Lentedag op de valreep

"Maart roert zijn staart", zegt men en dat wordt meestal negatief bedoeld. Deze keer is het na de slechte maand maart juist een mooi einde dat zich roert. Zaterdag was al aardig, maar vandaag was het een heuse lentedag en het zou me niet verbazen als het hier en daar 15+ is geweest. Een heerlijk zonnetje en weinig wind. Met het weer van vandaag had een lange tocht als die van zaterdag helemaal geweldig geweest. Maar goed, ik moest wel even naar Poortugaal vanmiddag en dus toch nog een kleine extensie gefietst aan deze maand. Met een heel klein ommetje erbij werd het 19,97 km en daarmee in een paar dagen tijd toch nog 100+ totaal. Onderweg erg veel reigers gespot trouwens, maar de sloten waar zij langs vissen zien er nog vrij rustig uit.

Overigens heeft weer een fietsende schaker een weblog geopend bij Blogger! Hans van Calmthout is ook al door het virus aangestoken en zijn link staat in de rechterkolom erbij. De Pelikaan switcht trouwens bij thuiskomst ook over naar Blogger.

Plassentocht

Vandaag was het zowaar aardig weer, zoals ook voorspeld, maar wel met een meer dan fikse ZW-wind. Met dit windje zou je haast een kaartje Vlissingen kopen en lekker gaan Bob den Uylen... Alleen had ik mij al een tocht voorgenomen voor vandaag. Om half twaalf vertrok ik voor een ritje tot boven Zoetermeer, voor een verkenning van het gebied rondom de Zoetermeerse Plas, Prielenbos en Zoeterwoude en van daar zou ik dan oversteken naar recreatiegebied Vlietland en vogelplas Starrevaart. Een aardige tocht op papier.

De heenweg ging natuurlijk heerlijk met het windje mee en via de geijkte weg reed ik over de Kandelaarbrug. Daarna naar de Ackerdijkse Plassen, alwaar de aalscholvers en reigers in hun kolonie al in grote getale op de nesten zaten en kwetterden dat het een lieve lust was. Omdat de bomen nog vrij kaal zijn kon je alles goed zien. Vanaf daar nam ik voor de gein eens wat alternatieve wegen, via Oude Leede en de Overgauwseweg kwam ik op de Katwijkerlaan en dat is een lange weg naar Zoetermeer. Ik ging dwars door Zoetermeer, wat nog een aardig stukkie is, en kwam uiteindelijk redelijk goed uit in Benthuizen. Daar begon pas echt de plassentocht. Eerst via de Benthuizer Plas en de Noordhovense Plas naar de Zoetermeerse Plas, vervolgens naar de Vlietland en vogelplas Starrevaart. De Zoetermeerse Plas is een beetje nivo Foppenplas, iets groter wel. Het is zeker prachtig rijden daar van plas naar plas en ook het Prielenbos was snel gevonden, al viel dit wat tegen. Zeker met de fiets kom je er niet in dus dat zou eens wandelend gedaan moeten worden, al lijkt het bos me niet zo groot. Ik nam hier mijn eerste rustpauze en versnaperde wat, deelde het brood met wat hongerige eenden, en dronk wat. De tocht ging vervolgens verder richting Zoeterwoude, via het Zwetpad. Een pad waar je veel natuur tegen kunt komen volgens de infoborden. Ik kwam niet verder dan het spotten van een grazende lama en wat kwetterende kievieten. Nabij Zoeterwoude kon ik onder de snelweg door en kwam al snel in de buurt van recreatiegebied Vlietland. Dit hadden Frank en ik al eens bezocht (1 april 2007), maar toen kwamen we wegens tijdgebrek niet verder dan de helft. Deze keer reed ik er van bovenaf in en langs de andere kant in zijn geheel er langs. Ook een leuk ritje. Aan het eind kwam ik op bekend terrein, de plek waar de ooievaar broedde toen Frank en ik er waren. Ik reed verder langs vogelplas de Starrevaart en naar de vogelkijkhut alwaar het een drukte van belang was (zie foto onder). Nederland heeft echt bizar veel vogelaars volgens mij en de meeste hebben camera's met lenzen om jaloers op te worden. Die passen net in de achterbak van een auto. Er werd flink gebalst en gepaard door de vogels op een soort schelpeneilandje aan de kant van de plas. Erg mooi om te zien en ik had natuurlijk mijn verrekijker (12x) meegenomen. Ik heb er zeker een uur gezeten en erg genoten. Het is inderdaad bizar hoeveel vogelsoorten er zitten. Helaas kan mijn compactcameraatje dit qua zoom niet aan en nam ik hier nauwelijks foto's. Ik overweeg om toch eens een spiegelrefelx met mooie lens aan te schaffen. Voor een goede indruk van wat er zich allemaal afspeelt bij de Starrevaart verwijs ik naar de onvolprezen vogeldagboek weblog van Adri de Groot: Tussen Starrevaart en Spookverlaat. Ga je geen spijt van krijgen om daar eens de foto's te bekijken! Een paar keer per week geupdate ook nog. Je kunt je ook abonneren op een email nieuwsbrief en dan krijg je de nieuwe foto's steeds in je mail. En welke vogels je in welke maand zou kunnen spotten op de Starrevaart, zie je hier.

Na deze lange pauze vertrok ik weer richting huis en dat betekende zwaar opbeulen tegen de wind! Tot aan Leidschendam ging het aardig, Delft haalde ik ook nog zonder al te veel oprispingen, maar toen ik net buiten Delft langs de Schie reed kwam een heel grote man met hamer achterop zitten en tikte mij vrij hard op de schedel. De dijen deden plots pijn, de benen wilden niet meer en ik moest nog zeker 15 km. Met wat ingelaste rustpauzes en veel Isostar haalde ik het met moeite en je wilt niet weten hoe blij ik was toen de fietstunnel eindelijk in zicht kwam. Ook hier nog even een break genomen en toen met de blik op oneindig het laatste stukje door deze helse banaan. Uiteindelijk was ik kwart over zes weer thuis met 84,47 km op de teller. Wel de langste rit van dit jaar tot nu toe. Een ding is zeker na vandaag: de 100+ ritjes zitten er conditioneel nog niet in. Of het moet echt Bob den Uylend gaan.

Toch de slechte maand maart nog geeindigd met 200+ en de voorsprong op het schema van vorig jaar is ook weer wat opgepimpt (267 km). Maar nu april....

Nog steeds niet veel

Nog steeds moet ik het hebben van korte ritjes naar vrienden en bekenden. De laatste echt lange recreatieve rit is alweer weken geleden. Ik geloof dat ik in totaal al zo'n 15 van die korte ritjes heb gemaakt. Het is ook te gek voor woorden dit dramaweer, zelfs de Baksteen zegt z'n klassiekers af en dat wil wat zeggen! Het weer schijnt ook pas echt beter te worden tegen de tijd dat Frank weer terugkomt uit de USA, ik had al zo'n vermoeden dat hij er mee te maken had....

Vanmorgen was het wederom bar en boos, de ene sneeuwbui na de andere hagelbui, en files van meer dan 800km. Pas tegen half twee klaarde het op en toen moest ik toevallig even naar Smitshoek, dus pakte deze lefgozer gewoon toch echt de fiets! Wel eerst even op buienradar gekeken... Het ritje heen was geweldig met een schraal zonnetje af en toe en volle wind mee. Met een gemiddelde van 23+ kwam ik aan. De terugweg aan het eind van de middag viel niet eens tegen, al was het wel snel kouder aan het worden en gingen onderweg de handschoenen aan. Het gemiddelde bleef desondanks steken op precies 21. En het bleef gelukkig droog. In totaal vandaag 21,58 km. Het mooie schema waar ik steeds over bluf valt inmiddels in duigen. De voorsprong op vorig jaar bedraagt nog maar zo'n 180km en dat zal met de fantastische aprilmaand van vorig jaar in gedachten snel uitdraaien op een negatief saldo. Of april zou wonderbaarlijk mooi moeten worden...

Witte Pasen?

Tussen de maartse buien door waag ik mij naar het centrum van Rotterdam voor weer een bezoekje aan de Vistaman. Het valt niet tegen, de kou en de wind zijn te harden en eigenlijk overvalt mij maar een klein hagelachtig buitje op de terugweg. Tien dagen heeft de Adelaar stil gestaan en dat is wel een beetje te merken. Het ritje van vandaag zet geen zoden aan de dijk natuurlijk, maar soms moet je nu eenmaal even op pad zodat de spieren niet al te veel verslappen. Frank belde nog uit de USA afgelopen zaterdag en heeft er helemaal zin an om het fietsseizoen te openen, hij moest eens weten dat we hier voorlopig een witte Pasen in het vooruitzicht hebben en dat van fietsen nog niet veel zal komen. Wat een verschil met het voorjaar van 2007! Maar goed. We spraken trouwens nog als doelstelling af om minstens 10 nieuwe ritten te rijden dit seizoen en wat minder de gebaande paden. Laten we zeggen: de landsgrenzen zijn niet langer heilig! Dat wordt nog wat...
Vandaag 21,30 km en het totaal kruipt weer toch iets vooruit.

Unieke stelling

Vandaag dus naar het eerste team wezen kijken, dat thuis speelde tegen HWP Sas van Gent 3. Op de heenweg reed ik langs de Waalhaven, waar tot mijn schrik alle bomen zijn omgekapt (van Heijplaat tot Zuid) en het laatste gedeelte van de haven voor een groot stuk is gedempt! Toevallig een project waar Dick de Wit aan blijkt te hebben meegewerkt met zijn bedrijf. Er komt weer een soort bedrijventerrein op het opgespoten deel. Daar hebben we er nog niet genoeg van natuurlijk.
De wedstrijd verliep vrij soepel, het eerste won met 5,5-2,5, maar de concurrenten wonnen ook helaas, zodat de titel nog steeds even ver weg blijft. Alleen Dick de Wit verloor, hij mocht met wit aankijken tegen onderstaande stelling, geen pretje natuurlijk, wel een unieke stelling lijkt me, nog nooit zoiets gezien in een eindfase van de partij!

Aan de kant van HWP speelden maar liefst vier "schutters" mee, Donna Schut, Lisa Schut, Han en Heleen Schut. Lisa hield knap Michel de Wit op remise, die daarmee zijn 100% score kwijt raakte.
Toen de vlaaien en de broodjes op waren, de stukken opgeruimd en het licht uitgedaan, kon de terugtocht om acht uur (!) beginnen. Van een echt ommetje kwam het vandaag niet, het weer was ook niet zo aardig als eerder voorspeld. Het werd wel weer 21,04 km en het weektotaal kwam daarmee op 81 km. Volgende week krijgt het tot nu toe voorspoedige schema een eerste klap te verwerken, want in die week vorig jaar reden Frank en ik 121 km totaal, ik denk niet dat dat er komende week in gaat zitten.

Sterker

Het is druilerig als ik vlak na de middag vertrek naar het centrum van Rotterdam, gewapend met een USB-stick vol software om iemand te helpen die net een nieuwe PC heeft gekocht. Buienradar laat niet veel soeps zien, dus waag ik het er op. Het valt inderdaad mee. Door de stad manoevreren is niet mijn meest geliefde fietsdiscipline, je durft zelfs je Ipod niet op te houden. Ik kom gelukkig heelhuids aan. De nieuwe PC heeft natuurlijk Vista aan boord en daarmee werken is niet mijn meest geliefde computerdiscipline. Je durft haast niks te doen want bij iedere muisklik popt er wel een dialoogvenster naar boven. We krijgen desondanks gelukkig alles redelijk snel op orde en de PC-dokter kan weer naar huis. Ik voel wel dat de benen sterker worden, met name in de tunnel omhoog hoef ik niet meer terug te schakelen naar een Peppie en Kokkie-versnelling. Meerdere korte ritjes per week heeft toch zo z'n voordelen. Hoewel... niet te vroeg juichen, op de terugweg werd ik ondanks mijn vaartje van 22/23 tegen de wind in compleet weggereden door een of ander ielig kantoorballetje op een verroeste hybride met dunne bandjes. Moet toch eens afgelopen zijn!
De uiteindelijke 20,81 km van vandaag zorgt er voor dat ik de 500 km grens passeer. Nog tien van zulke segmenten en.... Oh nee, laat Frank het maar niet horen. Nog zes van zulke segmenten te gaan bedoel ik :-) Komende zaterdag nog even op de fiets naar het 1e, het schijnt dan zelfs een aardige dag te worden, dus wellicht met een klein ommetje?

Winderig ommetje

Vandaag toch nog even snel een ommetje meegepikt, voordat het voorspelde natuurgeweld gaat losbarsten de rest van deze week. Ik moest even naar Bob en Corrie van Corrie van Eijk Fotografie in Schiedam en omdat er nogal wat zonneschijn tussen de wolken doorkwam besloot ik het maar op de fiets te doen en wel met een ommetje via de Foppenplas. Het werd een winderig ritje! Met name rond de Foppenplas tot aan Maasland was het even bar, daarna ging het wel heerlijk, via het Trekkadepad weer naar de Kwakelweg, Gaagpad, langs Schipluiden en via de Zouteveenseweg weer richting Schiedam. Op de Woudweg ging het even minder, toen halfverwege bleek dat een trekker was omgevallen tijdens het uitbaggeren, de weg was meteen heel vakkundig geblokkeerd, dus dat werd terugfietsen. Al met al stond er al 31 km op de teller toen ik om drie uur bij Bob en Corrie arriveerde. Aldaar even snel wat probleempjes weggepoetst en om vijf uur weer vertrokken naar huis. Uiteindelijk werd het een ritje van 39,92 km, bepaald niet slecht om zo even mee te pikken en goed voor de conditie! Vorig jaar barstte het fietsseizoen pas goed los op 11 maart met een rit van 81 km naar Rockanje, dus ik loop nog steeds ver voor op dat schema. Hieronder trouwens nog een panootje dat ik maakte bij de Trambrug.