Na het mindere ritje op Goede Vrijdag werd er zaterdag in de tuin gewerkt. Vandaag namen we geen risico en gezien de NO wind werd een ritje naar het ZW gepland en wel op bekend terrein, de Alblasserwaard. Daar kun je je geen buil aan vallen. We namen de trein naar Utrecht CS, vrij laat trouwens, en reden door Nieuwegein richting de Lek. Dit ging verrassend snel en lekker en zonder enig probleem. Langs de Lek na een drinkstop naar Lopik en daar het pontje naar Ameide genomen. Leuk pontje en weer een aanwinst voor ons pontjesarchief. Vanuit Ameide stippelden we een route uit door de Alblasserwaard die zou gaan uitkomen bij Theetuin de Winde, onze favoriete pauzestek. Zoveel mogelijk met de wind mee reden we door de reeds aardig groene omgeving. De natuur is nog niet zo ontploft als vorig jaar april toen we er waren, ik denk dat we nog een paar weekjes moeten wachten. Eind april gaan we nog eens kijken. Bij Theetuin de Winde werden we natuurlijk direct herkend als “de schakers” en genoten we weer van de heerlijke koffie met appeltaart. We wisten toen al dat we de laatste waterbus naar Rotterdam niet zouden gaan halen en ter plekke werd besloten om dan maar naar huis te fietsen. Geen lichte opgave als je er al 50 op hebt zitten. Daarom namen we de meest directe weg naar Alblasserdam en na de brug was het toen nog 25 km naar huis. Nabij Barendrecht nam ik afscheid van Frank, die ging door de Maastunnel, en ik ploeterde tegen de ietwat gedraaide wind in via Smitshoek en de Waalhaven naar huis en bereikte daar de 96 km. Een lekker tochtje om de gedeeltelijke mislukking van vrijdag weg te spoelen. Vreemd genoeg weinig gespot, behalve op het laatste stuk voor Barendrecht weer een roofvogel die langdurig rondcirkelde.
Lees Franks verslag met routekaart.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten