Vandaag was het eigenlijk de bedoeling om met Frank en Hans door de Bernisse te rijden, maar Hans had na zijn verzopen kat episode van gisteren even genoeg van fietsen en hij haakte af. Jammer, want hij heeft een prachtige dag gemist, volop zon, en met een heerlijke rondrit langs Scheveningen en Kijkduin. Omdat ik wat vroeg thuis wilde zijn i.v.m. een afspraak 's avonds gingen Frank en ik al vroeg weg, om elf uur was ik bij hem. Deze keer reden we niet de geijkte weg naar Den Haag dwars door Delft, maar ging het via de Ackerdijkse Plassen (waar we nog even de aalscholver en reigerkolonie bezochten), Delftse Hout, Nootdorpse Plassen en zo kwamen we op een gegeven moment via wat behoorlijk doodse vinexwijken weer op de bekende plaats, het viaduct van de Rotterdamse weg, Den Haag in en reden weer eens dwars door het straatvuil, langs de meiden van plezier, langs het Binnenhof, het Vredespaleis en via de Scheveningse bosjes naar Scheveningen. Het was behoorlijk druk al op de boulevard, maar dat had ook te maken met een soort Ierse week die gaande is in Den Haag, "Ierland aan Zee". We vielen midden in een concert van een Ierse band met een soort Lord of the Dance entourage. Klonk erg mooi, maar toen de zanger een nummer van "Father Abrahams" aankondigde en de eerste maten inzette van "The Red Rose Cafe", haakte ik toch echt even af. Ik liep terug naar de fietsen waar ik Frank had achtergelaten met een enorme zak patat met uitjes en even later vervolgden we onze weg, na natuurlijk eerst nog wat pano's te hebben geschoten vanaf een prive-locatie hoog boven de boulevard. Zal kijken of ik ze op Flickr kan gooien deze week.
Na de boulevard ging het de bekende weg naar Kijkduin en daar scheerden we redelijk snel door de duinen ondanks het vele (fiets)volk. Bij Kijkduin namen we bij onze stamtent een softijsje en bleven even op een bankje genieten in de toch wel bakkende zon. Ik had eigenlijk ook een te dikke jas aangetrokken achteraf. Vanaf Kijkduin besloten we gezien de tijd om toch maar niet naar de Hoek door te gaan, maar vanaf Monster naar binnen te steken en via het knooppuntensysteem Schipluiden op te zoeken. Dat lukte redelijk goed, al reden we een keer verkeerd, waardoor we weer bij het Zuiderpark uitkwamen. Uiteindelijk lukte het toch om Schipluiden te bereiken en via Negenhuizen kwamen we uit bij de Woudweg waar onze wegen zich scheidden en nog aardig op tijd kwam ik via Vlaardingen Oost uiteindelijk om tien over vijf thuis aan met 81,48 km op de teller en dat was voldoende om ook meteen de 900 km grens te slechten. Met een mooi weekend in het vooruitzicht voor volgende week (ons eerste bezoek aan de Alblasserwaard staat op het programma!) wordt april zowaar nog een aardig maandje...
Lees ook Frank's verslag van deze tocht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten