Ronde Voorne-Putten

De gemiste kans vorige week op de terugweg van Ouddorp zat me niet lekker. Ik nam toen met het oog op een onweersdreiging op de terugweg net als op de heenweg het trambaanpad, i.p.v. de geplande weg via Hellevoetsluis en de Zeedijk en zo langs het water. Vandaag daarom de revanche! Het zou een ronde Voorne-Putten gaan worden en dus nam ik op de heenweg de route langs de dorpjes, die we ook namen tijdens de eerste Schaakfietstocht. Vanuit Spijkenisse direct na de brug langs de Brielse Maas en langs Geervliet, Heenvliet, Zwartewaal, Brielle en zo naar de Stenen Baak (de Schaaktoren). Hier ging ik maar eens niet dwars door het Kruiningergors, maar nam ik de Heindijk er omheen en stak ik over naar het Oostvoornse Meer. Hier reed ik ook omheen en  vervolgens door het duingebied met de vele vennetjes, waar het erg druk was, zowel met mensen als met loslopende wilde paarden. Daarna langs de Tenella Plas en richting Rockanje. Ik vermoed haast dat dit zelfs nog scherper langs de kust kan, maar daar kwam ik even niet uit. Ook miste ik het Quackjes Water helaas, waar volgens Hans een lepelaarskolonie huist. Maar geen nood, dat werd luttele kilometers verder ruimschoots goedgemaakt. Toen ik namelijk weer bij het Gorzenpad kwam richting Hellevoetsluis, stonden de lepelaars er net als vorige week weer en deze keer niet zeven, maar op het drukste moment telde ik er negentien!! Het was inmiddels heerlijk weer geworden en ik zette mijn fiets tegen een hekje en ging in het gras zitten met een drankje en een banaantje en haalde mijn verrekijker tevoorschijn. Op mijn gemak kon ik alles aanschouwen, een fantastisch gezicht al die lepelaars (zie foto hieronder, klik voor grotere versie). Om nog maar te zwijgen van de vele andere vogels, ganzen met jongen, scholeksters en ook hier paarden met veulens. Ik heb er zeker een klein uurtje gezeten!

Daarna dwars door Hellevoetsluis, na nog wat fotoshoots van de vuurtoren en de molen. Na Hellevoetsluis kwam ik dus eindelijk op de Zeedijk, vorige week zo jammerlijk de mist in gegaan. Ik reed hier voor het eerst en ik moet meteen zeggen, het is het mooiste stukje fietsen op heel Voorne-Putten! Ongelofelijk gaaf het rijden op die dijk en ook wat er daarna volgt is niet mis. Het pad buigt op een gegeven moment naar binnen en hier is het net alsof je in de Biesbosch fietst, en na weer wat kilometers verandert het landschap alweer. Het hele stuk van Hellevoetsluis tot aan de Bernisse Spuidijk is werkelijk adembenemend en ook het fietspad zelf is prachtig en snel. Gek genoeg was het totaal niet druk en kwam ik slechts enkele medefietsers tegen.

Na de Bernisse Spuidijk reed ik de Schuddebeursedijk af, waar ik misschien een leukere route had kunnen krijgen binnendoor via Simonshaven. Dat zoek ik nog wel eens uit. De weg die ik nu nam is vrij saai en mondt uit bij het pontje naar Hekelingen. Hier nam ik direct de weg naar Spijkenisse Centrum en via de brug en Hoogvliet weer naar huis. Uiteindelijk stond er een lekkere 86,48 km op de teller. En ik kan haast niet wachten om dat stuk Zeedijk nog eens te doen!