Terugblik 2010

De maand december is vanuit fietsoogpunt dramatisch natuurlijk. Na de laatste blogpost ben ik nog enkele keren op de fiets naar het werk gegaan, totdat ik op een gegeven moment, toen de sneeuwbuien eenmaal goed op gang kwamen, onderuit ging bij de Willemsbrug. Ik gleed de ene kant op, mijn fiets een andere en het afgebroken achterlicht weer ergens anders heen. De schade viel gelukkig mee, geen blessure, alleen een kapot licht dus. Na die nacht werken bleek er ‘s morgens een flinke sneeuwlaag te liggen en liet ik de fiets van schrik maar op het werk achter en nam de metro. Inmiddels staat hij na een schoonmaakbeurt weer in de schuur waar hij de rest van dit jaar ook wel zal blijven. Tijd dus om de balans van 2010 op te maken. De bereikte 3600 km is dik minder dan vorig jaar, maar wat erger is, er zit maar liefst 1100 km woon-werk bij. De recreatieve ritjes zijn dit jaar dus aanzienlijk minder uit de verf gekomen na het geweldige fietsjaar 2009. Wat waren de mooiste ritten van 2010? Voor mij in ieder geval de 5e Charlois Europoort Schaakfietstocht. Niet alleen vanwege het gezelschap en een record aantal deelnemers, maar deze rit was door mij tot in perfectie gepland en verliep ook van a tot z volgens plan! Mooi weer en leuke ontmoetingen bij Fort Sabina. Komt ook op de rol voor 2011 deze rit. Vervolgens was ook de rit van Wageningen naar Alblasserdam er een om niet snel te vergeten. In oktober gereden met heerlijk weer en van begin tot eind een droomrit, evenals de rit van 23 mei naar Middelburg van 107 km. Vreemd genoeg zie ik nu dat ik daar geen verslagje van gemaakt heb?!

Dan hebben we nog de bloesemtocht vanuit Gorinchem naar Geldermalsen van 103 km. Die verliep prachtig, maar het tweede deel werd geterroriseerd door de harde wind en zakte in. Is zeker een tweede poging waard in 2011, met iets andere route. En ook Eindhoven-Gorinchem was erg fraai in april. En natuurlijk de vele korte ritjes tijdens de twee vakanties in Drenthe met o.a. het Balloerveen en omgeving. Maar toch knaagt het een beetje als je de ritten afzet tegen die van 2009. Een leuk fietsjaar, maar meer ook niet. De goede voornemens voor 2011 liggen dus voor de hand, hopelijk kunnen we zo snel mogelijk beginnen in het voorjaar. Toch eindigt december erg leuk, vandaag ontving ik de kalender 2011 van het adviesbureau openbaar vervoer TransTec uit Amsterdam, die mij hadden gevraagd een foto ter beschikking te stellen. Het betrof een foto van de draagvleugelboot bij Velsen, die ik nam aan het einde van een rit vanuit Hoek van Holland naar Bloemendaal en vervolgens door de Kennemerduinen op zondag 28 maart. Een leuk aandenken dus deze kalender van 30x40. De hele kalender is hier te bekijken, de foto staat bij maart.

Weer een sneeuwritje

Op 3/4 december wederom een sneeuwritje naar en van werk. Hieronder wat sfeerplaatjes en een filmpje. Achtereenvolgens: verlichte scheepjes in de Veerhaven in Rotterdam, de eerder genoemde levensgevaarlijk neergelaten paaltjes langs de Waalhaven, blik op oneindig op de Vondelingenweg en op de roltrappen van de Maastunnel de met sneeuw en pekel aangekoekte Gazelle. Niet bepaald winterklaar deze fiets, zal de NS eens om advies bellen. Tenslotte nog een kort filmpje van de terugweg zaterdagochtend langs de Vondelingenweg en ECT. 36 km.

Glibber, gladder, glijden….

…wie durft er met dit weer nog te rijden?

Overdrijven kan ook natuurlijk, maar goed, ik heb nu eenmaal de smaak te pakken met het woon-werkverkeer en dan laat je je niet tegenhouden door een beetje kou, sneeuw en gladheid. Dus afgelopen nacht toch op de fiets naar het werk. Aanvankelijk fraai gestrooide fietspaden langs de Vondelingenweg, maar dat werd richting de flyover al minder en langs de Waalhaven zelfs zeer slecht. Met nog als extra hindernis op het fietspad de rood geblokte paaltjes die neergelegd waren en deels ondergesneeuwd, dus supergevaarlijk! Wat is dit nu weer voor domme maatregel?

Bij de Maastunnel op de trappen aan de Noordkant kwam in tegenovergestelde richting een in gedachten verzonken @lennylenny78 naar beneden gerold. Al de derde keer dat ik hem in een tunnel tref! Man met tunnelvisie? Aan de noordkant viel het daarna reuze mee en pas bij de Bosdreef werd het weer slechter en bij de Terbregseweg zelfs zeer slecht met louter sneeuw op het fietspad. Maar goed, heelhuids aangekomen. De terugweg was zeer koud, maar verliep ook voorspoedig al klonterde de sneeuw in dikke bonken overal aan mijn fiets en tussen alle onderdelen. Zwaar trappen dus. Dat het zeer koud was bleek bij thuiskomst waar de thermo en ook Teletekst aangaven dat het in Rotterdam –10 was! 36 km.

Prachtige soepele novemberrit

Na al het woon-werkverkeer van de laatste tijd met overigens toch wel zo’n 70/80 km per week bij het totaal, lukte het dan uiteindelijk toch nog om laat in november een zondag te treffen met fraai droog en zonnig weer voor een echt recreatieve rit. Een duinenrit werd het gisteren, een van de standaardritjes die we wel een paar keer per jaar doen, vanuit Heemstede naar Zandvoort en in een rechte lijn langs de kust naar beneden, dit keer naar Hoek van Holland. Het was natuurlijk wel koud met een zwakke O/NO wind, maar met het vierlagen systeem viel het allemaal reuze mee en de wind was uiteraard in de rug. Soms op paden die diep door de duinen liepen was het zelfs warm te noemen. Helaas haakten twee niet-VOC mannen op het laatste nippertje af, @lennylenny78 had het toch te druk met werk en @Blondicheck verkeert met een Dame die niet van Schakers houdt (mooie romantitel) en moest mee winkelen.

We vertrokken om elf uur vanuit Heemstede na een voor de verandering eens vlekkeloze rit van de NS. Om vijf uur zou het al donker worden dus we wilden niet te laat vertrekken. Achterf verliep de rit meer dan soepel, met een strak tempo van steeds boven de 20 en kwamen we om kwart over drie al aan in Hoek van Holland! Onderweg namen we zelfs nog ruime stops bij Noordwijk, Katwijk, en Kijkduin. Veel volk op de been, met name op de stranden en op de wandelpaden. Helaas weinig spots, geen vosje te zien, maar we reden echt heerlijk en het leek wel een van de meest vlotte ritjes ooit.


Slechts nadat we de trein namen bij Hoek van Holland kwam er een kleine kink in de kabel, de trein ging niet verder dan Vlaardingen Centrum. Daar mochten we van de machinist wel de touringbus nemen en onze fietsen op een laadklep vastmaken, maar daar zagen we mooi vanaf. Dus ook dat stukje naar huis werd nog even gefietst en zo kwam het totaal op 74 km. Onderweg twitterde @deBaksteen nog dat hij een appeltaart aan het bakken was, maar wie denkt dat er dus ter hoogte van Maassluis twee warme punten met slagroom door het treinraampje werden aangereikt heeft het mooi mis. Die houden we dus nog even tegoed!

Het gaat vanaf nu hard winteren als je de verwachtingen mag geloven dus ik vrees dat dit het wel was wat betreft de “echte” ritten dit jaar. Maar zeker een heel fraaie afsluiting!

Blogpress

Een testberichtje vanaf de Ipad met de Blogpress app. Niet duur en wel zo makkelijk, mocht ik b.v. de Ipad eens meenemen op vakantie, of om lekker onderuit gezakt op de bank de diverse weblogs te kunnen bijwerken (ook de Oude Dame b.v.) Werkt met Blogger, toevoegen van foto's en filmpjes is mogelijk en direct ook berichtje publiceren op Twitter kan automatisch. Nu nog een kaartlezertje erbij voor foto's direct uit de camera. De rest moet ik allemaal nog even uitvinden. Bovenstaande foto is trouwens ook van de wandeling van afgelopen zondag.

- gepost met Blogpress vanaf mijn Ipad

Honden en zeehonden

Helaas begon de zondag niet zo fraai met druilerige regen en grijze lucht. De fietstocht, een revanche van de rit Kralingse Zoom – Heemstede, die ik onlangs reed, werd afgeblazen. Toen het tegen de middag toch nog begon op te klaren, wist ik Frank echter te porren voor een wandelingetje door de duinen bij Rockanje. Half twee reed Frank met de auto voor en een half uurtje later waren we bij het Quackjeswater. Frank had natuurlijk zijn gloednieuwe TZ10 meegenomen, en zijn befaamde kijker. Vanaf het Quackjeswater liepen we een deel van de winterwandeling van januari van dit jaar tot aan het strand. Veel mensen met honden op het strand en in de duinen, weinig wind, en de zon begon zowaar door te breken. Heerlijk weertje kortom. Frank was zijn TZ10 flink aan het testen. Na een bescheiden 6 km lopen en rond half vier waren we weer bij de auto en besloten ook nog even wat zeehonden te gaan spotten bij de Brouwersdam. Deze lieten zich inderdaad gewillig spotten. Erg veel duitsers toch weer daar en zelfs een toeristentreintje vol duitsers dat even langskwam en stopte bij deze befaamde zeehondenplek. Een stuk of drie zeehonden speelden met de stroming en lieten zich af en toe boven water zien. Erg fraai. In najaar en winter een plek waar ze geheid te vinden zijn, waarschijnlijk vanwege het iets warmere water en de stroming die vis aanlevert in de inham aldaar. Op YouTube zijn althans voldoende filmpjes te vinden. zelf schoten we ook wat filmpjes uiteraard. Rond kwart voor vijf taaiden we weer af richting huis. Leuke middag!

Tunnelvisie

Weer een ritje naar werk, lekker windje mee en 's morgens groot stuk met de metro terug, te moe. Op de heenweg bezoekje aan de club, beetje triestig, gewaardeerd clublid Jan Poolman net de dag er voor overleden. Ik speelde al tegen Jan toen ik nog jeugdlid was, begin jaren 70. Zijn zoon Gerard brengt doos met schaakboeken van Jan. Triest gezicht om de doos te zien staan met iemands collectie. Oude vergeelde boekjes van Euwe er bij, bijna eerste drukken uit 1948. Een lang (schaak)leven is achter de rug. 26 km.

Foto: Marcel Dirks

Sprokkelen

Najaar, bijna winter, het wordt vanaf nu weinig fietsen meer en moeizaam ritjes sprokkelen vrees ik, b.v. naar werk. Gisteren redelijk weer, droog, niet echt koud, wel veel wind maar die had ik op de heenweg mee (als een speer hier en daar!) en ‘s morgens was het aanzienlijk rustiger en reed ik zelfs wind tegen 23 km over de Vondelingenweg. Droog thuis gelukkig. Onderweg wat foto’s gemaakt en wilde eigenlijk een foto nemen van flat nabij Oostplein met de poster van Magnus op de zijkant. Maar net voor ik daar aankwam bumpte ik op wat collega’s en reed ik met het groepje mee op, maar die namen iets andere route helaas. 34 km.

En door de 3000!

Het wordt nog wat met het fietsjaar, althans in km’s dan. Het aantal mooie ritten blijft op zeker achter bij vorig jaar. Na de krankzinnige 210 km van vorig weekend, volgde gisteren een rit naar werk waarmee ik door de 3000-grens ben gegaan. Met hopelijk nog wel een paar leuke ritjes en werkritjes voor de boeg wordt het spannend om te zien hoe ver ik ga komen. Beetje mooi weer en noorderwind en we gaan zeker nog eens naar Vlissingen dit jaar. Onderweg ter hoogte van Havenziekenhuis zag ik gisteravond een immense poster van Magnus Carlsen, in zijn hoedanigheid als nieuw model voor het showen van kleding. Het was overigens heerlijk fietsweer. Vanmorgen terug reed ik met collega mee op over de Bosdreef, maar die kreeg met enorme knal een klapband en kon terug lopen naar sorteercentrum om daar de pendelbus te nemen.

Tien met griffel voor de 10-10-10 tocht

Nog 30 km en de 3000 is bereikt! En dat allemaal dankzij vier zonnige oktoberdagen. Vier achtereenvolgende ritten met een totaal van 210 km! De icing on the cake werd zondag jl. aangebracht met een geweldige rit van 114 km langs de Lek, van Wageningen naar Alblasserdam. En eigenlijk bij toeval. Er waren heel andere ritten gepland, maar omdat de NS aan het oefenen was geslagen voor de komende winter en er vele trajecten onbegaanbaar bleken, bleef de rit langs de Lek eigenlijk als enige kandidaat over. Een lucky shot, want achteraf hadden we absoluut geen andere rit willen rijden. Rijden langs rivieren is namelijk heerlijk, de blik kan op oneindig (letterlijk!) en je hoeft niet steeds te navigeren. In dit geval rij je bij Ede even naar beneden naar Wageningen, je neemt het Lexkesveer Wageningen-Randwijk (zie foto hieronder, weer een pontje bij de verzameling!) en je rijdt de Randwijkse Rijndijk op en klaar, almaar rechtdoor naar Alblasserdam!

En zo is het ook gegaan, eigenlijk spreken de foto’s voor zich, geweldige uiterwaarden en vergezichten. Een stop tegenover de Grebbeberg (zie pano onder, klik voor groter) was heel speciaal (en niet alleen omdat Frank daar zijn enige fles drinkwater liet staan), met daarna een bijzonder pad langs de Nederrijn (pas bij Wijk van Duurstede begint eigenlijk de Lek). Het was geweldig rijden en omdat Frank in zijn eentje ooit al Arnhem-Alblasserdam had gereden, ook aan deze kant van het water, was het geen probleem om hier en daar de wat moeilijker punten te navigeren.



Met slechts een paar stops onderweg reden we een schitterend tempo langs het water. Wel moest enigszins rekening worden gehouden met de laatste waterbus vanuit Alblasserdam, maar op het laatst leidde de GPS ons vrij direct naar het ponton en hadden we zelfs nog 50 minuten speling over. Om kwart over zes vertrokken we weer richting Rotterdam met de waterbus. De start was even na twaalf uur in Ede. Onderweg trouwens aardig wat leuke spots, zoals twee grote zilverreigers en een aantal roofvogels, zelfs een die vlak voor ons langs over de weg scheerde.

Enig minpunt is de almaar toenemende (zo lijkt het althans) overlast van (groepen) motortokkies die denken dat 150+ over een dijk heel stoer is. Gewoon ook langs een familie met kleine kinderen scheren en lekker gas geven. Ook de bewoners langs de dijk hadden hier en daar borden geplaatst met vermanende teksten, maar dat helpt uiteraard niet. Maar goed.

En nu doorzetten en in oktober nog een fraaie Veluwerit proberen te rijden!

Schaken in Delft

Na de ritten naar werk op donderdag en vrijdag, ging ik vandaag bij ons 1e en 2e team kijken in Delft. Frank koos voor de trein omdat hij vreesde voor de veiligheid van zijn nieuwe JJ in de studentenstad. Achteraf geen vuiltje aan de lucht, mijn fiets heeft binnen gestaan. Gemiste km’s dus voor Frank en hij heeft er al zo weinig in de benen na maandje Duitsland. We gaan  kijken hoe hij zich morgen houdt!

Ik wilde eerst de rit nog verlengen met bezoekje aan Maassluis waar de Baksteen een toernooitje speelde. Achteraf ben ik blij dat ik dat niet gedaan heb want de wind richting oost was moordend. Nu ging het via de Broekpolder, langs het jaagpad naar Schipluiden en vandaar langs de golfbaan met wind tegen naar Delft. Nog voor half drie was ik daar in het fraaie speellokaal van DSC Delft. Leuke middag, ons 1e won overtuigend, ons 2e speelde 4-4. De terugrit om uur of zes was chilly, langs de Schie naar Spaanse polder en door Schiedam naar Vijfsluizen, wat ook mijn startpunt was. Vandaag 34 km, in totaal sinds donderdag 95! Nu morgen nog, treinen rijden slecht wegens oefendag NS, dat gaat wat worden!

De 3000+ is haalbaar

Meteen de maandagochtend na de superrit van zondag zat ik om half acht ‘s morgens al weer op de fiets richting werk. Cursus van 09:00 tot 16:00 uur. Heerlijk weer wederom en op die manier weer 34 km dichter bij de 3000. Onderweg op de Bosdreef fietst Jan van Overdam jr. langs me heen maar ziet me niet, ik reageer ook te laat. Wel is duidelijk dat er maar een motto geldt als je zo vroeg door de stad fietst: ieder voor zich. It’s a jungle out there! de middagrit terug verloopt aanzienlijk relaxter gelukkig.

Supertrack de mist in….

Het is een beetje stil op de blog, maar er is wel degelijk een hoop te vertellen, alleen weinig tijd gehad. In Drenthe heb ik eind september ondanks de regenachtige eerste week toch nog 200 km kunnen rijden, met enkele fraaie tochten. Daarover later meer. Ook naar het werk heb ik regelmatig ritjes kunnen maken waardoor de km-stand een beter aanzien heeft gekregen. En dan begint oktober zowaar heel mooi met bijna zomers najaarsweer afgelopen zondag. Boven de 20 graden! Omdat Frank nog steeds in Duitsland zat helaas wel een solo-rit. Gezien de Z3 wind leek het me een grappig idee om het rijden langs de kust eens te combineren met rijden door fraai plassengebied, een beetje zoals onze rit van 22 augustus. Via Mapsource maakte ik zaterdagavond een uitgebreide track die in de Garmin verdween, althans daar ging ik vanuit toen het bericht “data succesfully sent” op het scherm verscheen…

De volgende dag gestart om half elf, eerst met de fiets in de metro naar Kralingse Zoom en vandaar om elf uur de Garmin aan en richting de Rottemeren. Het was echt schitterend weer en zonder jas kon gefietst worden, het windje in de rug. Het beloofde veel. Het was bovendien al weer een tijd geleden dat ik hier had gefietst dus dat maakte de rit ook best wel speciaal. Veel volk op de been uiteraard, op misschien wel de laatste echt zomerse dag van 2010. Ondanks een halve marathon of iets dergelijks waarvoor e.e.a. was afgezet, kon ik vrij relaxed de Rottemeren langs. De bedoeling was om in een zo recht mogelijke lijn omhoog te fietsen tot Lisse, dan via Noordwijkerhout naar de kust en het laatste stukje dan door de duinen naar Zandvoort en in Heemstede de trein naar huis. Volgens Mapsource 86 km, met onderweg mooie plassen en heel veel molens.

Na de Rottemeren dook ik onder de A12 door, stukje naar rechts en langs het kanaal naar Moerkapelle. Stukje door Moerkapelle en daar begon een geweldig lang en mooi pad door akkergebieden (zie pano onder, klik voor grotere versie).


Daarna aleen maar meer fraaie paden, langs Boskoop gescheerd en richting Hazerswoude. Onderweg nog een heel bizar paadje, tussen tuinderijen door, door een achtertuin bij iemand, onder het wasgoed door, via de vijver en langs een minuscuul doorgangetje met overhangend gebladerte, waarna plots de meest geweldige molen verscheen (De Rietveldse molen bij Hazerswoude). Nog nooit zo’n pad gereden! Eigenlijk had ik even terug moeten rijden om het te filmen. (zie screenshot hieronder). Nu begon ik pas te filmen toen ik al een eindje op streek was op dit paadje, ZIE HIER (kijk wel op 720p!).

Daarna volgde een gebiedje wat ze geloof ik klein Giethoorn noemen, dat weer eindigde bij wederom een zeer fraaie molen, de Blauwe Wip. Echt Holland op z’n mooist hier. Geweldig fietsen! Hier nam ik ook even een eerste break. Het vervolg bleef steeds geweldig en in gedachten begon ik al deze toprit te omschrijven voor de weblog. Dit ging een top-5 all-timer worden, dat was zeker. Geweldig gepland, zo stak ik de veer in eigen reet.

Vlak bij Hoogmade, genoot ik nog even van het Wijde Aa (Paddegat) met veel zeilverkeer en onderwijl had ik tot dat punt al 18 molens geteld! En toen….hield de track op! Precies na 43 km, de helft van de rit dus. Achteraf blijkt dat Mapsource maar 500 waypoints per track kan verstouwen en ik had er duidelijk teveel gebruikt, waardoor slechts de helft was ingeladen. Leermomentje…. Maar ik moest natuurlijk wel verder. De geweldige Kagerplassen zaten er nog aan te komen. Bij Hoogmade dus het water over, langs en onder de A4 door en richting de Kagerplassen, via Rijpwetering en Oude Ade, fraaie plaatsjes.

En toen ging het goed fout. Vlak bij de Kagerplassen, een fietsveer bij Zevenhuizen over het water richting Lisse, prachtig vooruitzicht. Echter, borden met aankondigingen en waarschuwingen. Pontje vaart tot eind augustus, shit. Maar wacht, plakkaat overheen geplakt: pontje vaart ook in september en oktober, alleen op za en zo. Mooi! Dus op weg via doodlopende weg die bij pontje zou gaan uitkomen. Lange weg. Werd almaar slechter, moest over een campingterrein heen, modderpaden met kuilen vol water, grasveldje achter de receptie melden voor pontje. Bord met plakkaat: laatste vaart was 26 september. WTF?! Nederland in een notedop. Dus ik kon weer 3 km terug naar de juiste weg. Nu dan nog maar 1 mogelijkheid over om de Kagerplassen te slechten, er langs via Leiderdorp. Lange en minder fraaie wegen nu, met veel autoverkeer.

Dan bij Leiderdorp weer een veerpont over het water, en wederom voor Jan Lul naar toe gefietst via een doodlopende weg, laatste vaart 2 oktober! Nu werd het toch wel erg irritant en ontmoedigend. Trein pakken in Leiden dan maar? Nee, ik laat mij niet kennen, ik zal de duinen halen! Langs Oegstgeest omhoog dus en ik zie plots bordjes Noordwijk 7 km! De redding is nabij. Ik volg de bordjes en alles loopt plots weer smooth. In no-time zit ik in Noordwijk en pak het bekende duinpad naar Zandvoort. Toch weer genieten nu, al is de zon flink versluierd inmiddels. De rest is auto-pilot en ik haal de trein van zes uur in Heemstede en ben om tien over zeven weer thuis. Bewogen rit, die een echte topper had kunnen zijn.

Thuis laad ik de track van de Garmin naar Mapsource en ik zie dat ik i.p.v. rechtsom bij de Kagerplassen, linksom ben gegaan (zie onder)! Dat roept dus om een revanche, deze track blijft nog even staan! Wel scoorde ik nu 98 km.

Geplande track in .gpx formaat

Werkelijke track in .gpx formaat

(andere muistoets en kies voor "opslaan als")

En nu relaxen

De laatste werknacht voor de vakantie was behoorlijk pittig en liep ook uit, zodat ik zaterdagmorgen rond negen uur pas thuis was. De avond er voor was ik op de fiets naar het werk gegaan en op de heenweg deed ik even de club aan. Lekker druk alweer, met beneden het clubkampioenschap snelschaken, overtuigend gewonnen door Michel de Wit (ondanks aanwezigheid Leer, Julian en Jan jr!). Boven gaf Jaap Staal pardoes met simpel aftrekschaak zijn dame weg tegen Sophia! Arme Jaap. Ook speelde ons tweede jeugdteam tegen Messemaker en won. Kortom, het seizoen is weer in volle gang! Even later, op weg naar werk zag ik een bekende schim voor mij op de Dorpsweg fietsen, het was Adri op zijn mooie Koga. Hij ging stappen in de stad en we reden een stukje met elkaar op, door de Maastunnel en tot aan de Westzeedijk. Voor mij werd het totaal 27 km. De 2500 komt al in zicht. Het zijn de laatste kilometers voor de vakantie, die maandag begint in Drenthe en tot de 24e duurt. De 25e speel ik dan meteen KNSB in het derde tegen Philidor Leiden.

De Garmin zit vol routes, hopelijk komt het er ook van om er een paar te rijden. In ieder geval wil ik naar het Hylkerszand (tussen Hooghalen en Oranje), een tip van Hans van Calmthout, zie zijn filmpje op YouTube:

En verder stoute plannen om via Ter Apel een stukje door Duitsland te fietsen en bij Bourtange weer NL in. We gaan het zien!

5e editie Schaakfietstocht loopt op rolletjes

Ze houden het nog steeds goed vol, de fietsers van SC Charlois Europoort. Zondag 5 september werd alweer de 5e editie van de jaarlijkse Schaakfietstocht gereden. Er was zelfs een recordaantal deelnemers, namelijk tien! En dan te bedenken dat er ook nog zes afmeldingen waren, waaronder een aantal vaste meefietsers en helaas ook mede-organisator Frank Hendriksma, die een maandje in Duitsland vertoeft. Zodoende was het aan deze eenzame fietser om de tocht te organiseren.

Enige tijd geleden viel mijn oog op een aankondiging van een schaaktoernooi in Fort Sabina. Nooit gehoord van die locatie, maar Google Maps leerde mij dat het in de buurt ligt van Willemstad. En al vrij snel kwam het idee op om de fietstocht te combineren met een bezoekje aan dit toernooi, op deze unieke en fraaie locatie. Na de tocht te hebben voorgereden (zie vorige berichten) werd mijn enthousiasme alleen maar groter. Met ook Willemstad in de tocht verwerkt en prachtige paden in de Hoeksche Waard kon de route niet meer stuk. De aankondiging ging de deur uit en resulteerde dus in 10 aanmeldingen. Gezien het potentieel volgende keer richting de 15 tot 20?

Zondag om acht uur ‘s morgens kreeg ik helaas een late afmelding te verwerken van De Baksteen uit Maassluis, maar even later ging de telefoon en Adri Jumelet meldde zich spontaan aan! Alleen lukte het mij niet om Adri (ongetrainde fietser, en kettingroker) te bewegen eerst de metro te nemen naar ons startpunt. Hij zou de 20 km vanuit Rotterdam-zuid wel komen fietsen! Stipt op tijd arriveerde Adri bij startpunt Nieuw-Beijerland, in gezelschap van John van de Laar en Lennart Heijnen. John en Lennart zagen onderweg hoe Adri een eenzame vrouwlijke jogger lastig viel met kletspraatjes over duurtraining, onderwijl met haar meefietsend, en wisten de arme dame nog maar net te bevrijden. Inmiddels hadden Gerrit Boer, Lendert van den Ouden en Herman van Malde hun fiets al uit of van de auto geladen en waren ook Ben Boog en Jan Hendrik Leopold gearriveerd. Het wachten was nog even op de iets vertraagde Hans van Calmthout, maar toen was het peloton toch compleet en kon om 10:45 worden gestart. Met echt fantastisch weer, een knallende zon en een matig windje gingen we op weg.

De heenweg zou 34 km gaan worden en de terugweg 23 km. Dat is perfect uitgekomen, maar met de GPS tegenwoordig is dat ook geen probleem meer. Op de heenweg zat natuurlijk het bezoekje aan Willemstad verwerkt. Na ongeveer 12 km over geweldige paden, langs Piershil naar het Haringvliet, bereikten we onze eerste drinkstop bij het pontje dat naar natuureiland Tiengemeten gaat. Hier bevindt zich een  behoorlijk verborgen lange stenen bank aan het water die Frank en ik ooit ontdekten. Een geweldig uitzicht geeft dit en alle reden om hier ruim 30 minuutjes te pauzeren en lekker na te keuvelen over de ALV van de vrijdag er voor.

Na deze break volgde het zwaarste en langste stuk met de wind tegen, langs de rand van de Hoeksche Waard naar de opgang van het Hellegatsplein. Al vrij snel na de stop bleek dat het voor Adri een beetje te veel werd. De 20 km naar het startpunt zat toch meer in de benen dan gedacht en de wind was ook net iets te pittig voor hem. Ik reed al pratend naast Gerrit Boer en een blik achterom leerde dat Adri totaal uit zicht was verdwenen. Gelukkig was Hans bij hem gebleven en nadat de groep even halt hield kon Adri weer bijkomen. Maar de rest van de dag zou Adri voortdurend aan het elastiek blijven hangen. Met moeizame blik en zware benen werd het een martelgang voor hem. Klasse dat hij het toch wist te volbrengen en nu nog stoppen met roken en vaker fietsen Adri!

Nadat de groep het Hellegatsplein had geslecht (al vonden sommigen het een klim van niks), werd een draai naar vesting Willemstad gemaakt. Ook hier pauzeerden we aan het Haringvliet onder het genot van broodjes, patat en ander ongezond spul. Het was zeer druk en gezellig in Willemstad, met allerlei tentjes en kraampjes aan de haven. Nu was het nog slechts 5 km naar Fort Sabina, een makkie, en Adri zag er een stuk opgeluchter uit met zijn sigaret in de hand op een bankje in de zon. Een stukje verderop in de vesting werd Adri zelfs nog vrolijker (zie foto onder).

Vanuit Willemstad reden we een rondje langs Fort de Hel (maar helaas geen tijd om ook daar te stoppen) en zo naar Fort Sabina, aan de andere kant van het Hellegatsplein. Een fraaie oprit langs de oude boothuizen waar vroeger de boten lagen die de “torpedos” (watermijnen) in het water moesten leggen, bracht ons in Fort Sabina. Hier werden we hartelijk ontvangen. En niet alleen bleek de entree gratis te zijn, er stond ook gratis koffie en thee klaar. Ons bezoekje werd duidelijk gewaardeerd ook door de organiserende vereniging De Schaakhoeve uit Hoeven, o.l.v. voorzitter Ruud Martin, want het aantal deelnemers aan het schaaktoernooi (14) viel ietwat tegen en verdubbelde door onze komst dus bijna. Helaas konden we niet het volledige toernooi meedoen (volgend jaar zeker!), maar we mochten een ronde meespelen. Ik maakte foto’s, de andere negen speelden mee en werden met 5-4 ingemaakt! Opvallend was de nederlaag van Ben Boog tegen Frank Lambregts van De Schaakhoeve/De Pion. Behalve van de schaakclub uit Hoeven waren er ook deelnemers van schaakvereniging UNK uit Zevenbergen en De Pion Roosendaal aanwezig. Het was heerlijk schaken in het zonnetje, met een biertje erbij en er werden leuke contacten opgedaan. De gang naar de toiletten, door de spelonken van het Fort was erg grappig en sfeervol.

Nadat we hadden meegespeeld volgde een zeer leuke rondleiding door het Fort onder leiding van Rob Andrea van SC Zevenbergen, waarbij beknopt de historie werd verteld en geillustreerd aan de hand van de overblijfselen. Het Fort is werkelijk zeer fraai, met zeer veel groen met grazende schapen op de hellingen, en kent leuke verborgen plekjes en gangenstelsels. We volgden Rob Andrea door zo’n ondergrondse gang van 30 meter, waarin het pikdonker was, naar een soort geschutskoepel die vroeger bemand werd door 8 infanteristen en 2 lichte kanonnen. Voor alle verdere historische feiten verwijs ik naar de website van het Fort. Tip: op 12 september a.s. is er in het Fort een Napoleon weekend met allerlei aktiviteiten!

Door de deelname aan het schaken en de rondleiding liep het tijdschema toch wel uit en om kwart over vier i.p.v. half vier vertrokken we weer richting de Hoeksche Waard. We namen hartelijk afscheid van de schakers en hopen volgend jaar van de partij te zijn. De terugweg begon wat ludiek met het bestijgen van een lange trap naar een hoger gelegen gedeelte van het Fort en vandaar een stukje fietsen door grasland naar een pad langs het Haringvliet. Daarna weer door een ruig pad met dichte begroeiing en we waren weer bij het Hellegatsplein. Na de sluizen lieten drie man ons in de steek, vanwege het late tijdstip boog John af naar Dordrecht, Lennart naar de Heinenoord en Ben naar Oud-Beijerland. Deze drie misten wel een zeer fraai stuk Hoeksche Waard nog, namelijk het Dijkgraaf van der Lindenpad. En ook de Oosthoek is een van de mooiste dijken in de Hoeksche Waard. Er werd nog een drinkstop ingelast, die Adri weer hard nodig had en daarna volgden de laatste 8 km naar Nieuw-Beijerland. Een gelukje voor Adri: Gerrit had nog plek voor een fiets erbij op zijn fietsdrager en zo werd Adri de 20 km naar huis bespaard, anders zou hij op bijna 100 km zijn gekomen! Respect overigens voor Adri, Hans, Lennart en John, die in totaal aanzienlijk meer reden dan de tocht. De rest nam de metro of de auto en eindige op de geplande 57 km. Om half zeven namen we tevreden afscheid van elkaar.

Iedereen dank voor de deelname en de gezelligheid, volgend jaar is er sprake van een voorjaars en najaarstocht en hopen we op nog meer deelnemers. In ieder geval kunnen we zeggen dat met de nog steeds doorzettende groei het idee voor een jaarlijkse Schaakfietstocht zeker niet verkeerd was!

Er is een diashow met de gezamenlijke foto’s van ondergetekende en Hans van Calmthout op Flickr, klik hier.

Op YouTube een filmpje, klik hier.

In BN De Stem verscheen de maandag na de tocht nog een kort stukje.

Perfectionist

Na het voorrijden van de Schaakfietstocht afgelopen dinsdag ontdekte ik nog wat alternatieve paden die niet langs een autoweg lopen, en dus voegde ik die toe. Op Google Earth zag het er aardig uit en het zou geen extra km’s vergen. Maar perfectionist als ik ben wil ik dan wel die paden eerst ook zien en dus ging ik vandaag wederom op pad met de metro naar Spijkenisse Heemraadlaan en van daar de 2 km naar het pontje van Hekelingen. In no time stond ik dus weer in de Hoeksche Waard. En voorwaar, de extra paden zijn een fraaie verbetering van de track die ik al had en dus blijven ze er in. Nadat ik alles tot genoegen had bekeken en nog een half uurtje (net als morgen) aan het water bij Tiengemeten had gezeten, keerde ik weer om, en met pontje weer terug naar de metro. 35 km. Morgen gaat het gebeuren, we hebben tien man tot nu toe! Een record. Vandaag was al heerlijk weer, maar morgen schijnt het nog beter te worden.

Voorproever

Gisteren de aanstaande 5e Schaakfietstocht van Charlois Europoort voorgereden. Frank is de maand september in Duitsland op vakantie dus ben ik de enige organisator. Maar het is gelukt om een fraaie tocht samen te stellen met leuke lokaties als stopplaats. Ook wat alternatieve paden verkend en kwam zodoende op 67 km uit. De toch zelf zal zondag a.s. echter 57 km zijn. Was heerlijk weer gisteren en in zonnetje genoten van dit tripje. De track daarna thuis bijgeschaafd en in de Garmin geladen, al kan ik hem ook uit mijn hoofd wel rijden. Het gaat fraai weer worden volgens de weerkaarten, dus alles is er klaar voor, nu de deelnemers nog, we staan inmiddels op 8 man. De tocht gaat door de Hoeksche Waard en via Hellegatsplein langs Willemstad en naar Fort Sabina, alwaar geschaakt gaat worden. Fraaie lokatie nogmaals. Hier wat plaatjes van gisteren.

Schaakfietstocht revisited

Steeds groter wordt de drang om nog iets van het fietsjaar te maken. Een top-5 samenstellen van 2010 zal nog moeilijk worden als het zo doorgaat, geen echt spectaculaire ritten nog en ook geen monsterafstanden. De mooiste rit tot nu toe was die naar Middelburg van 23 mei (107 km). Ook het totaal is niet geweldig. Daarom heb ik mij voorgenomen om de komende 10 weken minstens 100 km per week te rijden. En dan niet puur om de kilometers te maken, maar zo veel mogelijk ook gevuld met leuke ritten als het even kan. Deze week werd al snel duidelijk dat het fietsen tussen de regendruppels door zou worden en daarom moest iedere kans worden aangegrepen. Gisteren werd de regen pas voorspeld voor het eind van de middag. Dus daarom rond het middaguur maar een ritje gewaagd. Gezien de (niet zo sterke) W-wind eerst maar tegen de wind in en in aanmerking kwam een rondje Brielse Meer met een bezoekje aan de kikkervennetjes in Oostvoorne.

Het werd bijna een replica van de 1e Charlois Europoort Schaakfietstocht, maar dan omgekeerd. Via de landtong heen dus. Bij de Hartelbrug werd flink gewerkt en later las ik dat hier een aparte fietsbrug gaat komen en dat de Hartelbrug zelf verbreed gaat worden naar vier rijstroken. Als je via die fietsbrug ook op de landtong kunt komen zou dat mooi zijn! De wind viel mee en de zon scheen nog op de heenweg. Dus lekker relaxed tussen de schapen door rijden en af en toe een drinkstop. Aan het eind meteen rechts rond het Oostvoornse Meer en naar de vennetjes. Deze bleken al grotendeels opgedroogd! Vreemd eigenlijk gezien de regenval van de laatste tijd. Ik zag wel wat kikkers wegspringen en hoorde ze ook in de rietkragen, maar kreeg ze niet voor mijn camera. Ook de libelles waren te beweeglijk. Het was wel heerlijk rustig overal, er waren onderweg meer bramenplukkers dan fietsers.

Na enige tijd rondstruinen werd het tijd voor de terugweg, nu via de andere kant van het Brielse Meer en eerst maar weer eens door Kruiningergors. Ook hier heerlijke stilte en slechts wat late kampeerders die aan het inpakken waren. Vervolgens een flinke pauze bij de Steenen Baak uiteraard, altijd een gaaf plekje. Nu met de wind mee ging het al snel 25+ en in no time was ik langs Zwartewaal, Heenvliet en Geervliet. Toen de Hartelbrug wederom opdoemde begon het licht te druppelen. Gelukkig zette het niet echt door en redelijk droog kon ik de thuishaven bereiken na een lekkere 72 km. Nu hopen dat het weekend nog wat gaat brengen!

Zon en duinen en eindelijk over de 2K

De afgelopen drie dagen werd in totaal 125 km gefietst. Daarvan 50 km woon-werk en gisteren een lekkere tocht door de duinen van 75 km met Frank. Daarmee werd ook eindelijk de grens van 2000 km overschreden. Met nog een vakantie in Drenthe van 11 dagen voor de boeg zou de 3000 zowaar ook nog in het vizier kunnen komen.

Gisteren werd i.v.m. de nachtdienst pas om half vier gestart! Meer een avondrit dus. Het werd zelfs nog heel fraai weer ook en vanaf Vijfsluizen tot aan eindpunt Noordwijk-Leiden bleef het ook zo en met grotendeels ook een lekkere ZW wind in de rug. Gewoon in het t-shirtje fietsen door de duinen, wat wil je nog meer in augustus. Tja, je kunt ook gaan zitten zweten in een aftandse RET-remise voor een potje schaak, maar dat is toch meer voor de dommen onder ons.

Via Delfland, waarbij nog een fraaie ooievaar werd gespot in de Foppenploder, Schipluiden, en ‘t Woudt koersten we op Kijkduin aan. Frank relaxed op de SPN deze keer en ik ploeterend daarachter om hem bij te houden. Op die manier eindigde ik de tocht met een gemiddelde van 20 km/pu! Ergens ben ik zelfs 37 gegaan. Toch wel lekker zo’n dunnebandenfiets als haas :-) Via Wateringen arriveerden we bij Kijkduin, waar we een flinke break namen want ik zat in een lichte dip, die gelukkig snel weer verdween. Er was een of ander strandevenement gaande, maar dat ging langs ons heen, lekker in het zonnetje op een bankje. Dan naar Den Haag, en het pad tussen Kijkduin en Scheveningen is werkelijk fantastisch geworden. Zwart zoevend asfalt all the way. In no time stonden we voor de tokkiewijken van de Hofstad. Hier ergens hoorde ik achter me wat vallen en dat bleek mijn achterlicht! De trouwe Gazelle is aan het desintegreren de laatste tijd! Koplamp(en), spatbord, beschermkapjes en nu het achterlicht. Tijd voor een andere fiets?

Snel langs Scheveningen en door naar Katwijk. Omdat Frank geen licht op de fiets heeft werd besloten om in ieder geval maar niet naar Haarlem door te fietsen. Het zou de trein in Leiden worden, maar eerst toch nog wel even naar Noordwijk door de duinen! Heerlijk rustig ging dat, helaas wel zonder enige spots van betekenis. In de avondschemer hadden we eigenlijk wel een hertje of vosje verwacht. In Noordwijk werd het al wat killer en dus lieten we de Garmins de snelste weg naar Leiden berekenen (waarbij de mijne beduidend langzamer bleek). Met 75 km op de teller kwamen we aan bij Leiden CS. Daar bleken er enorme vertragingen te zijn met de treinen vanuit A’dam (SAIL). Ondanks dat we kaartjes hadden tot aan Schiedam CS toch maar gesmokkeld en een andere trein genomen naar R’dam CS en van daar terug naar Schiedam en de metro naar huis. Heerlijk ritje en smaakt naar meer, maar dit jaar lijken de weekenden wel vervloekt. Steeds regen of ander ongemak.

Rondje met de Garmin

Donderdag was ik even bij de fietsenmaker in het dorp om een nieuwe koplamp te halen (die hij prompt a la Cees Boer van een andere Gazelle sloopte!), en de man bood mij een tweedehands Garmin GPS aan voor op de fiets, met fietsklem er bij voor een zeer zacht prijsje. Niet het nieuwste model van de HTC serie, maar toch maar gedaan en vanmiddag kon ik hem pas echt testen met een rondje dat uiteindelijk nog 42 km werd. Voor dat geld een goede gelegenheid om het GPS fietsen eens zelf te testen. Natuurlijk weet ik al voldoende er over door de tochten met Frank en zijn Garmin, maar het is toch handig om er zelf ook een te hebben, met het oog op de vakanties in Drenthe b.v.

Software zat er ook nog bij, 2GB microSD kaartje van Bol.com kwam binnen 1 dag binnen voor 11 euro en het kaarten laden vanuit Mapsource was een makkie. Alle Onroute kaarten van de provincies zitten er in. En dus maar rijden, via deze kant van de Maas naar Rozenburg, pontje naar Maassluis, door dat dorp naar Maasland en langs Trekkadepad naar de Kwakel. Dan toch maar rondje Duifpolder ook, en via Gaagpad naar Schipluiden en langs jaagpad Vlaardingervaart weer terug naar Vlaardingen en naar huis. Daar direct de track bekeken en dat zag er prima uit! Nu nog beetje de ins en outs leren van het apparaat en wat routes maken voor de vakantie in Drenthe, 11 dagen vanaf 13 september. Huisje in Drenthe heeft dit keer zelfs internet dus wat wil je nog meer…

Weer eens rondje Fop

Met Frank ergens in Duitsland en het weer aanvankelijk niet zo fraai rekende ik er eigenlijk niet op dat het vandaag nog iets zou worden. Maar ik had Koot aan de telefoon beloofd dat hij het boek van Hans Ree kon lenen (lange wachtlijst inmiddels) en waarom dat niet even brengen met een extra rondje Foppenplas er bij. Dus pas om twee uur stapte ik op.  De wind viel reuze mee en het werd almaar zonniger ook. Bij de Broekpolder reed ik weer eens linksom het bos in (Frank wil altijd naar rechts), dus naar knooppunt 74. Dit is toch echt tien keer mooier dan langs de golfbaan en het komt op hetzelfde punt uit, namelijk de oudelullenhangplek. Na nog even een wielrenner te hebben geholpen die met kaart hulpeloos in de rondte keek bij de Maasland ingang van de Fop, reed ik via de Kwakel, Gaagpad, Schipluiden en Jaagpad weer naar Vlaardingen waar Koot al zat te wachten. Na wat gebabbel en het voornemen om dit seizoen de thuiswedstrijden van CHESS te gaan bezoeken in de Promotieklasse (al was het maar om Johnny Garcia in aktie te zien!), ging ik er tegen vijf uur weer vandoor. De roltrappen bij de tunnel bleken zowaar te werken en zo werd het een fijn ritje. Wat me toch weer opviel: je kunt eindeloos fraaie foto’s maken rond de Fop en Broekpolder! Blijft een tof stukje. 33 km.