De Deense theoloog-filosoof Søren Kierkegaard (1813-1855) beschreef ooit een wilde gans die een koppel tamme ganzen weer leert vliegen. De tamme ganzen zijn teruggevallen op dagelijkse routines en moeten oppassen voor de verleiding en het gevaar om gezapige ganzen te worden. Wilde ganzen steken hun nek uit en nemen initiatief. Ze werken daarbij hecht samen, want met vereende krachten kunnen ze grote uitdagingen aan.
Als je de rit die Frank en ik vandaag maakten zou willen samenvatten in een paar woorden dan zouden die luiden: Ganzen, ganzen, en nog eens ganzen! Vandaag stond het eerste bezoekje van dit jaar aan de Alblasserwaard gepland. De Alblasserwaard is misschien wel ons favoriete fietsgebied, we rijden daar meerdere keren per seizoen lange ritten en reden daar ook al de 2e Charlois Europoort Fietstocht van vorig jaar september. Na aankomst met de Fast Ferry in Alblasserdam reden we dezelfde route als de fietstocht tot en met de Theetuin. De hoeveelheid ganzen die we in dat korte stukje tegenkwamen was onvoorstelbaar en alle koppels hadden jongen! Het moeten er duizenden geweest zijn. Als ik binnenkort in de krant lees dat er een ganzenplaag in de Alblasserwaard is dan geloof ik dat meteen. Het was wel een feest om al dat jonge leven te zien en Frank en ik schoten vele foto's. Overal zaten (jonge) ganzen, ze renden en waggelden voor ons uit over het fietspad, het water zat vol en de polder zat ook al vol. Keek je rond dan zag je Grauwe Ganzen tot aan de horizon. Een soort "Birds" van Alfred Hitchcock, maar dan met ganzen. Het was een gepiep van jewelste en erg dichtbij komen durfden we niet want ganzen kunnen behoorlijk agressief zijn als ze jongen hebben. Voorzichtig doorfietsen dus...
Het was werkelijk een fantastische dag met prachtig weer. Alles in de Alblasserwaard was tot leven gekomen en er viel veel te spotten, we hebben zeker meer dan tien zwanenesten gezien, futennesten, ooievaars, heel veel reigers, witte kwikstaarten, karpers in het water en nog veel meer. Tot aan de theetuin was het genieten met een grote G. Bij Theetuin De Winde werden we meteen door de dame des tuins herkend als "de mannen van de schaakclub" en de koffie met appelgebak en boerencake ging er met smaak in. We hadden besloten om vandaag eens bij Nieuwpoort over te steken naar Schoonhoven en van daaruit naar de Reeuwijkse Plassen door te fietsen en langs de Rottemeren weer terug naar huis. Dat plan werkte achteraf maar deels.
Tot aan Nieuwpoort namen we wat nieuwe paden en vermeden zoveel mogelijk de autowegen. Bij Nieuwpoort reden we meteen naar het pontje en aangekomen in Schoonhoven namen we een lekker softijsje en gingen op weg voor het tweede deel van deze dag. Het ging richting Haastrecht en vandaar naar de Reeuwijkse Plassen. De rit van Schoonhoven naar Haastrecht ging via Bonrepas, de Oost Vlisterdijk en de West Vlisterdijk, een werkelijk sublieme route, langs schitterende waterpartijen en boerderijtjes. Er leek geen einde aan te komen. Iedereen aan te bevelen om daar eens te rijden. Het Groene Hart pur sang. Aangekomen in Haastrecht volgden we de bordjes naar de Reeuwijkse Plassen, dat leek goed tegaan tot aan het bordje dat aangaf dat we nog 3 km moesten. Daar ergens zijn we de route kwijtgeraakt en reden we pardoes langs Gouda en kwamen uiteindelijk uit bij de Julianasluis, en ook daar reden we verkeerd en geraakten we niet bij de Rottemeren, maar volgden de A20 en kwamen uit in Nieuwerkerk a/d IJssel. Toen reden we maar door naar Capelle, namen bij de Hoofdweg MacDonalds een grote beker Cola en wat kipnuggets en karden door naar Terbregge, langs het TNT sorteercentrum van de Adelaar, over de Bosdreef en dwars door de stad naar Schiedam en ik nog verder door naar Pernis. Daar aangekomen bleek de teller op 90,69 km te staan en was ik meteen vandaag door de 1000 km van dit jaar! Een derde van de target zit er op! Thuisgekomen voelde ik me opvallend fit en de eerste 100+ rit zit er dan ook zeker snel aan te komen.
Lees ook Frank's verslag van vandaag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten