Er waren vandaag officieel zo'n 18.000 deelnemers aan de eerste Molentocht sinds 12 jaar in de Alblasserwaard en Kinderdijk. Tel je de vele "illegale" schaatsers mee dan zal het aantal eerder tegen de 25.000 zijn geweest. Er waren ook heel veel ongelukken en gebroken ledematen vandaag. Maar het was al met al een fantastische dag, met knalblauwe lucht, zon en heel veel prachtig wit winterlandschap in de Alblasserwaard. Toen ik om elf uur vertrok richting Frank zag ik met een schuin oog dat bij de Rabobank de temperatuur nog steeds op -6 stond. Het voelde ook aanzienlijk kouder aan dan gisteren. Bij Frank werden de banden nog even opgepompt, waarbij ik nog wat pomples kreeg van Frank en we vertrokken richting de waterbus die we om half een hadden en om even over een uur stonden we dus al tussen de molens bij Kinderdijk. Vreemd genoeg was het bij Kinderdijk aanzienlijk witter en kouder nog dan in Rotterdam. Een heel fraai winterlandschap ontvouwde zich voor onze ogen en vanaf het eerste moment hadden we allebei besloten om het fietsen ondergeschikt te maken en zoveel mogelijk te genieten van deze pracht en veel foto's te schieten, zowel langs de kant als vanaf het ijs. Het eerste uur schoten we dus nauwelijks op, steeds na een paar honderd meter stapten we af voor een fotoshoot van weer een schitterende lokatie. Ook liepen we af en toe even naar de andere kant van de vaart tot dicht bij de molens, omdat we daar normaal gesproken nooit (mogen) komen. Zo bleek er achter de dijk een grote bevroren vlakte te liggen. Volgens een ingewijde omstander was dat een gigantisch vogelreservaat met duizenden vogels in het voorjaar. Heel fraai, met name omdat hier geen schaatsers reden en de plaatjes die we schoten ongetwijfeld op onze kerstkaarten 2009 komen te staan.
Het was een drukte van belang zoals gezegd en het fietsen ging stapvoets. Buitenlanders die de molens normaal al mooi vinden werden nu helemaal overvallen door zoveel Hollandse gekte en ze wisten niet waar ze de camera moesten richten om het mooiste plaatje te krijgen. Ik denk dat Flickr en andere fotosites helemaal afgeladen zijn morgen met foto's van Kinderdijk.
Naarmate we dieper de Alblasserwaard introkken werd het nauwelijks rustiger. Het lange lint schaatsers reikte tot aan de horizon. Iedereen had plezier, iedereen straalde met blosjes op de koude wangen. De koek en zopie tenten deden goede zaken. Nadat de meeste molens uit het zicht waren verdwenen werd het fietspad wel minder. Hier was niet meer gestrooid en de sneeuw en ijzel was flink aangekoekt tot een gevaarlijke glijbaan. Het was echt even thrillseeken wat we deden en een aantal keren ging ik bijna onderuit. We namen nog even een break met een broodje en warme thee uit de thermosfles. Daarna snel weer op de fiets op zoek naar meer moois. De bedoeling was eigenlijk om tot aan "onze" theetuin door te fietsen, maar al snel bleek dat het te gevaarlijk zou zijn. Frank stelde daarom voor om langs dezelfde weg terug te fietsen en lekker te blijven genieten van het schaatsspektakel. Zo gezegd, zo gedaan en onderweg bleven we weer vele keren staan in opperste verwondering. Bij een kluunpunt liepen tussen de schaatsers ook wat verdwaasde zwanen te klunen, op zoek naar een van de wakken die opengehouden werden voor de watervogels. In zo'n wak zwommen dan ook honderden ganzen, eenden, zwanen en ander gevogelte. Rustig rijdend kwamen we zo rond half vijf met een ondergaand zonnetje weer in Alblasserdam aan, waar de Ferry zo vriendelijk was om op ons te wachten zodat we meteen in de warme zitruimte konden bijkomen. In Rotterdam aangekomen was de zon al onder en het was erg koud geworden. Na nog 13 km kwam ik verkleumd maar heel tevreden weer thuis om klokslag zes uur. Op de teller 51,90 km, maar dat was vandaag niet zo belangrijk. Zo'n gave dag maak je niet snel nog een keer mee in Nederland. Onze mooiste korte rit ooit.
Uiteraard werden er vandaag ook de nodige pano's geschoten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten