Al bijna twee weken nu loop ik te blaffen als een dolle hond dankzij een of andere vreemde bacil die ik ergens heb opgelopen. Even was ik zelfs de stem kwijt. Van fietsen kwam weinig, vorige zondag moest een ik geplande rit afzeggen en afgelopen week reed ik alleen even heen en weer naar een schaakwedstrijd (40 km), maar de benen voelden zwaar. Inmiddels gaat het al veel beter, maar desondanks zag ik het gisteren nog steeds niet zitten om op pad te gaan. Gelukkig liet ik mij door Frank toch overhalen om een relaxed ritje over de landtong bij de Brielse Maas te maken, om daarna via de Maasvlakte en een overvaart met de Fast Ferry naar Hoek van Holland weer naar huis te gaan met de trein. Het werd uiteindelijk zelfs nog 56 km in zeer fraai weer en minimale oostenwind.
Toen we op de landtong op een bankje zaten voor onze eerste break, kwam er een echtpaar voorbijlopen waarvan de man een lekke band had. Ze hadden geen plakspullen bij zich. Dom natuurlijk en een harde les. Terug lopend naar Rozenburg moesten ze en de vrouw had hakjes aan en zag de tocht bepaald somber in. Hun recreatieve zondagmiddagrit rond het Brielse Meer leek voortijdig afgelopen. Gelukkig echter rijden Frank en ik behoorlijk geoutilleerd rond en konden we deze mensen onze hulp aanbieden. Bij elkaar hebben we wel drie setjes reparatiespullen bij ons, reserve binnenbanden, reserve spaken, pompjes, latex handschoentjes en diverse steeksleuteltjes en andere gadgets. Onze hulp werd dankbaar aanvaard en terwijl Frank de belangstellende dame wat GPS-les gaf en uitlegde hoe je het beste verre tochten dient te maken, met de wind mee en de trein terug, plakte haar echtgenoot zijn voorbandje. Het lek viel gelukkig mee en na enige tijd konden ze hun tochtje toch gewoon voortzetten. We namen hartelijk afscheid, weer een goede daad gedaan!
Zelf stapten we ook weer op en reden eerst langs het Oostvoornse Meer naar “onze” kikkervennetjes. Daar viel nog weinig leven te bespeuren en toen diverse wandelaars hun hond lieten rondspetteren in het water hielden we het voor gezien en reden via de andere kant van het Oostvoornse Meer richting de Maasvlakte. Deze is helemaal op de schop gegaan zo bleek. De weg naar de Slufter is afgesloten, het motorcrossterrein is weg en sommige fietspaden zijn compleet verschoven. Ook zijn hele duinen weggeschept! Bizar. Bij het voorlichtingscentrum van de Maasvlakte 2, Futureland, namen we een colaatje voor de schrik en reden daarna ontspannen nog even tegen de wind in naar de halte van de Fast Ferry. Deze kwam verrassend snel voor de verandering en voor we het wisten zaten we alweer in Hoek van Holland. De Ferry nam trouwens een alternatieve (langere) route die helemaal langs de pier voer, erg fraai! Al om vier uur hadden we de trein en bij vijven weer thuis. Lekker middagje!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten