Flink rondje

De bedoeling was om vandaag met een klein groepje een rondje Rozenburg-Hoek van Holland-Rozenburg te doen, met de beide pontjes. Om diverse redenen haakten wat mensen af, de regendreiging werd genoemd en de kater na de voetbalwedstrijd van Nederland (van de drank dan). Over bleven de twee echte mannen, Hans van Calmthout en ikzelf. We spraken af bij cafe restaurant De Veerheuvel bij het pontje van Rozenburg. Om tien uur vertrok ik en onderweg kon ik meteen schuilen voor een flinke bui onder een van de viaducten nabij Rozenburg. Het bleek achteraf de enige bui en de rest van de dag was het gelukkig prachtig weer met veel zon. De thuisblijvers kregen dus ongelijk. Om een paar minuten over elf arriveerde ik en Hans zat al aan de koffie en was in de weer met zijn zakschaakbord. We bespraken wat schaakzaken en varianten en trokken ons plan voor vandaag en na de tweede koffie gingen we op weg. Het rondje zoals eerst gepland was nu iets uitgebreid en we zouden via de knooppunten naar Kijkduin fietsen, vandaar naar de Hoek en het pontje naar de Maasvlakte en dan terug via Oostvoorne en de landtong.

We namen het pontje naar Maassluis, reden dwars door het centrum, langs Cees Boer, de hele Noordvliet af en om wat extra km's te maken namen we de Duifpolder mee en zo rond en het Gaagpad op naar Schipluiden. We bleven aan de andere kant van de Gaag deze keer en schoten direct door naar het fietspad naar 't Woudt, waar Hans nog niet eerder was geweest. Bij het kerkje van 't Woudt namen we op een bankje (zie foto boven, klik voor grotere versies) een etens en drinkpauze en schoten wat foto's en na enige tijd reden we rond de kerk door naar Wateringen. Hier werden de knooppunten pas echt doorgenomen en het werd 47,43,5,1,2,3 en dan zouden we dicht bij Kijkduin zijn. Dat liep redelijk goed. Ik had deze route deels ook al gereden met Gerard, toen we naar Rijswijk gingen. Van punt 5 naar 1 reden we door het Zuiderpark, langs het voormalige ADO-stadion en zo een stukje door Den Haag. Uiteindelijk kwamen we inderdaad redelijk direct aan bij Kuikduin. Hier namen we een ijsje en milkshake en een flinke pauze bij de bekende patattent waar Frank en ik altijd zitten. Hier stond tot mijn verbazing reeds 51 km op de teller! De knooppunten zijn wel leuk, maar meestal niet de meest directe manier om ergens te komen, je rijdt aanzienlijk meer km's heb ik de indruk. De route is wel mooier natuurlijk. Er vormden zich na enige tijd wat donkere wolken en in de verte zag het er bij de Hoek wel zonnig uit, dus besloten we weer op het ros te springen. We reden langs het hemels gewelf, dat een volgende keer maar bezocht moet worden en het ging via de bekende duinweg naar Monster en uiteindelijk Hoek van Holland. Heerlijk weer was het geworden inmiddels en het was fantastisch fietsen, met in het vooruitzicht nog wind mee op de terugweg.

Bij de Hoek reden we over de boulevard naar het haventje en de vlonder van het pontje. Het pontje gaat steeds op het hele uur en we waren duidelijk te laat. Besloten werd om niet een uur op de volgende te wachten, temeer ook daar de rit rond de Maasvlakte mij dik over de 100 zou gaan brengen. We besloten daarom maar om langs de waterweg weer terug te rijden naar Maassluis en het pontje naar Rozenburg te nemen en zo naar huis. Met de wind mee ging het heerlijk snel en we schoten met 25+ over het asfalt. Hans wilde ook wel even de beruchte pukkel van de Baksteen beklimmen, maar liet het maar bij 1 keertje, dat was al uitputtend genoeg. Hier bemerkten we trouwens wel een nieuw aanlegpunt van de waterbus/pontje! Er lag een Spidoboot aangemeerd. Die komt er dus ook al. Dat wordt nog wat de komende jaren, misschien in Pernis opstappen en bij de Waterkering weer afstappen en fietsen!

Onderweg stopten we ook nog even bij Koot's viswater voor een babbeltje over voetbal, Bonte en schaken en om klokslag zes uur kwamen we uiteindelijk weer aan in Maassluis waar we ook net het pontje kwijt waren. Gelukkig komt die sneller weer terug en dat gaf gelegenheid voor een drinkpauze en even genieten in het zonnetje op een bankje aan het water. Aan de overkant reed ik nog een stukje mee met Hans door Rozenburg en sloeg toen af naar Pernis. De benen voelden nog redelijk en er kon nog wat tempo uit geperst worden. Om even voor zeven uur arriveerde ik weer thuis met een fraaie en onverwachte 100,24 km op de teller!

Week 26 nadert inmiddels en op de helft van het jaar gaat het er naar uitzien dat ik de 2000 km al ga doorbreken. Zo te zien gaat de target ruimschoots worden gehaald en zelfs verpulvert, zeker wanneer Frank weer in aktie komt en we 150+ weekenden gaan draaien. Het gemiddelde ligt nu op 80+ km per week. Uniek.

(foto boven is genomen door Hans)
Lees ook het verslag van Hans.