stukje door de Kennemerduinen, rond het autocircuit en zo naar Bloemendaal aan Zee. Een fraai stukje met hoge duinen en mooie paden. Onderweg zowaar een wegversperring van rondgrazend stamboekvee. Frank reed er resoluut op af en terwijl ik foto's schoot hoorde ik hem geruime tijd zachtjes met de koeien praten! Het had weinig resultaat want ze bleven gewoon loeihard staan en glazig kijken. Dat diploma koefluisteraar zit er nog niet in voor Frank. Voorzichtig er langs dan maar.
Bij Bloemendaal aangekomen waren we weer op bekend terrein en kon de neergang naar Schiedam beginnen. Met een heel lekker zonnetje cruisden we naar Zandvoort, waar we op een bankje nog even wat aten en dronken en genoten van het heldere uitzicht over zee, met in de verte op zee het windmolenpark. Na Zandvoort weer de duinen in en heerlijk relaxed rijden. Wel veel renners op de weg vandaag, hele roedels scheerden voorbij. Ook in Noordwijk namen we weer even een break op de boulevard. We hoopten voor vandaag op minstens een paar uur lekker weer, zeker tot aan Den Haag waar we desnoods de trein terug zouden nemen als het slechter zou worden. We hadden geluk, want het bleef mooi en via de bekende duinpaden reden we via Katwijk naar Scheveningen. Onderweg beklommen we wat duinen en werden natuurlijk vele (93) foto's geschoten. Helaas deze keer weinig gespot, geen hert, geen vos, niets. De natuur houdt zich nog even rustig.
In Scheveningen reden we nu eens niet via de drukke boulevard, maar reden we direct door de stad naar Den Haag en al snel kwamen we via deze shortcut aan bij de Scheveningse bosjes. Vandaar is het gesneden koek en reden we langs het Vredespaleis waar onder een aantal flinke spandoeken een monnik zat te mediteren voor vrede in een of ander ver land. Knap met deze temperatuur!
Het was zoals gewoonlijk weer een hels karwei om dat dorp Den Haag uit te komen, en dan klagen ze in Rotterdam over fietspaden die nergens heen gaan! Ga eens in Den Haag rijden een tijdje en je wordt gek daar. Na Den Haag hadden we het dan ook helemaal gehad, het was al na vijven het werd echt koud en de zon verdween. Eigenlijk hadden we daar al de knoop moeten doorhakken en de trein nemen. Dat deden we uiteindelijk dan toch in Delft en na aankomst in Schiedam nam ik meteen ook de metro naar huis. Ik zat er even helemaal doorheen, de conditie is er duidelijk nog niet. De vele duinklimmetjes zijn ook moordend voor de dijen. Om even voor half zeven arriveerde ik weer thuis en stond er 77,83 km op de teller. Niet slecht voor een winterritje!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten