In de interne van Charlois Europoort doe ik het niet slecht, met 5 uit 7 behoor ik zelfs tot de kanshebbers. Toch heb ik bij twee remises nog een half punt laten liggen en op een manier die niet echt leuk meer is. Afgelopen vrijdag tegen huidig clubkampioen Hans Uitenbroek speelde ik een zeer puike partij, bij zet 20 is het reeds uit en geeft Rybka al +1,5. Ik bouw dat uit tot +5(!) met maar liefst drie pionnen meer en tot op vijf zetten voor het eind is er niks aan de hand. De vis is eigenlijk op het droge en spartelt nog heel lichtjes. Dan slaat met nog 12 minuten op de klok voor de rest van de partij (ruim tijd dus) een vreemde paniek toe en speel ik een grafzet (Te1) en laat even later ook nog eens een eeuwig schaak combinatie toe voor mijn tegenstander. Als volleerd probleemcomponist had hij daar weinig moeite mee die te vinden. Overigens heb ik ook in de externe al een aantal hele en halve punten op deze manier laten liggen. Om de website van Rokado te citeren: "Nu wordt pas duidelijk dat ik in feite niet meer ben dan een kneus van 1800. De waarheid doet soms pijn."
(klik diagram voor grotere versie)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten