Zon en duinen en eindelijk over de 2K

De afgelopen drie dagen werd in totaal 125 km gefietst. Daarvan 50 km woon-werk en gisteren een lekkere tocht door de duinen van 75 km met Frank. Daarmee werd ook eindelijk de grens van 2000 km overschreden. Met nog een vakantie in Drenthe van 11 dagen voor de boeg zou de 3000 zowaar ook nog in het vizier kunnen komen.

Gisteren werd i.v.m. de nachtdienst pas om half vier gestart! Meer een avondrit dus. Het werd zelfs nog heel fraai weer ook en vanaf Vijfsluizen tot aan eindpunt Noordwijk-Leiden bleef het ook zo en met grotendeels ook een lekkere ZW wind in de rug. Gewoon in het t-shirtje fietsen door de duinen, wat wil je nog meer in augustus. Tja, je kunt ook gaan zitten zweten in een aftandse RET-remise voor een potje schaak, maar dat is toch meer voor de dommen onder ons.

Via Delfland, waarbij nog een fraaie ooievaar werd gespot in de Foppenploder, Schipluiden, en ‘t Woudt koersten we op Kijkduin aan. Frank relaxed op de SPN deze keer en ik ploeterend daarachter om hem bij te houden. Op die manier eindigde ik de tocht met een gemiddelde van 20 km/pu! Ergens ben ik zelfs 37 gegaan. Toch wel lekker zo’n dunnebandenfiets als haas :-) Via Wateringen arriveerden we bij Kijkduin, waar we een flinke break namen want ik zat in een lichte dip, die gelukkig snel weer verdween. Er was een of ander strandevenement gaande, maar dat ging langs ons heen, lekker in het zonnetje op een bankje. Dan naar Den Haag, en het pad tussen Kijkduin en Scheveningen is werkelijk fantastisch geworden. Zwart zoevend asfalt all the way. In no time stonden we voor de tokkiewijken van de Hofstad. Hier ergens hoorde ik achter me wat vallen en dat bleek mijn achterlicht! De trouwe Gazelle is aan het desintegreren de laatste tijd! Koplamp(en), spatbord, beschermkapjes en nu het achterlicht. Tijd voor een andere fiets?

Snel langs Scheveningen en door naar Katwijk. Omdat Frank geen licht op de fiets heeft werd besloten om in ieder geval maar niet naar Haarlem door te fietsen. Het zou de trein in Leiden worden, maar eerst toch nog wel even naar Noordwijk door de duinen! Heerlijk rustig ging dat, helaas wel zonder enige spots van betekenis. In de avondschemer hadden we eigenlijk wel een hertje of vosje verwacht. In Noordwijk werd het al wat killer en dus lieten we de Garmins de snelste weg naar Leiden berekenen (waarbij de mijne beduidend langzamer bleek). Met 75 km op de teller kwamen we aan bij Leiden CS. Daar bleken er enorme vertragingen te zijn met de treinen vanuit A’dam (SAIL). Ondanks dat we kaartjes hadden tot aan Schiedam CS toch maar gesmokkeld en een andere trein genomen naar R’dam CS en van daar terug naar Schiedam en de metro naar huis. Heerlijk ritje en smaakt naar meer, maar dit jaar lijken de weekenden wel vervloekt. Steeds regen of ander ongemak.